محمدعلی اصلانخانی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر مداخلات رایانه ای حرکتی مبتنی بر ایکس باکس بر مهارت های حرکتی درشت کودکان دارای تاخیر حرکتی بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و همچنین با توجه به نوع پژوهش در دسته پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. جامعه شرکت کننده در این پژوهش کلیه دانش آموزان دبستانی شهرستان دلفان در سال 95- 94 مشغول تحصیل بودند را شامل شد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه های در دسترس استفاده شد و پس از انجام پیش آزمون با استفاده از چک لیستی که بر مبنای آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ (2000) تهیه شده بود 30 نفر که دارای تأخیر رشدی بودند انتخاب شده و به صورت تصادفی ساده در 2 گروه 15 نفری (تجربی و کنترل) گزینش شدند. گروه تجربی مداخلات بازی های ایکس باکس کینکت را به مدت سه ماه اجرا کردند در حالیکه گروه کنترل تمرین استاندارد شده و خاصی نداشت. نتایج: بعد از آنکه نمونه های پژوهش با استفاده از آزمون الریخ-2 همگن شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین باقیمانده نمرات مهارت های حرکتی درشت (جابجایی و دستکاری) آزمودنیها بر حسب عضویت گروهی تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0 = P). نتیجه گیری: می توان با طراحی برنامه متناسب رشدی ( برای مثال، ایکس باکس کینکت) و غنی سازی محیط آموزشی، فرصت رشد حرکات پایه که اساس رشد مهارت های ورزشی هستند را در کودکان دارای تأخیر حرکتی بهتر کنیم.

استرس شغلی نوعی اختلال مزمن روانی است که در اثر شرایط سخت کاری بوجود می آید و بر عملکرد فردی و سلامت جسمی و ذهنی افراد تاثیر می گذارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر استرس شغلی بر یکی از ابعاد عملکرد شغلی موسوم به رفتارهای ضدتولید با میانجی گری عواطف شغلی مثبت و منفی بود. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل تحلیل مسیر بود. 240 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان با روش سرشماری در پژوهش شرکت کردند. برای گرد آوری داده ها از مقیاس کج روی در محیط کار، پرسش نامه استرس شغلی و مقیاس عواطف شغلی استفاده گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی از راه الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزار AMOS ویراست 21 انجام گرفت. روابط بین متغیرها از راه ضریب همبستگی پیرسون و روابط واسطه ای در الگوی پیشنهادی با استفاده از روش بوت استراپ آزموده شدند. یافته ها نشان دادند شاخص های برازش مانند کای اسکوئر نسبی، GFI، CFI، و RMSEA، از حد نصاب لازم برخوردارند و حاکی از آنند که مدل پیشنهادی پژوهش با داده ها برازش دارد. ضرایب مسیر نشان دادند که استرس شغلی و عواطف مثبت و منفی روی رفتار های ضد تولید به گونه ای معنی دار اثر می گذارند (05/0>p). نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که عواطف مثبت و منفی رابطه بین استرس شغلی و رفتارهای ضدتولید را میانجی می کند. به بیان دیگر، تجربه استرس های شغلی موجب افزایش عاطفه منفی کارکنان می شود و آن نیز به نوبه خود کارکنان را به سمت ارتکاب رفتارهای ضدتولید سوق می دهد.نتایج پژوهش نشان می دهند که استرس شغلی به شکل مستقیم و هم چنین، با میانجی گری عواطف مثبت و منفی بر رفتارهای ضد تولید اثر می گذارد. بنابراین، پیشنهاد می گردد که مدیران سازمان برای کاهش رفتارهای ضد تولید کارکنان به مدیریت استرس های شغلی و نیز ایجاد عواطف مثبت در کارکنان همت گمارند.

