فریدون تندنویس

هدف از این پژوهش، بررسی وجود یا عدم وجود ارتباط بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت اعضای هیات علمی گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی در دانشگاه های کشور بود. نمونه آماری شامل 157 عضو هیات علمی دانشکده/ گروه های تربیت بدنی بود. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسش نامه ارزیابی فرهنگ سازمانی (OCAQ) و پرسش نامه خلاقیت رندسیپ (Randsepp) بود. نتایج نشان داد که میانگین نمره فرهنگ سازمانی 91 )از حداکثر نمره ممکن (150 و میانگین نمرات زیرمجموعه های هماهنگی با تغییر (17.3)، هم سویی اهداف فردی و گروهی (18.2)، کار گروهی هماهنگ (19.1)، مشتری گرایی (18.8) و قدرت فرهنگی سازمانی (17.6) از حداکثر نمره 30 بود. نمرات فوق نشان می دهد که فرهنگ سازمانی موجود در سطحی متوسط قرار دارد. میزان خلاقیت اعضای هیات علمی نیز با میانگین 1.3 )از حداکثر نمره ممکن (100 در حد بسیار پایین و غیر خلاق بود. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که همبستگی بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت برابر با 0.63 بود که در سطح (P=0.05) معنی دار بود. این نتیجه موید زیر بنای نظری تحقیق است که فرهنگ سازمانی به عنوان یک عامل تسهیل کننده و برانگیزنده به طور مستقیم و غیر مستقیم بر میزان خلاقیت افراد اثر دارد. همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که زیر مجموعه های قدرت فرهنگ سازمانی (P<0.05 و (t=5.12، هماهنگی با تغییر (P<0.05 و (t=3.64 و هم سویی اهداف فردی و گروهی (P=0.031 و (t=-2.17، دارای رابطه خطی با متغیر معیار بوده و واجد شرایط پیش بینی خلاقیت هستند.با توجه به یافته های تحقیق چنین استنباط می شود که سازمان ها می توانند با توافق بر سر ارزش ها و باورهای موجود در سازمان، تطابق با تغییر، توجه به افراد، هماهنگی در کار و همسو کردن اهداف فردی و سازمانی به افزایش خلاقیت افراد کمک کنند و برنامه ریزان نیز نمی توانند اساس و معیار افزایش خلاقیت افراد را بدون توجه به فرهنگ سازمانی پایه ریزی کنند.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیتی مدیران کل تربیت بدنی دانشگاه های سراسر کشور با اثر بخشی آنان از دیدگاه مربیان تیم های ورزشی دانشگاه ها است. در این تحقیق 67 نفر از مدیران و معاونین اداره کل تربیت بدنی و حدود 142 نفر از مربیان تیم های ورزشی شرکت داشتند. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسشنامه ویژگی های شخصیتی آیزنک که توسط مدیران کل تربیت بدنی تکمیل گردیده و دیگری پرسشنامه اثر بخشی مدیریت که توسط مربیان تیم های ورزشی تکمیل شده است. در پرسشنامه ویژگی شخصیتی, شخصیت مدیران در دو بٌعد درون گرائی و با ثبات و بی قباتی و در پرسشنامه های اثر بخشی اثر بخشی مدیران در سه بعد مدیریتی, روابط انسانی و آموزشی سنجیده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها, از روش آماری توصیفی نظیر فراوانی, درصد انحراف معیار و روش آماری استنباطی همانند ضریب همبستگی پیرسون, تحلیل واریانس یکطرفه, T مستقل, رگرسیون چند متغیره و غیره استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان می دهد که : 1_ از 68 نفر از مدیران و معاونین اداره کل تربیت بدنی دانشگاه ها 88 درصد برون گرا و 11.7درصد از آنان درون گرا بودند و از همین تعداد, 97 درصد با ثبات 2.9درصد بی ثبات بودند. 2_ روابط انسانی با میانگین 3.37, بعد مدیریتی با میانگین 3.26و بٌعد آموزشی با میانگین 3.08 به ترتیب از اثر بخشی بهتری برخوردار می باشند.3-بین ویژگی شخصیتی(درون گرایی _ برون گرایی) مدیران با اثر بخشی آنان رابطه وجود ندارد لیکن تا حدودی مدیران برون گرا از اثر بخشی مناسبی برخوردارند. 4_ بین ویژگی شخصیتی (با ثبات و بی ثباتی) مدیران با اثر بخشی آنان رابطه معنی داری وجود دارد به این معنا که مدیران با ثبات از اثر بخشی بهتری برخوردارند. _ بین ویژگی شخصیتی برون گرائی و با ثباتی مدیران با اثر بخشی آنان رابطه معنی داری وجود دارد. 6_ نتایج نشان داد بین سطح مدرک تحصیلی و اثر بخشی مدیران و سابقه خدمت مربیان ورزشی ارتباط معنی داری وجود دارد. 7_ نتایج نشان داد که بین سابقه مدیریتی مدیران و اثر بخشی آنان رابطه معنی داری حاکم است. با توجه به نتایج این تحقیق که نشان می دهد 88 درصد از شخصیت مدیران از نوع برون گرا و همچنین از بعد شخصیت, 97 درصد از آنان با ثبات بوده و از سوی دیگر 53 درصد از این مدیران دارای سابقه مدیریتی بالای 5 سال می باشند. و از سوی دیگر 67 درصد مدیران از تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری بهره مند می باشند, لذا می توان نتیجه گرفت که : مدیران ادارات کل تربیت بدنی دانشگاه ها از شرایط مناسبی برخوردار می باشد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه آمادگی جسمانی با تحلیل رفتگی و سلامت روانی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه های نظامی کشور است جامعه آماری این تقحیق را 323 نفر از اعضای هیات علمی مرد دانشگاه های نظامی کشور تشکیل می دهند روش نمونه گیری به صورت تصافدی طبقه ای نسبی بر اساس تعداد و فراوانی دانشکده های موجود در دانشگاه ها به تعداد 175 نفر انتخاب شده اند این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی است که به صورت میدانی به بررسی و ارتباط آمادگی جسمانی با تحلیل رفتگی و سلامت روانی اعضای هیات علمی می پردازد ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل آزمون ایفر برتر و پرسشنامه ویژگی های فردی (محقق ساخته) تحلیل رفتگی (مسلش) و سلامت روانی (گلدبرگ) است در تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی پیرسون T مستقل و رگرسیون دو و چند متغیره استفاده شده است با توجه به تحلیل آماری میانگین ها در خصوص رابطه آمادگی جسمانی با تحلیل رفتگی در آزمودنی ها نتایج نشان داد رابطه معنی دار و معکوس در سطح 0/002 بین دو متغیر وجود دارد در نتیجه با افزایش میزان آمادگی جسمانی میزان تحلیل رفتگی آنها کاهش می یابد همچنین نتایج آماری در خصوص پیشگویی متغیر ها نشان داد بین متغیر آمادگی جسمانی و تحلیل رفتگی رابطه معنی دار خطی و معکوس در سطح 0/002 وجود دارد در نتیجه تحلیل رفتگی آزمودنی ها را می توان از روی میزان آمادگی جسمانی و برخی زیر مجموعه های آن از جملمه استقامت قلبی و در صد چربی بدن آنها بر آورد کرد.

