رسول زیدآبادی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر فواصل مختلف کانون توجه بیرونی و تنظیم شناختی هیجان بر عملکرد چرخ تیز و چرخ چمنی باستانی کاران غیر نخبه بود. باستانی کاران بر اساس نوع چرخ (تیز و چمنی) و نوع راهبرد های تنظیم شناختی هیجان (انطباقی و غیرانطباقی) به چهار گروه تقسیم شدند.آزمودنی های هرگروه به روش همتراز شده متقابل در سه شرایط کنترل، کانون توجه بیرونی نزدیک و دور به اجرای چرخ باستانی پرداختند. هر آزمودنی در هر یک از شرایط کانون توجه، دو کوشش را با فاصله یک روز استراحت انجام داد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد باستانی کاران چرخ تیز و چمنی در شرایط کانون توجه بیرونی دور بهترین عملکرد را داشته اند، و اتخاذ راهبردهای انطباقی و غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان تاثیری برعملکرد آنان نداشته است.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی سازه و همسانی درونی نسخه فارسی پرسشنامه رابطة مربی ورزشکار در دانشجویان ورزشکار بود. بدین منظور، تعداد 190 نفر از ورزشکاران پسر شرکت کننده در رشته های مختلف تیمی و انفرادی در دوازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویان کشور دانشگاه شهید بهشتی در سال 1393 به صورت داوطلبانه این پرسشنامه را تکمیل کردند. برای اجرای این پژوهش، ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، روایی صوری و صحت ترجمة نسخه فارسی پرسشنامه روابط مربی ورزشکار به تأیید رسید. سپس، برای تعیین روایی سازة پرسشنامه ، از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد که در تحلیل عاملی تأییدی مرتبة اول نسخه فارسی، شاخص های برازش از تناسب مدل سه عاملیِ یازده سؤالی نسخه اصلی حمایت نمی کنند؛ در حالی که با حذف گویة ششم، تحلیل عاملی تأییدی مرتبه های اول و دوم و نیز ضرایب آلفای کرونباخ، از ساختار سه عاملی ده سؤالی پرسشنامة رابطة مربی ورزشکار در جامعة ورزش دانشگاهی حمایت، و روایی و پایایی آن را تأیید می کند. بنابراین پیشنهاد می شوند، به منظور ارزیابی رابطه مربی و ورزشکار در جامعه دانشگاهی از نسخه فارسی تعدیل شده پرسشنامه مربی- ورزشکار استفاده گردد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اضطراب صفتی و بازخورد بر یادگیری تکلیف کنترل نیرو بود. 48 شرکت کننده بر اساس نمره اضطراب صفتی و بازخورد ارائه شده به چهار گروه تقسیم و در مرحلة اکتساب به تولید نیروی ملاک پرداختند. 24ساعت بعد آزمون های یادداری و انتقال گرفته شد. یافته های مرحله اکتساب نشان داد، اثر بلوک های تمرینی معنادار بود اما بین گروه ها در این مرحله تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج آزمون های یادداری و انتقال نیز نشان داد، برای افراد با اضطراب صفتی بالا، ارائه بازخورد به کوشش های موفق و برای افراد با اضطراب صفتی پایین، ارائه بازخورد به کوشش های ناموفق منجر به یادگیری بیشتری شد. یافته های پژوهش حاضر روشن ساخت هنگام ارائة بازخورد، توجه به سطح اضطراب فراگیران به منظور دست یابی به یادگیری بیشتر ضروری می باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش بازخورد افزوده به کوشش های موفق و ناموفق در تعامل با کانون توجه بر اجرا و یادگیری سرویس بلند بدمینتون بود. 44 دانش آموز دختر مبتدی با میانگین سنی 76/0±1/16 سال برای اجرای پژوهش داوطلب شدند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه ها در طی 6 جلسه اکتساب، مطابق دستورالعمل برنامه ریزی شده به تمرین تکلیف سرویس بلند بدمینتون پرداختند. قبل از اجرای سرویس، گروه کانون توجه درونی از طریق خودگفتاری عبارت ""کشش دست به عقب"" و گروه کانون توجه بیرونی واژه ""هدف"" را با خود تکرار کردند. آزمودنی ها پس از هر 3 کوشش متناسب با گروه خود، پس از کوشش های موفق یا ناموفق، بازخورد آگاهی از اجرا دریافت کردند. آزمون های یادداری و انتقال، 48 ساعت بعد از مرحله اکتساب اجرا شد. برای تحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از تحلیل واریانس دوطرفه (0.05≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد که پیشرفت در مرحله اکتساب، معنادار و اثر تعامل کانون توجه با نوع بازخورد هم در مرحله اکتساب و هم در آزمون یادداری و انتقال معنادار بوده است؛ به طوری که در شرایط کانون توجه درونی، گروه بازخورد در کوشش های ناموفق و در شرایط کانون توجه بیرونی، گروه بازخورد در کوشش های موفق اجرا و یادگیری بهتری داشتند. پیشنهاد می شود که در زمان آموزش مهارت های حرکتی و استفاده از بازخورد به کوشش های موفق و ناموفق، نوع کانون توجه نیز در نظر گرفته شود.