برند نمادین ترین جنبه در صنعت ورزش است و هواداران بزرگ ترین مصرف کنندگان برندهای ورزشی هستند. بنابراین تمرکز بر وفاداری هواداران در ورزش بخصوص ورزش فوتبال، دغدغه بسیاری از مدیران باشگاه های ورزشی است. لذا، هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل ساختاری وفاداری هواداران لیگ برتر فوتبال بر اساس ابعاد خدمات برند بود. جامعه آماری پژوهش را هواداران لیگ برتر فوتبال ایران تشکیل دادند. بدین منظور 384 نفر از هواداران بصورت هدفمند در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع-آوری داده ها از پرسشنامه وفاداری خدمات برند کریستالیس و چریسوچو(2014)استفاده شد که روایی و پایایی آن به تایید رسید. روش تحلیل داده ها استفاده از رگرسیون چند متغیره و معادلات ساختاری بود. نتایج نشان داد آوازه برند بر شواهد برند و نگرش نسبت به برند، شواهد برند بر رضایتمندی، رضایتمندی بر نگرش نسبت به برند و نگرش نسبت به برند بر وفاداری هواداران تأثیر مثبت و معناداری داشتند. همچنین، تأثیر آوازه برند بر رضایتمندی و شواهد برند بر نگرش نسبت به برند معنادار نبود. اما تمامی متغیرها بطور مستقیم و غیر مستقیم بر وفاداری هواداران تاثیر داشتند. همچنین، مشاهده می شود که عامل نگرش نسبت به برند، بیشترین تأثیر را بر وفاداری هواداران داشته است. لذا، به مدیران باشگاه ها توصیه می شود با تکیه بر دارایی ها و فرصت های خود به جذب و همچنین حفظ هواداران بپردازند و از مزایای داشتن هواداران وفادار که از آن جمله کسب در آمد و مقابله با رقبا است، بهرمند شوند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر یک برنامه تمرینی یکپارچه جسمانی بر کنترل بازداری دختران نوجوان انجام گرفت. بدین منظور تعداد 32 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 14 جلسه تمرینات یکپارچه را که ترکیبی از تمرینات هوازی، تعادلی و حرکات ظریف بود، انجام دادند. در این مدت گروه کنترل برنامه تمرینی عادی درس تربیت بدنی را دنبال کردند. تغییرات بازداری آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرینی، به وسیله آزمون استروپ و از طریق آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه های تکراری سنجیده شد. نتایج نشان داد روند تغییرات نمره تداخل در گروه تمرینات یکپارچه به طور معناداری متفاوت و کاهش یافته بود. یافته های حاضر از اثربخشی ترکیب تمرینات هوازی، تعادلی و حرکات ظریف در بهبود کنترل بازداری نوجوانان حمایت می کند.

هدف تحقیق حاضر، تدوین چارچوب توسعه ویژگی های رفتاری برای سطوح مربیگری در ایران است. روش تحقیق اکتشافی و از لحاظ جمع آوری داده ها از روش آمیخته کمی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمام متخصصان حوزه آموزش در فدراسیون های ورزشی و وزارت ورزش و جوانان به تعداد 300 نفر بودند. در بخش کیفی با توجه به روش نمونه گیری گلوله برفی و هدفمند 18 نفر انتخاب و مصاحبه تا دستیابی به اشباع نظری انجام شد. در بخش کمی نیز بر اساس جدول مورگان 217 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته حاصل از مصاحبه بخش کیفی تحقیق بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط متخصصین مربوطه رسید و روایی سازه آن با روش تحلیل عاملی اکتشافی تائید شد. پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی بر روی 30 نفر از  اعضای جامعه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تائید شد. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی و استنباطی به کمک بسته های آماری SPSS و AMOS نسخه 23 انجام شد. یافته ها نشان داد 11 عامل مؤثر بر توسعه دانش و مهارت های کاربردی برای سطوح مربیگری در ایران شامل عوامل آموزشی، مدیریتی، دانش افزایی، ساختاری، نظارت و کنترل، تجهیزات و تکنولوژی، حقوقی، فردی، بومی سازی، تبلیغات و رسانه و استعدادیابی و پایه وجود دارد که همگی از نقش معناداری در توسعه ویژگی های رفتاری برای سطوح مربیگری برخوردار بودند. همچنین، مدل توسعه دانش و مهارت های کاربردی برای سطوح مربیگری در ایران از برازش مناسبی برخوردار بود و می تواند مورد استفاده دست اندرکاران مربیگری در ایران قرار گیرد.

