فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸٬۱۶۱ تا ۸٬۱۸۰ مورد از کل ۱۳٬۱۵۸ مورد.
روش صحیح حفظ قرآن
منبع:
بشارت ۱۳۸۵ شماره ۵۷
حوزه های تخصصی:
وحى در لغت و قرآن(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
این نوشتار در پى شناساندن مفهوم و مؤلفه معنائى واژه وحى در فرهنگ ها و کاربردهاى قرآنى آن است. نویسنده نخست به بررسى مفهوم لغوى واژه پرداخته است سپس ترکیب هاى قرآنى آن را بررسى کرده آنگاه به موارد کاربرد واژه وحى و معانى کاربردى آن اشاره نموده و از پنج معنا یاد کرده است.
مصونیت قرآن از تحریف در نگاه فیض کاشانى(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
نویسنده پس از طرح مسئله تحریف، دلایل فیض بر عدم تحریف لفظى قرآن را مطرح و مورد ارزیابى قرار مىدهد. سپس دیدگاه فیض را راجع به روایات تحریف توضیح داده و بر این باور است که این روایات از نظر فیض ناظر به تحریف معنوى و تفسیر آیات است نه تحریف لفظى. آنگاه به نقد فیض بر دیدگاه کسانى که معتقد به تحریفاند، پرداخته و دلایل آنان را از نظر فیض ناتمام مىداند.
خانواده کوثر
منبع:
کوثر ۱۳۸۵ شماره ۲۲
نقش تطور لغت در ترجمه ی قرآن
حوزه های تخصصی:
افسانه تحریف قرآن
حوزه های تخصصی:
قرآن به منزله اثری ادبی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بررسی تطبیقی آیات تبلیغ و اکمال از دیدگاه فریقین (با تأکید بر پاسخگویی به شبهات جدید)
حوزه های تخصصی:
آموزش و ترویج قرآن در سیره پیامبر (ص)
منبع:
بینات ۱۳۸۵ شماره ۵۲
حوزه های تخصصی:
نمونه ایمان
منبع:
بشارت ۱۳۸۵ شماره ۵۵
مکتب تفسیری باطنیه
حوزه های تخصصی:
تلاوت های ماندگار مصطفی اسماعیل «اکبر القراء مصر»
حوزه های تخصصی:
بررسی مخاطب شناسی و زمان خطاب در آیات16 ـ 19 سوره «قیامت» و نقد نظریه نسیان پذیری وحی
حوزه های تخصصی:
مفسران شیعه و سنی درباره مخاطب و زمان خطاب آیات چهارگانه مذکور بر دو قولند: قول نخست ـ که دیدگاه قریب به اتفاق قرآن پژوهان است ـ مخاطب آیات مذکور را رسول مکرم اسلام(ص) و زمان خطاب را در همین دنیا حین نزول وحی می دانند. قول دوم مخاطب آنها را انسان (مجرم) و زمان خطاب را روز قیامت دانسته است این قول در بین ـ مفسران متروک مانده با اینکه دلیلی بر رد آن اقامه نکرده اند. دیدگاه اول با توجه به رمزگشایی مفسران درباره دلیل خطاب این آیات به رسول خدا(ص) که آن را تضمین خداوند بر عدم فراموشی وحی می دانند، با مناقشه های جدی روبروست که مهم ترین آن مخالفت این قول با صریح آیات دیگر قرآن می باشد، به گونه ای که جمع بین آنها و آیات دیگر در این زمینه غیر ممکن خواهد بود. به نظر می رسد قول دوم خالی از اشکال و قابل دفاع است.