امروزه بدون شک هر دانشگاهی در هر نقطه ای از جهان دارای برنامه خاصی جهت ورزش دانشجویان است لیکن این موضوع که, منابع انسانی و مالی, اماکن و تأسیسات, مدیریت و برنامه ها, بایستی چگونه باشند, مسئله¬ای است که در هر کشور, بسته به امکانات اقتصادی, انسانی, نیروی متخصص و نگرش آنان به ورزش متفاوت است. پژوهش حاضر, روابط بین نیروی انسانی, بودجه هزینه شده, مساحت اماکن و تأسیسات ورزشی بر افزایش فعالیت های فوق برنامه ورزشی دانشگاههای وزارت علوم, تحقیقات و فناوری را مورد مطالعه قرار می دهد. بدین منظور پرسشنامه ای مشتمل بر 28 سوال ترکیبی از نوع باز و بسته تدوین و جهت پاسخگویی به مدیران تربیت بدنی و فوق برنامه دانشگاه ها ارسال گردید. به منظور مشخص نمودن سهم هر یک از متغیرهای پیش بین (تعداد کل نیروی انسانی, کل بودجه هزینه شده, مساحت اماکن و تاسیسات ورزشی, جنسیت, سابقه خدمت, سن, سابقه مدیریت, مدرک تحصیلی و رشته تحصیلی مدیران فوق برنامه ورزشی) بر متغیر ملاک ( تعداد کل شرکت کنندگان در مسابقات, تعداد کل مسابقات برگزار شده, تعداد کل کلاسهای آموزشی, تعداد کل دانشجویان شرکت کننده در فعالیتهای تفریحی _ فراغتی از رگرسیون چند متغیره روش مرحله به مرحله استفاده گردیده است. نتایج این تحقیق نشان داد که بین تعداد نیروی انسانی, مدرک تحصیلی مدیران فوق برنامه ورزشی و کل بودجه هزینه شده با تعداد کل دانشجویان شرکت کننده در مسابقات رابطه معناداری وجود دارد. با افزایش میزان سابقه مدیریت مدیران فوق برنامه ورزشی, میزان فعالیت دانشگاهها در زمینه برگزاری مسابقات افزایش می یابد. بین سابقه مدیریت مدیران و تعداد کلاسهای آموزشی (یادگیری) رابطه معکوس وجود دارد. بین مساحت اماکن و تأسیسات ورزشی با میزان فعالیت های تفریحی _ فراغتی دانشجویان رابطه مستقیم بوده و رابطه بین سابقه خدمت مدیران فوق برنامه ورزشی با میزان فعالیت های تفریحی _ فراغتی معکوس می باشد.