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی سازه، و همسانی درونی نسخة فارسی پرسش نامه راهبردهای مقابله ای ورزشکاران در ورزش رقابتی بود. تعداد 258 ورزشکار (108 مرد، و 158 زن) به عنوان نمونه انتخاب و پرسش نامه مربوطه را تکمیل کردند. برای تأیید روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی و روایی افتراقی، و جهت بررسی همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج حاکی از عدم برازش مطلوب مدل اول پرسش نامه (39 سؤالی) راهبردهای مقابله ای در ورزش رقابتی بود. پس از حذف چهار سؤال عامل کناره گیری اجتماعی، مدل دوم مرتبه اول اندازه گیری با 35 سؤال، از شاخص های برازندگی و همسانی درونی قابل قبولی برخوردار شد. نتایج آزمون مانوا نیز تفاوت معناداری را در به کارگیری راهبردهای مقابله ای کنترل افکار، تصویرسازی ذهنی، تحلیل منطقی، و تسلیم شدن بین گروه های نخبه و نیمه ماهر، و گروه های ماهر و نیمه ماهر، و در تخلیة هیجانات ناخوشایند بین گروه های نخبه و نیمه ماهر نشان داد. نتایج بیانگر این است که نسخه فارسی تعدیل شده پرسش نامه راهبردهای مقابله ای ورزشکاران در ورزش رقابتی، از ویژگی های روان سنجی مطلوبی برخوردار می باشد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اوتاوا-3 بود. بدین منظور 480 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش باز ترجمه، روایی صوری و صحت ترجمه نسخه فارسی پرسش نامه تأیید شد. در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی درونی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ، برای پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سؤالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای در روش آزمون مجدد و برای تعیین هنجاریابی از نقاط درصدی استفاده شد. نتایج نشان داد که تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم، ضرایب الفای کرونباخ و همبستگی درون طبقه ای نسخه فارسی پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اوتاوا-3، از ساختار 12 عاملی 48 سؤالی پرسش نامه اصلی حمایت کرده، روایی عاملی و پایایی آن را تأیید می کند.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه حالات خلقی برومز 32 سوالی لین و همکاران (2007) بود. بدین منظور و جهت تایید روایی سازه پرسشنامه حالات خلقی برومز، 423 (216 مرد و 207 زن) ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی (مبتدی، غیرنخبه و نخبه) در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش ترجمه-باز ترجمه، روایی صوری و محتوایی نسخه فارسی پرسشنامه توسط3 متخصصروانشناسی ورزشو3 متخصصآموزشزبانانگلیسیتایید شد. جهت تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی برمدل معادلات ساختاری، همسانی (ثبات) درونی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ؛ و پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سوالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای در روش آزمون-آزمون مجدد با دو هفته فاصله، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد مدل اندازه گیری32 سوالی از شاخص های برازندگی (08/0RMSEA= ، 94/0=CFI، 93/0 TLI=)، همسانی درونی (تنش 74/0، سرزندگی 80/0، سردرگمی 72/0، خستگی 76/0، شادکامی 77/0، آرامش 78/0، افسردگی 70/0، خشم 72/0 و کل پرسشنامه 78/0) و پایایی زمانی (تنش 90/0، سرزندگی 87/0، سردرگمی 84/0، خستگی 86/0، شادکامی 87/0، آرامش 86/0، افسردگی 88/0، خشم 86/0 و کل پرسشنامه 88/0) قابل قبولی برخوردار است که بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی حالات خلقی برومز 32 سوالی است. در نتیجه از نسخه فارسی مقیاس حالات خلقی برومز 32 سوالی، می توان به عنوان ابزاری جهت مطالعه و ارزیابی ویژگی های خلقی-هیجانی ورزشکاران ایرانی بهره گیری نمود.

