فضل الله باقرزاده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اسنادها در موفقیت و شکست و هم چنین انگیزش ورزشکاران است. جامعه ی مورد مطالعه ی ما ورزشکاران رشته های شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس روی میز و کشتی بوده است. انتخاب نمونه ها به روش نمونه های در دسترس و به صورت مرحله ای 120 نفر ورزشکار انتخاب شدند. سپس با استفاده از دو پرسش نامه ی سبک های اسنادی (ASQ) و هم چنین انگیزه ی ورزشی (SMS)، اطلاعات جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و در سطح معنا داری (α=0.05) صورت پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد ورزشکاران نخبه، اسنادهایی ناپایدارتر و اختصاصی تر در مواجهه با شرایط شکست از خود بیان کردند؛ ولی در مقابل، ورزشکاران زیرنخبه اسنادهایی پایدارتر و کلی تر، در موقعیت های شکست را بیان نمودند (P<0.05). ورزشکاران نخبه دارای سطح انگیزه ی درونی و بیرونی بیشتری نسبت به ورزشکاران زیر نخبه بوده و ورزشکاران زیر نخبه نسبت به ورزشکاران نخبه دارای انگیزه ی کمتری هستند ((P<0.05. نتیجه اینکه بین سبک های اسنادی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در ابعاد مختلف علّی و هم چنین بین سطوح انگیزشی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه تفاوت معنا دار وجود دارد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف آرایش تمرین بر اکتساب، یادداری و انتقال برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر اجرا شد. در این تحقیق که در دو آزمایش جداگانه انجام شد، 120 آزمودنی به طور تصادفی انتخاب شدند. تکلیف شرکت کننده ها در آزمایش اول تعقیب هدف نوری روی صفحه نمایش با برنامه حرکتی ثابت و پارامتر متغیر با آرایش های مختلف بود. تکلیف در آزمایش دوم تعقیب هدف نوری با پارامتر ثابت و برنامه حرکتی متغیر با آرایش های مختلف بود. آزمودنی ها می بایست در کوشش های 20 ثانیه ای هدف نوری را تعقیب کنند. زمان باقی ماندن روی هدف توسط رایانه به عنوان نمره عملکرد آنها منظور شد. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون در دوره اکتساب 9 جلسه به تمرین پرداختند و در انتها در آزمون های یادداری و انتقال شرکت کردند. داده ها به کمک روش های آماری تحلیل واریانس، کوواریانس، اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی دانکن تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت ها بین روش های مختلف آرایش تمرین در اکتساب و انتقال پارامتر معنی دار، ولی در مرحله یادداری تاخیری معنی دار نیست.

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر سطح مهارت الگوی آموزشی بر اکتساب یادداری و انتقال مهارت سرویس بلند بدمینتون دانشجویان دختر دانشگاه تهران بوده است بدین منظور 130 دانشجوی دوره کارشناسی به روش کاملا تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه همگن از طریق انتصاب تصادفی قرار گرفتند گروه اول در شرایط الگوی در حال یادگیری غیر ماهر گروه دوم در شرایط الگوی ماهر به مدت شش روز متوالی در کوشش های اکتساب و سپس 72 ساعت بعد در آزمون یادداری و انتقال مهارت سرویس بلند بدمینتون شرکت کردند گروه سوم ( گروه گواه) فقط در کوشش روز ششم آزمون یادداری و انتقال شرکت کردند پس از جمع آوری داده ها از روش های t وابسته و آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل انجام شد نتایج نشان داد مشاهده الگوی در حال یادگیری در مرحله یادداری تاثیر معنی داری بر اجرای سرویس بلند بدمینتون دارد 0/05>P و هیچگونه تفاوت معنی داری بین اجرای گروه های تجربی درمرحله اکتساب و انتال مهارت مشاهده نشد در نتیجه می توان گفت در آموزش مهارت های حرکتی مشاهده الگوی در حال یادگیری به اندازه مشاهده الگوی ماهر در عملکرد افراد موثر است .

هدف پژوهش حاضر، مقایسه جهت گیری ورزشی ورزشکاران شرکت کننده در هشتمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1385 است که شامل 1202 زن و 2199 مرد می شوند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و علی مقایسه ای است و 523 نفر (257 زن و 266 مرد) با استفاده از نمونه گیری سیستماتیک از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی برای شرکت در این مسابقات، پرسشنامه جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) بررسی شد. نتایج نشان داد که مردان ورزشکار نسبت به زنان ورزشکار رقابت طلب تر و تمایل به پیروزی بیشتری دارند، درحالی که ورزشکاران زن نسبت به ورزشکاران مرد هدف گراترند (05/0 P<) . اما بین رقابت طلبی، تمایل به پیروزی و هدف گرایی رشته های ورزشی گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 P<). همچنین مشخص شد که اثر تعامل جنسیت و نوع رشته ورزشی در جهت گیری ورزشی معنی دار است.

هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه استرس کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار سازمان مرکزی دانشگاه تهران با ت وجه به اهمیت تاثیر فشار عصبی استرس در نیروی کار پژوهشگران تحقیق حاضر بر آن شدند تا اولین مطالعه را در مورد مقایسه استرس فرد ورزشکار و غیر ورززشکار به انجام رسانند بدین منظور با توزیع پرسشنامه ای میازن استرس کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار را در نمونه 139 نفری و در سطح سازمان مرکزی دانشگاه تهران مرکب از معاونت های پنجگانه را مورد سنجش قرار دادند و کم و کیف آ ن را بررسی کردند با تایید این فرضیه که بین استرس کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد می توان با برنامه ریزی مناسب برای تشویق و ترغیب کارکنان به پرداختن ورزش با توجه به نقش آن در سلامتی روح و روان و جسم افزایش کارایی و نشاط لازم برای بهره وری مطلوب چشم انداز روشنی را ترسیم کرد.

