پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر یک برنامه تمرینی یکپارچه جسمانی بر کنترل بازداری دختران نوجوان انجام گرفت. بدین منظور تعداد 32 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 14 جلسه تمرینات یکپارچه را که ترکیبی از تمرینات هوازی، تعادلی و حرکات ظریف بود، انجام دادند. در این مدت گروه کنترل برنامه تمرینی عادی درس تربیت بدنی را دنبال کردند. تغییرات بازداری آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرینی، به وسیله آزمون استروپ و از طریق آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه های تکراری سنجیده شد. نتایج نشان داد روند تغییرات نمره تداخل در گروه تمرینات یکپارچه به طور معناداری متفاوت و کاهش یافته بود. یافته های حاضر از اثربخشی ترکیب تمرینات هوازی، تعادلی و حرکات ظریف در بهبود کنترل بازداری نوجوانان حمایت می کند.
