نقدی بر قرائت و ریشه شناسی دو واژه فارسی میانه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۰۱ تا ۱۲۰ مورد از کل ۱۹۲ مورد.
گذشته نقلی و بعید متعدی در سغدی و شباهت آنها با برخی از گویش های ایرانی نو(مقاله علمی وزارت علوم)
یادداشت های آسوریک و پهلویک(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
واژه مانثره(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اسامی خاص جغرافیایی در کتیبه های سغدی سند علیای پاکستان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
est و ast و نقش آنها در زبان ها و گویش های ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کتیبه پهلوی سلوک، داور کابل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بررسی ساختار مصدرها در زبان اردو و ارائهء مصدرهای جعلی با ریشه های فارسی و عربی
حوزه های تخصصی:
ساختار زبان اردو با توجه به پیشینهء تاریخى آن داراى شکل هاى قابل توجهى است که مطالعه، تحقیق، دقت در این اشکال، به شناخت بیشتر آن کمک مى کند. از سویى، مصدر از عوامل ساختارى زبان است و از آنجا که در زبان اردو بیشتر واژگان از دیگر زبان ها اخذ شده اند، مصدرهاى ساده ترکیبى و جعلى موجود در آن، با توجه به گسترش میزان پذیرش کلمات دیگر زبان ها در این زبان جنبه هاى متفاو تى دارند. بررسى زمینه هاى ساختارى و شکل ساختار آن ها، در شناخت بیشتر این زبان حائز اهمیت است.
گلی بر مزاری
ملاحظاتی درباره زبان کهن آذربایجان
حوزه های تخصصی:
برخی قرائتهای پیشنهادی درباره ی متون مانوی ایرانی میانه ی غربی (Some Proposed Readings on Western Middle Iranian Manichaean Texts)
حوزه های تخصصی:
پژوهش های تورفان: تاریخ، موقعیت و وظایف آن
حوزه های تخصصی:
این گفتار یافته های مهم هیأت های باستان شناسی در تورفان چین و نقش هیأت آلمانی را در این ناحیه توصیف می کند و خطاها و دستاوردهای ایشان را نیز یادرآور می شود.
نظر دستوری جدیدی درباره ی عبارت فارسی باستان «چه شب و چه روز» از کتیبه ی بیستون
حوزه های تخصصی:
این کار ترجمه ای است از مقاله ی دیوید تستن که حاصل بحث هایی است که در سمینار زمستان 1992 در دانشگاه شیکاگو برگزار شد و موضوع آن چهار برگردان از کتیبه ی بیستون بود.
در این مقاله، تستن بحث دستوری جدیدی را درباره واژه های x-ap و ran-a در عبارت< x---p-v(a)-a-r-a r-(-a)-u-c-p-t(ai)-i-v-a که در خط بیستم ستون اول کتیبه بیستون آمده مطرح می کند.او با مقایسه موارد مشابهی در زبان های اوستا و سانسکریت نظر دستوری جدیدی متفاوت با آنچه کنت و سایر صاحب نظران مطرح کرده بودند ارائه می دهد.