مهدی محمدی

فناوری و نوآوری نقشی حیاتی در خلق ثروت و رشد اقتصادی کشورها ایفا می کنند. رشد بسیار سریع دانش در سال های گذشته، فقط در زمانی منجر به منافع اجتماعی برای کشورها می شود که این دانش به صورتی اثربخش تبدیل به نوآوری شود (او.ای.سی.دی، 1999) . در سطح ملی رویکردهای سیاست گذاری نوآوری با استفاده از مفهوم نظام ملی نوآوری، توسعه یافته و چارچوب جدیدی برای توسعه علم و فناوری در سطح ملی ایجاد شده است که نیازمند شناخت عوامل درونی و بیرونی تاثیرگذار بر توسعه نوآوری در سطح ملی است. سنجش توان نوآوری ملی کشورها از طریق سنجش توان نظام ملی نوآوری آنها در حوزه های مختلفِ تاثیرگذار بر نوآوری، از مباحث مهم سیاست گذاری در این حوزه است که در این مقاله به آن پرداخته و یک الگوی مفهومی برای این موضوع ارائه می گردد. این مقاله با رویکردی ترویجی سعی دارد که چارچوبی مفهومی برای سنجش نوآوری در سطح ملی با استفاده از کارکردهای نظام ملی نوآوری ارایه کند. در این مقاله ابتدا با بررسی ادبیات و مفاهیم مرتبط با نظام ملی نوآوری و الگوهای سنجش آن در سطح ملی یک چارچوب مفهومی برای کارکردهای نظام ملی نوآوری استخراج شده است و سپس با استفاده از رویکردهای مختلفی که برای سنجش نظام نوآوری در سطح ملی وجود دارد، اقدام به استخراج مجموعه ای از شاخص ها شده است که می توان بر پایه آنها اقدام به سنجش و مقایسه کارکردهای نظام ملی نوآوری در میان کشورهای مختلف نمود. در نهایت مدلی ارایه شده است که در برگیرنده سه کارکرد اصلی نظام ملی نوآوری یعنی خلق، انتشار و بهره برداری از نوآوری و شش کارکرد فرعی است که ذیل آنها 27 شاخص در نظر گرفته شده است. این رویکرد با درنظر گرفتن ملاحظات مرتبط با کشورهای درحال توسعه تدوین شده است و می تواند به کشورهای درحال توسعه کمک کند تا نقاط ضعف و قوت نوآوری ملی خود را شناسایی و میزان شکاف خود را با دیگر کشورها اندازه گیری کنند.

 در سالهای اخیر، تلاشهای فراوانی صورت گرفته است تا عواملی که در طول تحصیل ضامن موفقیت و رضایت دانشجویان است شناخته شود و یکی از مهم ترین این عوامل برنامه درسی تجربه شده توسط دانشجوست. در این تحقیق تلاش شده است تا نقش برنامه درسی تجربه شده در رضایت و موفقیت دانشجویان مهندسی به منظور ارائه پیشنهاد مدل بهینه برنامه درسی بررسی شود. بدین ترتیب 117 نفر از دانشجویان سال آخر رشته های مهندسی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه بین افراد نمونه جمع آوری و با استفاده از نرم افزارهای: Spss و Lisrel تجزیه و تحلیل انجام شد. نتایج نشان داد که: 1. برنامه درسی تجربه شده واسطه معنا داری برای موفقیت دانشجویان سال آخر بود. 2. تمام متغیرهای برنامه درسی تجربه شده (مهارتهای عمومی، ادراک از محیط دانشکده و احساس خود اثربخشی و رضایت) واسطه معنا داری برای موفقیت دانشجو از نظر معدل تحصیلی و رشد ذهنی بودند. در نهایت، بر اساس نتایج به دست آمده مدلی از ارزیابی برنامه ریزی درسی ارائه شد و محدودیتها و پیشنهادهای تحقیق بیان شدند.

توسعه ی صادرات فرش دستباف مستلزم تحلیل دقیق فرآیند صادرات آن در سه مرحله ی تولید، صدور و تقاضا می باشد. مطالعات صورت گرفته در زمینه ی تولید و صدور غیرنفتی تاکید بر مزیت های مطلق و نسبی عوامل تولیدی (به ویژه نیروی انسانی)، بازاریابی، بسته بندی، حمل و نقل و بیمه داشته است و سیاست های مناسب در زمینه های مطرح شده باید با ویژگی های هر کالا تناسب داشته باشد. هدف عمده این تحقیق، تخمین کشش های تقاضای صادرات فرش با استفاده از روش های سری زمانی و در نظر گرفتن حالت های ناایستایی داده ها است. نتایج حاصل از تخمین برای دوره ی زمانی 80-1350 نشان می دهد که کشش های قیمتی و درآمدی بلند مدت به ترتیب برابر با 0/05 و 2 هستند. به عبارتی دیگر، فرش صادراتی ایران کالایی کم کشش و لوکس است و توسعه ی صادرات آن نیازمند افزایش قیمت فرش صادراتی و همچنین افزایش فرش های لوکس تر و گرانبهاتر در سبد فرش های صادراتی است. این امر مستلزم بازنگری های عمده در تولید فرش و تمرکز آن درکارگاه ها و تکیه برکیفیت نه کمیت آن است.

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی دانشجویان رشته های مهندسی برای تحصیل، با تعهد عاطفی آنان در دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 258 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه انگیزش درونی چویی و همکاران (2009) و پرسشنامه محقق ساخته جو آموزشی با الهام از پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت (1962) و زیر مقیاس تعهد عاطفی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه ها توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که: 1. متغیر جو آموزشی پیش بینی کننده قوی تر تعهد عاطفی دانشجویان است؛ 2. ابعاد علاقه، فشار و ارزش از انگیزش درونی برای تحصیل، قوی ترین پیش بینی کنندگان تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است؛ 3. بعد انسجام اجتماعی دانشجو استاد از جو آموزشی، قوی ترین پیش بینی کننده تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است.