مجید شریفی رهنمو

امروزه رسانه های متنوع با شیوه های گوناگون فرآیندهای فکری و تصمیم گیری مخاطبان خود را تحت تاثیر قرار می دهند. از این رو داشتن صلاحیت های سواد رسانه ای یکی از الزامات شهروندان در عصر رسانه هاست. هدف این پژوهش تعیین نیازهای آموزشی دانشجویان در زمینه سواد رسانه ای با توجه به وضعیت موجود سواد رسانه ای آنهاست. این پژوهش در دو مرحله انجام پذیرفت که ابتدا برای سنجش میزان سوادرسانه ای از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد و با استفاده از نمونه گیری طبقه ای 481 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا از نه دانشکده به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه محقق ساخته23 گویه ای، سنجش سوادرسانه ای پاسخ دادند. روایی این پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و محتوایی و پایایی آن از ضرایب آلفای کرانباخ 74/0 به دست آمد. در این مرحله، برای تحلیل داده ها از آزمون T تک گروهی و آزمون فریدمن استفاده شد. در مرحله دوم پژوهش، از روش توصیفی و پیمایش از خبرگان استفاده شد که 30 نفر از خبرگان دانشگاهی و افراد باسابقه اجرایی بالا در زمینه سواد رسانه ای در پژوهش شرکت کردند. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و ملاک محور انتخاب شدند و ابزار جمع آوری داده ها از آنها نیز پرسشنامه نیازهای آموزشی در زمینه سواد رسانه ای بود و داده ها با استفاده از ضریب توافق تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد: وضع موجود دانشجویان در برخی از ابعاد سواد رسانه ای مانند نقد رسانه و تولید پیام های رسانه ای مطلوب نیست و عمده نیازهای دانشجویان در زمینه استفاده، نقد و تولید پیام های رسانه ای به شناسایی ویژگی های رسانه ها، نحوه استفاده از آنها، تحلیل و ارزیابی پیام های رسانه ای، درک ارزش های اجتماعی و فرهنگی در تعامل با رسانه ها، آشنایی با مهارت های هنری، بصری و زیباشناسی، هنر نویسندگی، درک معنایی، مهارت های فنی و آشنایی با نرم افزارهای مختلف تولید محتوا است. بر این اساس نحوه گنجاندن این مطالب در برنامه درسی دوره کارشناسی پیشنهادهایی ارائه شده است.  

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین سوادرسانه ای با نوع سبک زندگی جوانان 18-35 ساله شهر همدان انجام پذیرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، جوانان 18-35 ساله شهر همدان می باشند که از طریق نمونه گیری خوشه ای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه ها 379 نفر انتخاب گردیدند. در پژوهش حاضر، جهت جمع آوری داده های موردنیاز از دو پرسشنامه محقق ساخته)سنجش سوادرسانه ای و پرسشنامه سبک زندگی) استفاده شده است که برای تعیین روایی آن ها از روایی محتوایی و برای محاسبه پایایی آن ها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شده است که مقدار آن ها به ترتیب در پرسشنامه های مذکور 93/0 و 89/0 محاسبه گردید. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل سؤال های موردنظر از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی نظیر؛ آزمون کالموگرف-اسمیرنوف، آزمون T تک گروهی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایج آزمون آماری T تک گروهی نشان داد که میزان سوادرسانه ای 26/3 صدم می باشد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سوادرسانه ای و مؤلفه های آن یعنی(میزان دسترسی به رسانه ها، میزان استفاده از رسانه ها، تفکرانتقادی در مورد رسانه ها و تولیدپیام های رسانه ای) با نوع سبک زندگی جوانان موردمطالعه(0001/0=p و 366/0-=r) رابطه مثبت و معناداری در سطح 01/0 وجود دارد

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تعیین تفاوت تنظیم شناختی هیجان، شایستگی اجتماعی و پرخاشگری در نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت و نوجوانان عادی شهر تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضر بر حسب هدف، بنیادی و بر حسب نحوه ی گردآوری داده ها از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه هدف شامل تمامی نوجوانان دبیرستانی شهر تبریز بین سن 15 تا 18 سال می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 100 نفر از دانش آموزانی که نمره بالاتر از میانگین پرسشنامه (نمره بالاتر از 40) را بدست آوردند به عنوان افراد دارای اعتیاد به اینترنت شناخته شده و با استفاده از گروه همتا (100 نفر دانش آموز عادی) به مقایسه