پرخاشگری پدیده ای عمومی است که ورزشکاران اکثرا بطور مستقیمیا غیر مستقیم با آن سروکار دارند. به ندرت می توان موضوعییافت که به اندازه پرخاشگری و خشونت در ورزش قابل توجه باشد. تبیین علل و رفتار خشونت آمیز در نوع بشر غالباً موضوع پژوهش ها در علمجامعه شناسی است. در این پژوهش این معضل بین 300 نفر از ورزشکاران حرفه ای و نیمه حرفه ای تکواندو  در دو گروه 150 نفره مورد بررسی قرار گرفت.  در پایان نیز مدل پرخاشگری تکواندوکاران حرفه ای تحلیل جامعه شناختی شد.روش استفاده شده در این پژوهش،روش پیمایش است. در واقع هدف یافتن روابط بین متغیر پیش بین و ملاک است وتلاش برای تبیین تغییرات یاواریانس متغیروابسته می باشد.در نهایت از بین انواع پرخاشگری ها، پرخاشگری کلامی در بین ورزشکاران حرفه ای بیشتر بوده و باقی انواع پرخاشگری تفاوت زیادی نداشته است، همچنین بین مولفه اعتقادات مذهبی با پرخاشگری رابطه معنی داری حاصل نگردید.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی و خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک شده و مشارکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت کارکنان بود. روش پژوهش، توصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه تمامی کارکنان منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 97-1396 بودند (تعداد = 2050). براساس فرمول کوکران، حجم نمونه 324 نفر برآورد شد که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های محیط ادراک شده (روبرتسون- ویلسون و همکاران، 2007)، حمایت اجتماعی (سالیس و همکاران، 1987)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1983) و مشارکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت (پژوهشگران) جمع آوری شدند. ارزیابی الگوی پیشنهادی ازطریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار های ایموس و اس.پی.اس.اس. نسخه 24 انجام شد. نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم محیط ادراک شده به حمایت اجتماعی و خودکارآمدی، حمایت اجتماعی به خودکارآمدی و خودکارآمدی به مشارکت در فعالیت بدنی، معنا دار شدند. همچنین، نقش میانجی گر خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی تأیید شد؛ بنابراین، با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود، شرایط محیطی مساعد و نیز حمایت های اجتماعی لازم فراهم شوند تا به این طریق بتوان میزان مشارکت کارکنان در فعالیت های بدنی را افزایش داد.

در پژوهش حاضر، بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر ماهیت نابرابری های جنسیتی در ورزش حرفه ای ایران و ارائه مدل کاربردی و موضوعات و محورهای تعیین شده، با طرح چالش های مربوط به هر یک مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه بدین هدف، سؤال اصلی تحقیق حاضر این است که عوامل اجتماعی مؤثر بر ماهیت نابرابری های جنسیتی در ورزش حرفه ای ایران کدامند؟برای اجرای آن از روش تحقیق کیفی با طرح اکتشافی استفاده شد. چون تعداد مشارکت کنندگان محدود می باشد پس حجم نمونه آماری را با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند-گلوله برفی (اشباع نظری) انتخاب شد. در بخش کیفی پژوهش با استفاده از تکنیک گراندد تئوری مبنای مدل استراوس و کوربین بوده و مصاحبه با 18 نفر صورت گرفت و برای گردآوری داده ها، از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد نتایج نشان داد از دیدگاه ورزش حرفه ای بر مبنای دیدگاه مردانه و پدرسالاری تعریف شده است و نوع بازی برد و باخت در میدان های ورزشی برگرفته از خواسته های تبعیض آمیز جنسیتی است که نیروی بیشتر و قهرمانی و برد و باخت را مدنظر قرار دارد، ورزشکاران و مربیان متقاضی کسب مقام های بالاتر و افزایش هویت ورزشی و تقویت آن، باید دیدگاه های مربوط به هویت جنسیتی و صفت های آن را در زنان و مردان ورزشکار تقویت کنند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر نابرابری های جنسیتی در ورزش حرفه-ای ایران بود.روش پژوهش حاضر کاربردی از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع تحقیقی توصیفی- پیمایشی بود جامعه آماری تمامی اعضای تیم ملی بانوان المپیک و پاراالمپیک و مدال-آوران بین المللی بودند که تعداد آنها برابر با 1274نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 100نفر انتخاب شدند که پس از عودت پرسشنامه ها تعداد 92 پرسشنامه کامل به دست آمدند و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته متناسب با اهداف تحقیق بود، در طراحی مدل و تعیین میزان تاثیرگذاری متغیرها از آزمون های تحلیل مسیر در نرم افزار آماری Lisrel نسخه 8.80 استفاده شد. نتایج نشان داد از دیدگاه ورزش حرفه ای بر مبنای دیدگاه مردانه و پدرسالاری تعریف شده است و نوع بازی برد و باخت در میدان های ورزشی برگرفته از خواسته های تبعیض آمیز جنسیتی است که نیروی بیشتر و قهرمانی و برد و باخت را مدنظر قرار دارد، ورزشکاران و مربیان متقاضی کسب مقام-های بالاتر و افزایش هویت ورزشی و تقویت آن، باید دیدگاه های مربوط به هویت جنسیتی و صفت های آن را در زنان و مردان ورزشکار تقویت کنند.