کمال­گرایی، یک صفت یا ویژگی شخصیتی و به­منزلة تمایل پایدار فرد به تعیین معیارهای کامل و دست­نیافتنی و تلاش برای تحقق آنهاست و تأثیرات روانی و رفتاری مثبت و منفی در بین ورزشکاران به­ویژه ورزشکاران رقابتی دارد. هدف از تحقیق حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی پرسشنامة کمال­گرایی ورزشی دان و همکاران (2006) بود. به این منظور و برای تأیید روایی سازة پرسشنامه 393 ورزشکار (230 مرد و 163 زن) با سطوح مختلف مهارتی (مبتدی، غیرنخبه و نخبه) در 10 رشتة ورزشی تیمی و انفرادی، به­صورت نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه­ها را تکمیل کردند. روش اجرا به این شکل بود که ابتدا با استفاده از روش ترجمه - باز ترجمه، پرسشنامة کمال­گرایی ورزشی توسط سه متخصص روانشناسی ورزش و سه متخصص آموزش زبان انگلیسی، به فارسی ترجمه شد. سپس روایی صوری و محتوایی نسخة فارسی تأیید شد (93/0CVR=، 89/0CVI=). در ادامه و برای تعیین روایی سازة پرسشنامه­ها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی­بر مدل معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی (ثبات) درونی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سؤالات از ضریب همبستگی درون طبقه­ای به روش آزمون - آزمون مجدد با دو هفته فاصله، استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل اولیة مقیاس کمال­گرایی ورزشی، بیانگر عدم برازش مطلوب و در نتیجه عدم تأیید روایی سازة مدل اندازه­گیری اولیه (30 سؤالی) بود. اما پس از حذف 3 سؤال مشکل­ساز، مدل دوم اندازه­گیری با 27 سؤال، از شاخص­های برازندگی (08/0RMSEA= ، 87/0= CFI)، همسانی درونی (معیارهای شخصی 76/0، اهمیت دادن بیش از اندازه به اشتباه 73/0، ادراک فشار والدین 75/0، ادراک فشار مربی 74/0 و کل پرسشنامه 79/0) و پایایی زمانی (معیارهای شخصی 81/0، اهمیت دادن بیش از اندازه به اشتباه با 83/0، ادراک فشار والدین 84/0 و ادراک فشار مربی 79/0 و کل پرسشنامه82/0) قابل قبولی برخوردار شد، که بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخة فارسی تعدیل­شدة (27 سؤالی) مقیاس کمال­گرایی ورزشی است. در نتیجه از نسخة فارسی مقیاس کمال­گرایی ورزشی (مدل تعدیل­شدة 27 سؤالی) می­توان به­عنوان ابزاری برای مطالعه و ارزیابی ویژگی­های صفات شخصیتی ورزشکاران ایرانی بهره برد.

کمال گرایی به عنوان یکی از ویژگی های شخصیتی است که به منزله تمایل پایدار فرد به وضع معیارهای کامل و دست نیافتنی و تلاش برای تحقق آن ها می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسش نامه کمال گرایی ورزشی-2 دان و همکاران بود. بدین منظور و برای تأیید روایی سازه پرسش نامه، 420 ورزشکار زن و مرد با سطوح مختلف مهارتی (مبتدی، غیرنخبه و نخبه) در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش باز ترجمه، سه متخصص روان شناسی ورزش و سه متخصص آموزش زبان انگلیسی پرسش نامه را به فارسی ترجمه کردند. برای تعیین روایی سازه پرسش نامه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی زمانی سؤالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای به روش آزمون مجدد با دو هفته فاصله، استفاده شد. نتایج، حاکی از عدم پرازش مطلوب مدل اولیه مقیاس کمال گرایی ورزشی2 و در نتیجه عدم تأیید روایی سازه مدل اندازه گیری اولیه (42 سؤالی) بود اما پس از حذف 3 سؤال، مدل دوم اندازه گیری با 39 سؤال، از شاخص های برازندگی (06/0RMSEA=، 91/0= CFI، 90/0TLI=)، همسانی درونی و پایایی زمانی قابل قبولی برخوردار شد که بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی تعدیل شده مقیاس کمال گرایی ورزشی-2 می باشد. در نتیجه از نسخه فارسی تعدیل شده مقیاس کمال گرایی ورزشی2 می توان به عنوان ابزاری برای مطالعه و ارزیابی ویژگی های صفات شخصیتی ورزشکاران ایرانی بهره گرفت.