متغیرهای تحقیق پرداخته شدند. جهت گردآوری اطلاعات موردنظر از مقیاس شایستگی اجتماعی فلنر و همکاران (1990)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2002)، آزمون اعتیاد اینترنتی یانگ و پرسشنامه پرخاشگری آرنولد اچ باس و پری(1992) استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین میانگین نمرات نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت و نوجوانان عادی از نظر سرزنش خود، پذیرش، نشخوار فکری، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه گیری، فاجعه انگاری و سرزنش دیگری، مهارت های شناختی، مهارت های رفتاری و شایستگی هیجانی، خشم و تهاجم تفاوت معنی داری وجود دارد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین میزان استفاده از شبکه اجتماعی اینستاگرام بر هویت دینی نوجوانان شهر همدان انجام پذیرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه نوجوانان 15 تا 18 ساله شهر همدان می باشند که از کاربران اینستاگرام به شمار می روند و از طریق نمونه گیری هدفمند و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد نمونه ها حدوداً 384 نفر در هر دو ناحیه همدان انتخاب گردیدند. در این پژوهش، جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شده است(پرسشنامه اول به صورت استاندارد در زمینه هویت دینی و پرسشنامه دوم به صورت محقق ساخته در زمینه میزان و نوع استفاده از فضای مجازی) که برای تعیین روایی آن ها از روایی محتوایی و همچنین برای به دست آوردن پایایی آن ها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شده است که مقدار آن به ترتیب در پرسشنامه های مذکور 94/0و 73/0 محاسبه گردید. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیه ها، از آزمون تی تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون های آماری نشان دهنده ی آن است که بین استفاده از شبکه اجتماعی اینستاگرام و هویت دینی نوجوانان 15 تا 18 ساله شهر همدان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تی تک گروهی همچنین نشان داد که بین هر یک از مؤلفه های شبکه های اجتماعی(مدت زمان عضویت، نوع استفاده و میزان مشارکت و فعال بودن) و هویت دینی نوجوانان شهر همدان رابطه معناداری وجود دارد.

زمینه و هدف: پدیده سرقت به عنوان یک عمل مجرمانه یکی از معضلات عمده جوامع بشری است که در این میان سرقت های خرد در مقایسه با سایر سرقت ها دارای فراوانی قابل توجهی می باشند. از این رو پلیس همواره به دنبال راهی بوده تا با شناخت عوامل اجتماعی ارتکاب به سرقت، راهکار هدفمندی جهت مقابله با آن ارائه کند. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر پدیده سرقت خرد در شهر همدان انجام پذیرفت. روش تحقیق: در این پژوهش، از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل سارقین دستگیر شده توسط آگاهی ف.ا.ا همدان می باشند که از طریق نمونه گیری در دسترس و کل شماری همه 76 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن به روش محتوایی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 92/0 محاسبه گردید. جهت تحلیل داده ها نیز از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی نظیر؛ میانگین، آزمون کالموگرف-اسمیرنوف، آزمون T  تک گروهی و فریدمن استفاده شده است. یافته ها و نتایج: یافته ها نشان داد مهم ترین عوامل موثر بر سرقت عبارتنداز؛ بی نظمی فیزیکی با میانگین 92/38، کنترل اجتماعی 02/26، همنشینی با افراد خلافکار 19/21، دینداری 57/40 و آنومی (بی هنجاری) 42/18. بدین صورت که میانگین بی نظمی فیزیکی و کنترل اجتماعی براساس داده ها معنی دار نمی باشد و با توجه به مقایسه میانگین مشخص شد متغیرهای مذکور به اندازه ای نبوده که مانع از سرقت سارقان باشد. اما نتایج متغیرهای همنشینی با افراد خلافکار و میزان دینداری معنی دار می باشد لذا تاثیرگذاری آن ها تبیین شد و در نهایت تصریح گردید میانگین آنومی بیشتر از میانگین بوده و سارقان آنومی بالایی جهت اقدام به سرقت گزارش کرده اند. نتیجه گیری: بنابراین از آنجا که عوامل موثر احصاء شده باعث ایجاد انگیزه و کشش مجرمانه در فرد می شوند، شناخت دلایل ارتکاب سرقت می تواند در وهله اول به پیشگیری از سرقت کمک نموده و در وهله دوم، با ارائه مجموعه آموزش ها و آگاهی سازی اجتماعی و برنامه ریزی و طراحی صحیح شهری براساس نتایج بی ن ظمی فیزیکی و کنترل اجتماعی، موجب منفعل سازی کانون های جرم خیز شده و اقدامات پلیس را مؤثر گرداند.