فوتبال در سده اخیر حضور چشمگیری در تبادلات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و مهم تر از آن سیاسی و    بین المللی پیدا کرده است؛ به طوری که این ورزش باورها، نگرش ها و عملکردها را تحت تأثیر خود قرار داده است و به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل گیری سیاست ها و مناسبات داخلی و خارجی می تواند کارکردهای متعدد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دیپلماتیک داشته باشد و تحولات زیادی را برای کشورها رقم بزند. از این رو، ورزش و فعالیت های ورزشی از یک فعالیت بدنی یا نوعی سرگرمی فراتر رفته و اهداف و کارکردهای مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و بین المللی پیدا کرده است. تحلیل نظریات و مبانی پژوهش نشان می دهد از میان پدیده های مختلف، فوتبال به عنوان یکی از مصادیق برنامه های روابط بین کشورها توانسته جایگاه ویژه ای در میان برنامه های کشورهای در حال توسعه برای بیان خواسته های خود از جامعه جهانی داشته باشد. جا دارد کارکردهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فوتبال و آثار و تبعات آن بر سطح تعاملات بین دولت ها و دیگران بازیگران بین المللی تئوریزه و مفهوم سازی شود. بر اساس یافته های این پژوهش کارویژه ها و کارکردهای دیپلماسی فوتبال می تواند به مثابه تقویت هویت ملی، به عنوان ابزار توسعه، ابزار صلح و آشتی، ابزاری برای نوع دوستی و بهبود مناسبات، ابزار قدرت نرم، ابزاری برای همگرایی و گفتگو در بعد ملی و بین المللی کشورها به کار رود. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی تنظیم شده است. روش جمع آوری داده ها مبتنی بر مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و بررسی مقایسه است.

امر ورزش امروزه محدوده وسیعی را متوجه خود نموده است. اینک ورزش نماد صلح و همزیس تی، تحم ل و یکدیگرپذیری و زمینه ساز و سازماندهی کننده ارتباطات اقوام در سطح جهان زیر چت ر صلح پذیری و امنیت است. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل جامعه شناختی رویکردهای نوین ورزش های المپیکی در توسعه صلح و دوستی بین الملل است. روش پژوهش حاضر از نوع کمی و کیفی، به لحاظ هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی بود که با بررسی ادبیات پیشینه مرتبط با این زمینه و انجام مصاحبه کیفی (تحلیل محتوا) با 12 متخصص حوزه المپیک، مؤلفه ها و گویه های توسعه صلح و دوستی بین الملل در ورزش های المپیکی شناسایی شد. جامعه آماری شامل 37 نفر از مدیران ارشد ورزشی حوزه المپیک بود که مصاحبه با  نمونه های آماری بر مبنای تکنیک گلوله برفی و تا اشباع نظری پیش رفت. پس از کد گذاری و تحلیل مصاحبه های صورت گرفته به تدوین پرسشنامه اقدام شد. در بخش کمی نیز برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و نیز آزمون تی جهت تعیین تناسب مدل استفاده گردید. نرم افزارهای مورد استفاده 22-SPSS  و لیزرل بودند. در تحلیل عاملی اکتشافی برای تجزیه وتحلیل 41 گویه پرسشنامه اولیه، از روش تحلیل عناصر اصلی با چرخش عمودی و تکنیک واریماکس استفاده شد و مقدار شاخص پایایی بر اساس ضریب آلفای کرونباخ معادل 799/0 به دست آمد. همچنین چهار مؤلفه به عنوان عوامل کلیدی رویکرد نوین المپیک به صلح و دوستی شناسایی شدند که میزان اثرات کلی این مولفه ها برابر 823/56  درصد بوده است. 

