حدیث

واژه «توسل» دوبار در قرآن آمده است. این واژه به معنای تقرب جستن، منزلت جستن و نزدیک شدن به غیر توسط چیزی، به کار رفته است. با ژرف‌نگری در منابع اسلامی به این نتیجه می‌رسیم که توسل انواع فراوانی دارد. بعضی از انواع توسل، به اتفاق همه دانشمندان اسلام جایز، بعضی از آن ممنوع و حرام و بعضی دیگر مورد اختلاف است. توسل به حق نبی، توسل به آثار نبی و توسل به دعای نبی و اولیای الهی بعد از حیات، از انواع اختلافی است. از روایات اسلامی استفاده می‌شود که توسل جستن به ذات نبی و آثار آن حضرت و اولیای الهی هیچ اشکالی ندارد. از زمان صدر اسلام نیز سیره صحابه، تابعین و مسلمانان همین بوده است؛ ولی در قرون بعد، افرادی از جمله ابن‌تیمیه این امر را ممنوع اعلام کردند که شکاف بزرگی بین مسلمانان ایجاد شد. محمدبن‌عبدالوهاب نیز در قرن دوازدهم آن را تشدید نمود و این مسئله باعث اختلاف میان مسلمانان شد.

ابوبکر خلال و رساله او در رد بجم بن صفوان ترمذی

امامان نمونه‏هاى عالى انسانیت‏

شیعه حقیقى در سیره پیشوایان‏

در آمدى بر سیره قرآنى امام حسین(ع)

وحدت حوزه و دانشگاه، عوامل و آثار آن‏

نعمانی و مصادر کتاب غیبت(مقاله پژوهشی حوزه)

سه نامه از محدث نوری به علامه سید ناصر حسین

سپاسگزارى از والدین

درخت حوزه‌های تخصصی

حدیث

نگاهى گذرا به نقش اسلام در حمایت از محیط زیست

ضروریات دین

سرمقاله مراکز حدیثی شیعه

فلسفه غیبت کبری از منظر روایات(1)(مقاله پژوهشی حوزه)

خانواده حدیث و نقش آن در فقه الحدیث

استاد غفاری، نیم قرن تحقیق و تجربه

آغاز فتنه‏ ها اندیشه سیاسى علوى در نامه ‏هاى نهج‏البلاغه نامه (1)

محبت به پیامبر و اهل بیت از دیدگاه قرآن و روایات

تجلی قرآن در سیره معصومین:مزد رسالت

جایگاه قرآن و حدیث در شعر فارسی سده سوم و چهارم هجری

روش حکومت امام زمان (ع)

«توسّل» از نگاه فریقین(مقاله ترویجی حوزه)