ویژگی جامعه اسلامی در اندیشه رهبری همانند سایر مفاهیم و تعابیر مهم و محوری سیاسی در قلمرو مکتب حیات بخش اسلام و آموزه های دینی تفسیر و تحلیل می شود که مجموعه عواملی همانند اعتقادات دینی، خدمتگزاری، عدالت طلبی، دشمن شناسی و مشارکت عمومی در پیدایش مؤلفه های مربوطه و استقرار آن سهیم هستند. بر این اساس، استقرار جامعه اسلامی در نظام جمهوری اسلامی ایران یک مقوله قدسی و ارزشی به شمار می آید؛ زیرا اندیشه های مقام معظم رهبری که منتج از نظام اسلامی است، جوهر اصلی جامعه اسلامی را عبارت از تعبّد، ایمان و عمل صالح آحاد ملّت می دانند که می بایست به سمت نهادینه شدن حرکت کند. برهمین اساس، و با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف شناسایی مهم ترین راهبردهای نیل به جامعه اسلامی با تاکید بر دیدگاه مقام معظم رهبری انجام گرفته است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی و به صورت کتابخانه ای و اسنادی می باشد. یافته های این پژوهش با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری، مهم ترین راهبردهای رسیدن و برپایی جامعه اسلامی را عبارت از وفاق و همگرایی ملی، ولایت مداری، مشارکت عمومی، امر به معروف و نهی از منکر، دانش اندوزی، ساماندهی اقتصادی، قانون مداری و... می دانند که نتایج به دست آمده با توجه به  شاخص های جامعه اسلامی از دیدگاه مقام معظم رهبری در سرتاسر مقاله بیان شده است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه میزان اعتیاد اینترنتی با اهمال کاری تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان متوسطه انجام پذیرفت. روش ها: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه هدف را کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر همدان به تعداد 14543 نفر در سال تحصیلی 98-99 تشکیل می دهند که از بین آنها و براساس جدول کرجسی مورگان 384 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در ادامه جهت جمع آوری داده های موردنیاز از پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف و پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سواری استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه در محیط نرم افزار spss23 استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد، مؤلفه های اعتیاد به اینترنت(مشکلات اجتماعی، تأثیر بر عملکرد، فقدان کنترل، استفاده مرضی از چت روم و بی توجهی به وظایف شغلی و تحصیلی) قادر است، تعلل ورزی تحصیلی نوجوانان دختر را به صورت مثبت و بهزیستی روانی را به صورت منفی و معناداری پیش بینی نماید. نتیجه گیری: بنابراین وقتی دانش آموزان به استفاده از اینترنت گرایش شدیدی پیدا می کنند و ساعات زیادی به پرسه زدن در فضای مجازی اختصاص می دهند، از میزان حساسیت شان به عملکرد تحصیلی و همچنین ارتباطات و تعاملات اجتماعی شان کاسته شده و به تبع آن بهزیستی روان شناختی آنان تحت تأثیرات منفی این پدیده واقع گشته و همچنین پدیده ای تحت عنوان اهمال کاری تحصیلی در آنان به وجود می آید.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین میزان سواد رسانه ای با کاهش آسیب های استفاده از شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل در بین گروه سنی 15-30 ساله شهر همدان انجام پذیرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، گروه های سنی 15-30 ساله شهر همدان می باشند که از طریق نمونه گیری هدفمند و با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه ها 400 نفر انتخاب گردیدند. در پژوهش حاضر، جهت جمع آوری داده های موردنیاز از دو پرسشنامه(محقق ساخته سنجش سوادرسانه ای و پرسشنامه استاندارد آسیب های استفاده از فضای مجازی) استفاده شده است که برای تعیین روایی آن ها از روایی محتوایی و برای به دست آوردن پایایی از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که مقدار آن ها به ترتیب در پرسشنامههای مذکور 93/0 و 92/0 محاسبه گردید. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیه ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی نظیر؛ میانگین، درصد، آزمون کالموگروف-اسمیرنوف، آزمون t  تک گروهی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره در محیط نرم افزارSPSS استفاده شده است. نتایج آزمون آماری t تک گروهی نشان داد که میزان سوادرسانه ای گروه سنی مورد مطالعه 16/3 و میانگین آسیب های استفاده از شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل 78/2 صدم می باشد. همچنین، نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان دهنده آن است که با افزایش میزان سواد رسانه ای گروه سنی موردنظر، میزان آسیب های استفاده از شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل کاهش می یابد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین تنظیم هیجانی و جرأْت مندی با میزان بهزیستی روان شناختی در بین دانش آموزان متوسطه انجام گرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه هدف، دانش آموزان متوسطه شهرستان هریس بوده که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 320 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. در ادامه جهت جمع آوری داده های مورد نیاز از سه پرسش نامه تنظیم هیجان گارنفسکی (2001)، پرسش نامه جرأت مندی شرینگ (1980) و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف(1989) استفاده شده که برای تعیین روایی آن ها از روایی محتوایی و برای به دست آوردن پایایی آن ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است؛ مقدار آن ها به ترتیب در پرسش نامه های مذکور 0/93، 0/90 و 0/92 محاسبه گردید. در این پژوهش جهت آزمون فرضیه ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی نظیر میانگین، درصد، آزمون کولموگرف-اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیره در محیط نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره نشان دهنده آن است که بین متغیرهای تنظیم هیجانی و جرأت مندی با میزان بهزیستی روان شناختی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد، همچنین مشخص گردید تنظیم هیجانی و جرأت مندی به طور معنی داری می توانند 0/67 از کل واریانس بهزیستی روان شناختی دانش آموزان را پیش بینی کنند.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه نوع و میزان علاقه مندی نوجوانان و جوانان به رسانه های آموزشی پلیس انجام پذیرفت. روش انجام این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه هدف شامل نوجوانان و جوانان شهر همدان است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان با تعداد نمونه 400 نفر انتخاب گردید و پرسشنامه محقق ساخته (ترجیح رسانه ا ی) در بین نمونه های انتخاب شده توزیع شد. روایی پرسشنامه نامبرده با بهره گیری از نظرات هفت نفر از صاحب نظران حوزه رسانه و پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه گردید. در ادامه، جهت تجزیه وتحلیل سؤال های موردنظر از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون تی تک گروهی، آزمون فریدمن، آزمون خی دو، تک متغیر و دومتغیره استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میزان استفاده نوجوانان و جوانان شهر همدان از رسانه ها بالاتر از حد متوسط است و علاقه مندی آن ها برای دریافت برنامه های آموزشی پلیس ابتدا رسانه های دیداری- شنیداری و بعد از آن به ترتیب: رسانه های تصویری و شنیداری، رسانه های چندحسی، رسانه های تصویری، رسانه های شنیداری و رسانه های نوشتاری است.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی با فرسودگی تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان می باشد که در سال تحصیلی 97-96 مشغول به تحصیل بوده و حجم جامعه موردنظر 7087 نفر می باشد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است که از طریق نمونه گیری طبقه ای نسبی 460 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه استاندارد؛ آزمون مهارت های ارتباطی و آزمون فرسودگی تحصیلی استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها روایی محتوایی می باشد و پایایی آن ها با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 77/0و83/0 محاسبه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار استنباطی همچون آزمون t تک گروهی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در محیط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. براساس نتایج حاصله از این پژوهش میانگین مهارت های ارتباطی 62/2 و میانگین فرسودگی تحصیلی 42/1 می باشد که پژوهش حاضر نشان می دهد ارتباط معنی دار معکوسی بین مهارت ارتباطی و فرسودگی تحصیلی وجود داشت؛ به طوری که افرادی که مهارت ارتباطی بالاتری داشتند، فرسودگی تحصیلی کمتری را گزارش نمودند.