پرخاشگری  به شکل های مختلف آن یک معضل اجتماعی رو به رشد است. مطالعه پرخاشگری در ورزش به دلایل متعددی اهمیت دارد. هدف این مقاله، تبیین جامعه شناختی تاثیر عوامل اجتماعی بر پرخاشگری مردان تکواندوکار ایران (مورد مطالعه: ورزشکاران حرفه ای تکواندو) است. این تحقیق با توجه به هدف، کاربردی است. با توجه به استعلام صورت گرفته از فدراسیون تکواندو، جامعه آماری ورزشکاران حدود 1000 نفر می باشند. در این پژوهش، از فرمول تخمین نمونه کوکران استفاده شده است و مجموعاً 310 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تأیید فرضیه های تحقیق از مدل معادلات ساختاری استفاده شد؛ چنان که نشانگرهای محرومیت نسبی، امنیت شغلی و رضایت شغلی باهم جمع شدند و به عنوان نشانگرهای عوامل اجتماعی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد تأثیر عوامل اجتماعی با ضریب 41/0 در سطح اطمینان 99 درصد معنی دار است. لازم به ذکر است مؤلفه امنیت شغلی با ضریب 17/0 و رضایت شغلی با ضریب 16/0 در سطح اطمینان 99 درصد مثبت و معنی دار بوده است. همچنین محرومیت نسبی تأثیر معنی داری بر پرخاشگری  ندارد.  

مقدمه: پیشرفت های یادگیری در آموزش غیرخطی، رشد فراگیران را از طریق مراحل یادگیری و پیامدهای مهم در سازماندهی شیوه ها، دستورالعمل ها و بازخورد ها در نظر می گیرند. با این حال روش آموزش خطی روش مرسومی است که دارای مزایای متعدد دیگری است که از سال ها پیش مورد استفاده قرار گرفته است. هدف: این مطالعه در نظر دارد تا به مقایسه اثربخشی آموزش خطی و غیرخطی بر عوامل روانشناختی مرتبط با یادگیری بپردازد. روش: در این پژوهش با رجوع به پایگاه های اطلاعات علمی، مقالات پیرامون موضوع تحقیق از سال 2000 تا 2020 در داخل و خارج از ایران جستجو شد. در جستجوی اولیه براساس کلیدواژه های مدنظر پژوهش، تعداد 226 عنوان مطالعه جمع آوری گردید. بر اساس معیارهای ورود و خروج عناوین بررسی شدند و پس از حذف موارد تکراری و غیرمرتبط تعداد 17 مطالعه، به عنوان نمونه آماری برای تحلیل نهایی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها : با توجه به مطالعات موجود و بررسی آنها به نظر می رسد که باید تحقیقات بیشتری با رویکرد کیفی در این حوزه صورت پذیرد چراکه بسیاری از متغیرها در دنیای حقیقی کیفی هستند و غالباً به سختی می توان آنها را به صورت کمی ارزش گذاری کرد. همچنین نتایج نشان داد هر دو رویکرد تأثیر قابل قبولی بر عوامل روانشناختی مرتبط بر یادگیری دارند که اغلب مطالعات برتری نسبی را به روش آموزش غیرخطی داده بودند. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی هر دو رویکرد لازم است تا تحقیقات بعدی معطوف به یافتن سهم اثر هر یک از رویکردها بر عوامل روانشناختی مرتبط با یادگیری قرار گیرد.