ینک در قرنی زندگی می کنیم که دارای اوقات فراغت بسیار هستیم. انسان امروزی نسبت به پدر و پدربزرگش کمتر کار می کند و از ساعات فراغت بیشتری برای سرگرمی و تفریح بهره مند است و در نتیجه از آزادی بیشتری متنفع می باشد و از آن لذت می برد. این اوقات در حقیقت یک مسئله طبیعی اجتماعی در قرن حاضر است. اوقات فراغت حق طبیعی انسان بوده و باید بعنوان احتیاج اساسی و پایه برای وی محسوب گردد. ضمناً باید به گونه ای باشد. بنابراین با برنامه ریزی برای اوقات فراغت آسایش روحی و روانی ایشان تأمین می شود و هم شخصیت آنان رشد و شکوفایی می یابد. فعالیت های فراغتی به ویژه ورزش, سهم قابل توجهی در اجتماعی کردن جوانان دارند. ورزش نهادی است اجتماعی که ارزش ها و هنجارها را به شرکت کنندگان منتقل می کند و بدین گونه به هماهنگ ساختن جامعه کمک می کند. دانشجویان نیز بخشی از جوانان جامعه هستند که در فرصت های فراغتی زمان دانش آموزی خود به کسب علم و دانش پرداخته اند. بنابراین زمان دانشجویی برای ایشان می تواند بهترین فرصت برای استفاده از برنامه های فراغتی که از سوی دانشگاه تعیین می شود باشد تا سرزندگی و نشاط لازم برای ادامه فعالیت های آینده توفیق بیشتری بدست آورند. در این پژوهش توصیفی سعی شده نحوه فعالیت دانشجویان علوم پزشکی؛ غیرپزشکی و دانشجویان دانشگاه آزاد در اوقات فراغت؛ میزان اوقات فراغت؛ جایگاه ورزش و فعالیت های بدنی, میزان پرداختن به ورزش و ... مورد مقایسه قرار گیرد و همچنین پرسش¬های دیگر که بیانگر وضعیت موجود فوق برنامه دانشگاه های مورد مطالعه باشد را مورد بررسی قرار می دهد. بدین منظور پرسش نامه های ویژه پژوهش بصورت تصادفی بین دانشجویان سراسر کشور توزیع گردید و اطلاعات حاصله مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت که خلاصه آن در این مقاله ارائه شده است.

هدف از این تحقیق بررسی پرداختن یا نپرداختن مردم به ورزش در اوقات فراغت نوع ورزش و ارتباط بین میزان اوقات فراغت با پرداختن به ورزش بوده است. ابزار اندازه گیری پرسشنامه تهیه شده (r=80.1) بر اساس سوابق پژوهشی و اهداف تحقیق بوده است. جامعه آماری شامل زنان و مردان 20 تا 65 ساله شهری کشور بوده است و 0.08 درصد از جامعه آماری به تعداد 13480 نفر از 27 استان و 241 شهر کشور به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. روش آماری توصیفی و استنباطی شامل مجذور کار تحلیل واریانس آزمون یومان ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون لوجستیک گام به گام بوده است. یافته های تحقیق نشان داد که افراد دارای میانگین سنی 34 سال و79.3 درصد متاهل بودند. تلویزیون اولین فراغتی و پس از آن هم صحبتی بوده است. ورزش اولین فعالیت فراغتی مورد علاقه مردم است و 60 درصد ورزش می کنند و بین میزان اوقات فراغت و رضایت مندی از گذران و پرداختن به ورزش رابطه معنی داری وجود داشته است