این پژوهش با هدف شناسایی تأثیر درمان کوتاه مدت راه حل محور بر توانایی حل مسئله و روابط بین فردی دانش آموزان دختر انجام شد. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز بودند که به صورت تصادفی خوشه ای، از بین نواحی آموزش و پرورش، ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر تبریز انتخاب شد. از ناحیه مزبور نیز یک مدرسه انتخاب و از بین آنان تعداد 30 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند، آن گاه به صورت تصادفی در دو گروه گواه (15) و آزمایش(15) قرار داده شدند. درمان راه حل محور کوتاه مدت در قالب هفت جلسه آموزشی برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی، هر دو گروه مجدداً نسبت به پیش آزمون در پس آزمون حل مسئله و روابط بین فردی شرکت کردند. در ادامه برای گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه حل مسئله کسیدی و لانگ (1996) و پرسشنامه روابط بین فردی سیگل، اسمیت و ماسکا (2001) استفاده شد که برای تعیین روایی آنها از روایی محتوایی و برای به دست آوردن پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که مقدار آن در پرسشنامه های مذکور به ترتیب 0/92 و 0/89 محاسبه گردید. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد: درمان راه حل محور کوتاه مدت بر حل مسئله و ابعاد آن و روابط بین فردی دانش آموزان مؤثر است. بنایراین می توان در جهت بهبود روابط بین فردی و توسعه مهارت های حل مسئله از رویکرد راه حل محور کوتاه مدت بهره جست.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان امکان سنجی برنامه درسی تلفیقی در دروس علوم تجربی، علوم اجتماعی و تربیت بدنی دوره ابتدایی از نگاه معلمان و متخصصان برنامه درسی انجام پذیرفت. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه متخصصان برنامه درسی عضو ثابت انجمن مطالعات برنامه درسی ایران(500 نفر) و معلمان دوره ابتدایی شهر همدان(2149 نفر) که درسال تحصیلی 1399-1400 به تدریس اشتغال دارند می باشد. برای انتخاب نمونه ها درمورد متخصصان برنامه درسی 92 نفر و در بخش معلمان نیز 270 نفر از طریق فراخوان اینترنتی و به روش دردسترس با توجه به محدودیت تردد کرونا در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته امکان سنجی برنامه درسی تلفیقی بود که روایی آن از طریق روایی دلفی و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. در ادامه داده ها با استفاده از میانگین، انحراف معیار، آزمون های کالموگروف – اسمیرونوف، تحلیل واریانس، تی تک نمونه ای و آزمون خی تحلیل شد. یافته و نتیجه گیری: تحلیل های توصیفی و استنباطی داده ها با استفاده از آزمون های مذکور نشان می دهد که گروه معلمان و متخصصان هر دو تاکید داشتند که روش تلفیقی در هر سه حوزه اهداف، محتوی و روش تدریس امکان تلفیق وجود دارد. بنابراین می توان گفت تفاوتی بین نظر معلمان و گروه متخصصان وجود نداشته و این نظریه را مورد تأیید قرار داده است که این رویکرد، دانش آموزان را برای یادگیری بهتر و مداوم بر می انگیزد و قابلیت های لازم برای زندگی در قرن بیست و یکم را در آنان پرورش می-دهد.

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر مهارت های ارتباطی، امنیت روانی-اجتماعی و وابستگی به شبکه های اجتماعی در دانش آموزان دختر دارای اعتیاد به فضای مجازی بود. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری دانش آموزان دختر متوسطه دوم دارای اعتیاد به فضای مجازی در شهرستان کلیبر بودند که از این جامعه به روش در دسترس تعداد 74 دانش آموز انتخاب شده و پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی تکمیل شد و دانش آموزانی که نمره آن ها در پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی یانگ در دامنه بین 80 تا 100 (نمره برش و به عنوان اعتیاد به فضای مجازی) بود؛ 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اعتیاد به فضای مجازی، پرسشنامه مهارت های ارتباطی، امنیت روانی اجتماعی و وابستگی به شبکه های اجتماعی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام گرفت. نتایج نشان داد آموزش مهارت های زندگی بر وابستگی به فضای مجازی و مؤلفه های(عادت، اعتیاد و درگیری بالا) تأثیر دارد(05/0>P). همچنین آموزش مهارت های زندگی بر امنیت روانی اجتماعی و مؤلفه های(اطمینان به خود، احساس ناخوشنودی، ناسازگاری محیطی و دید مردم نسبت به خود) و مهارت های ارتباطی و مؤلفه های(بازخورد، گوش دادن و مهارت کلامی) تأثیر دارد (05/0>P).