هدف تحقیق حاضر، مقایسه اثر بازخورد پس از کوشش های خوب و ضعیف در شرایط خودکنترلی و آزمونگرکنترلی در اکتساب و یادگیری تکلیف تولید نیرو بوده است. بدین منظور آزمودنی ها به طور تصادفی به سه گروهِ بازخورد آزمونگرکنترلی پس از کوشش های خوب و پس از کوشش های ضعیف و گروه بازخورد خودکنترلی تقسیم شدند. آزمودنی ها در طی مرحله اکتساب به تولید نیروی 15کیلوگرمی پرداختند. آنها قادر به دیدن نیروی تولید شده نبودند و در هر دسته 6 کوششی برای 2کوشش KR دریافت می کردند. در پایان مرحله اکتساب، گروه خودکنترل به دو زیر گروه خودکنترلی هایی که پس از کوشش های خوب خود و خودکنترلی هایی که پس از کوشش های ضعیف خود تقاضای بازخورد کرده بودند، تقسیم شدند. آزمون های یادداری و انتقال 24 ساعت بعد از پایان مرحله اکتساب بدون بازخورد انجام شد. روش تحقیق نیمه تجربی بود و به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0≥p استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داده است که در شرایط آزمونگرکنترلی گروه بازخورد پس از کوشش های خوب و در شرایط خودکنترلی گروهی که پس از کوشش های ضعیف تقاضای بازخورد کرد، یادگیری مؤثرتری داشت، و در مقایسه این دو شرایط گروه بازخورد خودکنترلی پس از کوشش های ضعیف نسبت به گروه های دیگر سطح بالاتری از یادگیری را نشان داد. بنابراین به نظر می رسد در شرایط آزمونگرکنترلی، ایجاد انگیزش در آزمودنی ها که با ارائه بازخورد پس از کوشش های خوب حاصل می شود، موجب تسهیل یادگیری می گردد. اما در شرایط خودکنترلی که ذاتاً دارای نقش انگیزشی می باشد، آزمودنی هایی که پس از کوشش های ضعیف خود تقاضای بازخورد کرده بودند، در واقع به دلیل استفاده هم زمان از نقش انگیزشی و اطلاعاتی بازخورد افزوده، عملکرد بهتری داشتند.

هدف اصلی تحقیق حاضر، تاثیر ارائة بازخورد خودکنترل و آزمونگرکنترل با استفاده از بازخورد نوار ویدئویی بر یادگیری مهارت حرکتی دارت بود. به این منظور 200 دانشجوی داوطلب دختر کوی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. بعد از پرکردن پرسشنامه، از بین 152 داوطلب واجد شرایط ، 36 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. بعد از پیش آزمون 10 کوششی و همگن سازی در سه گروه خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند. گروه خود کنترل هنگام درخواست بازخورد نوار ویدئویی دریافت کردند. گروه آزمونگر کنترل بعد از 5 کوشش و گروه جفت شده نیز همراه با گروه خودکنترل بازخورد دریافت کردند. از همة گروه ها فیلمبرداری شد. مرحلة تمرین، 100 کوشش شامل 10 سری 10 کوششی بود و آزمون یادداری و انتقال 48 ساعت بعد گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکطرفة تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی و برای رسم نمودارها از نرم افزار اکسل استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع بازخورد بر شکل مهارت حرکتی دارت در اکتساب، یادداری و انتقال تاثیر معنی داری دارد (05/0 P<) نوع بازخورد بر دقت مهارت حرکتی دارت در اکتساب، یادداری و انتقال تاثیر معنی داری دارد (05/0 P<). در کل نتایج نشان داد، افرادی که بازخورد نوار ویدئویی به صورت خودکنترل دریافت کردند، عملکرد بهتری (شکل و دقت) از گروه آزمونگر کنترل و جفت شده داشتند.