هدف پژوهش حاضر توصیف میزان زمان و محل گذران اوقات فراغت و انواع فعالیت های فراغتی مورد علاقه و فعالیت های روزانه هفتگی و سالیانهح ارتباط بین رضایت مندی از گذران اوقات فراغت با تعداد فرزندان سطح تحصیلات میزان پرداختن به فعالیت های بدنی در اوقات فراغت در بین زنان ایرانی بوده است جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه زنان 20 تا 65 ساله شهر ی است که 08% آنها به عنوان نمونه به شکل تصادفی انتخاب و پرسشنامه تهیه شده (R=80) بین آنان توزیع و جمع آوری شد سطح تحصیلی 70 در صد افراد مورد آ زمون دیپلم یا زیر دیپلم و میانگین تعداد فرنزدان آنان 3 بوده است میزان اوقات فراغت روزانه آنان 3/8 ساعت می باشد و تماشای تلویزیون با میانگین 132 دقیقه بالاترین فعالتی فراغتی آنان را تشکیل می دهد یک چهارم آنان از نحوه گذران اوقات فراغت خود راضی هستند 43/5 در صد آنان با انگیزه کسب نشاظط و احساس لذت ورزش می کنند بین میزان اوقات فراغت و مقدار ورزش هفتگی ارتباط معنی داری مشاهده شد تعداد فرزندان و سطح تحصیلات و مقدار پرداختن به ورزش پیشگوی معنی داری برای رضایت از گذراندن اوقات فراغت بوده است .

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه نگرش افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار نسبت به خود از بعد اجتماعی می باشد. ده درصد از افراد معلول جامعه را قشر معلول تشکیل داده و بحث اجتماعی شدن این افراد از مباحث روز سازمان بهداشت (w.H.O) می باشد. لذا نظر به اینکه افراد معلول به عنوان عضوی از جامعه، حقوقی برابر با سایر افراد جامعه دارند، به اجرای این تحقیق همت گمارده شد. در این پژوهش 242 نفر افراد معلول جسمی – حرکتی به عنوان نمونه انتخاب و در قالب دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار با هم مقایسه شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای مشتمل بر 49 سوال بسته خود ساخته بود که پس از تعیین روایی محتوایی و پایایی آن (82درصد) مورد استفاده قرار گرفت و نتایج با نرم افزار SPSS. Ver9 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بخشی از یافته های تحقیق به شرح زیر می باشد: بین نگرش افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار نسبت به خود با سن، طول مدت معلولیت، رابطه معنی دار بدست نیامد. بین نگرش افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار نسبت به خود با تحصیلات، وضعیت تاهل، وضعیت شغل، نوع معلولیت، علت معلولیت، تفاوت معنی دار وجود نداشت. بین نگرش افراد معلول ورزشکار تیمی و انفرادی نسبت به خود از بعد اجتماعی تفاوت معنی دار وجود نداشت. بین نگرش افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار نسبت به خود از بعد اجتماعی رابطه معنی دار بدست نیامد. نتایج یافته ها در هیچ یک از فرضیه های معنی دار نبوده لیکن مقایسه میانگین بدست آمده در دو گروه نشان داد که ورزش می تواند، در نگرش افراد موثر باشد. بنابراین توصیه می شود در تشویق و ترغیب پرداختن افراد معلول به ورزش از هیچ کوششی فروگذار نگردد.

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین سبک مدیریت (تحول گرا و عمل گرا) با رضایت شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی شاغل در تهران بود. تا از این طریق بتوان گامی در جهت شناسایی عوامل اثرگذار در رضایت شغلی برداشت که بر بهره وری سازمان اثر دارد. نتایج توصیف آماری سبک مدیریت نشان داد که میانگین نمره مدیریت در سازمان تربیت بدنی از دیدگاه کارشناسان 139.09 (از حداکثر نمره ممکن 250) و میانگین نمرات تحول گرایی )118.04 از حداکثر نمره ممکن 200) و میانگین نمرات عمل گرایی 25.19 (از حداکثر نمره ممکن 50) بود که نشان می دهد مدیران سازمان تربیت بدنی از لحاظ ابعاد تحول گرایی و عمل گرایی در ابتدای راه رشد و تکامل این سبک هستند. نتایج توصیف آماری داده های رضایت شغلی نیز نشان داد که میانگین رضایت کلی از شغل دارای میانگین 119.4 (از حداکثر نمره ممکن 205) بود که در شاخص های رضایت بالاترین رضایت از کار با میانگین 35.27 (از حداکثر نمره ممکن 50) و پایین ترین رضایت از حقوق و مزایا با میانگین 9.99 (از حداکثر نمره ممکن 30) بود. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که همبستگی بین رضایت شغلی و سبک مدیریت (0.75) با سبک مدیریت تحول گرا (0.75) و با مدریت عمل گرا (0.72) است که در سطح (P=0.001) معنی دار است. این نتیجه موید زیر بنای نظری تحقیق است که سبک مدیریت به عنوان یک عامل تسهیل کننده و برانگیزنده به طور مستقیم و غیر مستقیم بر رضایت شغلی اثر دارد. بنابراین توصیه می شود آموزش های لازم برای شیوه های مدیریت تحول گرا و عمل گرا در سازمان به اجرا گذاشته شود. همچنین از رفتارهای مدیریت تحول گرا و سابقه کار به همراه رفتارهای مدیریت تحول گرا می توان به عنوان بهترین مدل های پیشبینی رضایت شغلی بهره گرفت