هدف پژوهش حاضر تأثیر آموزش تلفیقی بر خوپنداره و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان در درس عربی بود. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر کنگاور بود که با روش نمونه گیری خوشه ای 40 دانش آموز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده بودند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های خودپنداره (SCQ) کارزل راجرز و اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (2005) بود که پایایی پرسش نامه ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب  79/0 و 75/0 به دست آمد و روایی آن ها نیز با کمک اساتید روان شناسی و مختصصین حوزه علوم تربیتی و روان شناسی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بررسی های لازم مورد تأیید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار تحلیل آماری spss ورژن 24 در بخش تحلیل توصیفی (واریانس، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (تحلیل کواریانس یک متغیره) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تلفیقی تأثیر معناداری بر خودپنداره و اشتیاق تحصیلی و مؤلفه های آن ها در دانش آموزان داشته است(01/0>p). همچنین نتایج پژوهش نشان داد روش آموزش تلفیقی سبب افزایش خودپنداره و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان شد. بدین ترتیب پیشنهاد می شود که در جهت افزایش استفاده از روش آموزش تلفیقی به منظور بهبود سایر عوامل روان شناختی دانش آموزان برنامه ریزی گردد.

زمینه و هدف:  کلانتری ها مسئول برقراری نظم و امنیت در سطح  شهر هستند. عملکرد خوب، قاطع و مقتدرانه آن، می تواند باعث فراهم سازی بستری رضایت بخش از عملکرد اجرایی و افزایش میزان نفوذ و اقتدار پلیس به عنوان نمادی از قدرت حاکمیت در برقراری امنیت اجتماعی را در پی داشته باشد. بنابراین بررسی فرآیندهای ارائه خدمات مطلوب برای تحقق رضایت شهروندان امری ضروری است. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی چگونگی ارائه خدمات در کلانتری و رابطه آن با ارتقای رضایت مندی شهروندان انجام پذیرفت.روش : این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه هدف، مراجعان دایره مشاوره و مددکاری کلانتری 11 فرماندهی انتظامی شهرستان تبریز می باشند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری در دسترس حجم نمونه 92 نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری داده ها نیز چهار پرسشنامه محقق ساخته بود که برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تک نمونه ای، تی مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد کیفیت ارائه خدمات کلانتری ها از نظر مراجعان در سطح مطلوبی بوده است؛ همچنین بین نگرش مراجعان بر حسب نوع خدمت ارائه شده به آن ها و بین نگرش مراجعان در حل مسائل فردی بر حسب وضعیت تأهل آن ها تفاوت وجود دارد p<0.05؛ اما بین نگرش مراجعان بر حسب سن و تحصیلات آن ها و بین نگرش مراجعان در مسائل خانوادگی، مسائل حقوقی و مسائل اجتماعی بر حسب وضعیت تأهل آن ها تفاوت وجود ندارد.نتیجه گیری: میزان مطلوبیت کیفیت ارائه خدمات چهارگانه در کلانتری یاد شده از مهم ترین مؤلفه های تاثیرگذار در ارتقای رضایت مندی شهروندان در احساس امنیت اجتماعی بود. همچنین با توجه به اینکه ارزیابی کیفیت خدمات در بخش خدمات عمومی در کلانتری ها با استفاده از شاخص تعدیل شده سروکوال بر مبنای خدمات چهارگانه در کلانتری ها در ایران برای اولین بار انجام می شود، این تحقیق می تواند روزنه های جدیدی را برای انجام تحقیقات بعدی باز نماید.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نوع سبک زندگی دانشجویان بر اساس میزان برخورداری از سواد رسانه ای اجرا شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه هدف، دانشجویان کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا بودند که با نمونه گیری طبقه ای نسبی و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد نمونه ها 400 نفر انتخاب شد. برای گرد آوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه (پرسشنامه محقق ساخته سنجش سواد رسانه ای و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی لعلی و همکاران، 1391) استفاده شد. برای تعیین روایی از روایی محتوایی و برای محاسبه پایایی آنها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شده است که مقدار آنها به ترتیب در پرسشنامه های مذکور 91/0 و 88/0 محاسبه شد. یافته ها نشان داد بین سواد رسانه ای و مؤلفه های آن (میزان دسترسی به رسانه ها، میزان استفاده از رسانه ها، تفکر انتقادی در مورد رسانه ها و تولیدپیام های رسانه ای) با نوع سبک زندگی دانشجویان، همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد اما بین سواد رسانه ای با انتخاب نوع پوشش گروه مورد مطالعه رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد به این معنی که هر چه سواد رسانه ای جوانان بیشتر باشد نوع پوشش های ضدهنجاری نیز کمتر خواهد بود. همچنین مشخص شد همه مؤلفه های سواد رسانه ای توانایی پیش بینی نوع سبک زندگی دانشجویان را دارند.