هدف ازاین پژوهش، توصیف ویژگی های فردی ، تحصیلی، ورزشی وشغلی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته ی تربیت بدنی بوده است.به همین منظور کلیه ی دانشجویان شش دانشگاه کشور درنیمسال 75-76 به عنوان جامعه ی نمونه برگزیده وپرسشنامه ای شامل هجده سوال بین آنان توزیع ،تکمیل وجمع اوری شد.98 درصد دانشجویان ‹122 نفر› به پرسشنامه پاسخ دادند. با استفاده از نرم افزارEPI6 اطلاعات در رایانه ثبت ومورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت .این تحقیق نشان داد که 25 درصد کل دانشجویان دختر و55 درصدشان متاهل بودند، سن 60 درصدآنان بین 26 تا31 بوده است.2/26 درصد دانشجویان اهل تهران بودند. رشته ی تحصیلی مقطع دیپلم 86 درصد دختران و59درصد پسران ،تجربی بوده. معدل کارشناسی 89 درصد دانشجویان بین14 تا 17 بود؛35 درصد پذیرفته شدگان در بار نخست شرکت در آزمون پذیرفته شدند. 4/2 درصد آنها جز کادر آموزشی دانشگاه ها بودند.

با هدف یافتن جایگاه ورزش در اوقات فراغت دانشجویان کشور ،لازم بود تا موضوع امکانات وتاسیسات ،تشکیلات ، برنامه ها وهمچنین بودجه ی مربوط به فعالیت های فوق برنامه ی دانشگاههای کشور مورد مطالعه قرار گیرد.بدین منظور پرسشنامه ای مشتمل بر27 سوال ترکیبی از نوع باز وبسته تدوین وجهت پاسخ گویی به معاونت های دانشجویی 37 دانشگاه دولتی در سراسر کشور ارسال گردید.33 دانشگاه 78درصد به پرسشنامه ی مذکور پاسخ دادندو اطلاعات با استفاده از نرم افزار 15 EP مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که78 درصد دانشگاه ها دارای سالن ورزشی ،5/48 درصد آنها دارای استادیوم ورزشی،4/39 درصدشان دارای زمین چمن فوتبال،5/57 درصد آنها دارای زمین روباز والیبال ،7/69 درصد آنها دارای زمین روباز بسکتبال و5/45 درصدشان دارای زمین تنیس می باشند. 34 درصد از کل دانشجویان امکانات تفریحی ،فراغتی دانشگاه محل تحصیل خود را ضعیف و9/18 درصد خوب ارزیابی نموده اند.بین ارزیابی دانشجویان از امکانات تفریحی وفراغتی دانشگاه با میزان استفاده دانشجویان از برنامه های فوق برنامه ی دانشگاه رابطه ی معنی داری درحد01/0 = ? وجود داشته است.از دیدگاه دانشجویان سومین علت ورزش نکردن نبود امکانات است. در 12 درصد دانشگاه ها ساختار تشکیلات فوق برنامه ی ورزشی در سطح اداره ی کل و7/56 درصد درسطح یک واحد بوده است.در3/36 درصد دانشگاه ها فوق برنامه های ورزشی زیرنظر مستقیم معاونت دانشجویی وفرهنگی بوده است از مجموع 553 نفر نیروی انسانی اداره کننده ی فوق برنامه ی ورزشی 33 دانشگاه مورد مطالعه ،416 نفر در بخش فوق برنامه ی ورزشی و137 نفر در بخش فوق برنامه غیرورزشی مشغول به فعالیت بوده اند که نشان دهنده ی اهمیت ووسعت فعالیت های ورزشی در برنامه های فوق برنامه ی دانشگاه هاست . پیشنهادهای دانشجویان برای فعال تر کردن فوق برنامه ی دانشگاه ها ،استفاده از نیروهای انسانی متخصص ومتعهد، فراهم نمودن بودجه وامکانات بیشتر ومشارکت بیشتر دانشجویان بوده است.