به منظور برسی تغییرات احتمالی در یادگیری حرکتی پس از آسیب یکطرفه گردش خون قدامی مغز 40 آزمودنی که حدود دو سال از سکته یکطرفه گردش خون قدامی مغز (20 آمزودنی با ضایعه سمت چپ و 20 آزمودنی با ضایعه سمت راست) آنها می گذشت به عنوان گروه تجربی و 40 آزمودنی راست دست که از نظر سن و جنس و استفاده از اندام فوقانی با گروه تجربی و 40 آزمودنی راست دست که از نظر سن و جنس و استفاده از اندام فوقانی با گروه تجربی همسالان شده بودند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند و به تمرین روی یک برنامه سریع فضایی زمانی تحت یکی از دو شرایط باز خورد افزوده 100% و بازخورد افزوده حذف شده پرداختند پس از 198 کشوش اکتساب اکتساب مجدد و یاد آوری آزمودنی ها ارزیابی و شماهده شد هر دو گروه بهبود زیادی در ثبات و دقت اجرا در طی فاز اکتساب کسب کدرند لیکن تفاوت معنی داری در الگوهای اجرایی آزمودنی های دو گروه در سه فاز اکتساب یاد اوری و اکتساب مجدد مشاهده نشد به علاوه تغییرات معنی داری بین دو شرایط ارائه باز خورد افزوده به جز در فاز اکتساب ملاحظه نشد در تعامل شرایط باز خورد با گروه نیز تفاوت چشمگیری بین دو گروه شاهد و تجربی مشاهده نگردید اینخ نتایج نشان می دهد سکته یکطرفه گردش خون قدامی مغز در مناطق اولیه حسی حرکتی فرایند های متضمن کنترل و اجرای مهارت های حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد اما بر یادگیری مهارت بی تاثیر است.

در این مطالعه به منظور بررسی آثار حضور تماشاگران و کیفیت حضور(تعامل و عدم تعامل) آنان بر یادگیری تکالیف حرکتی ظریف و زمخت 114نفر از دانشجویان پسر غیر ورزشکار دانشگاه تبریز به روش تصادفی انتخاب شدند. س÷س کل آزمودنی ها در دو گروه (تکلیف حرکتی ظریف و زمخت) جایگزین شده و به سه زیر گروه تقسیم شدند تا هر گروه آزمودنی تکلیف حرکتی ظریف یا زمخت را در یکی از سه شرایط تماشاگر (در حضور تماشاگر فعال در حضور تماشاگر غیر فعال و بدون تماشاگر) تمرین کرده و یاد بگیرند. هر گره از آزمودنی ها ÷س از شرکت در جلسه پیش آزمون مهارت مورد نظر را به مدت چهار روز و هر روز 20 بار تحت شرایط خاص تکرار کردند و پس از اتمام دوره یادگیری در آزمون یادداری حضور یافتند. داده های حاصل به روش آماری آنالیز واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که الف – حضور یا عدم حضور تماشاگران و تعامل و یا عدم تعامل آنان اثر معنی داری بر یادگیری تکلیف حرکتی زمخت تعادل با اطمینان 95% ندارد ب : حضور یا عدم حضور تماشاگران اثر معنی دار بر یادگیری تکلیف حرکتی ظریف( رسم ستاره از آینه ) با اطمینان 95% دارد بدین صورت که حضور تماشاگران آثار منفی بر یادگیری اینگونه مهارت ها بر جا می گذارد

یکی از هدف های عمده هر علم بخصوص روان شناسی ورزش اندازه گیری پدیده های مورد نظر و دادن جنبه کمی به آنهست در این زمینه پژوهشی با هدف بررسی اثر برد و باخت با توجه به جهت گیری هدفی (وظیفه مدار و خود مدار) بر میزان عزت نفس در فوتبالیست های لیگ کشور (دسته اول و برتر) تنظیم و به مورد اجرا گذاشته شد بدین منظور 60 آزمودنی با انتخاب تصادفی تحت عنوان حجم نمونه در جامعه آماری تیم های شرکت کننده در لیگ دسته اول و برتر کشور به پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه های وظیفه مداری و خودمداری در ورزش پاسخ دادند پس از استخراج یافته ها و تنظیم جداول توزیع فراوانی به بررسی داده های حاصله با نورم مندرج در پرسشنامه به ارزیابی میزان عزت نفس آزمودنی ها پرداخته شد سپس با استفاده از روش های آماری و T وابسته و T مستقل به بررسی اثر برد و باخت و جهت گیری هدفی بر میزان عزت نفس اقدام شد نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین میزان عزت نفس وظیفه مداران قبل از مسابقه و بعد از برد (P=0/226) و همچنین بعد از باخت ( P=0/74) تفاوت معنی داری وجود ندار این نتیجه در مورد خود مداران قبل از مسابقه و بعد از برد (P=0/186) و نیز بد از باخت (P=0/054) تفاوت معنی داری را نشان نداد همچنین بین میانگین نمره های عزت نفس در دو گروه وظیفه مدار و خود مدار متعاقب برد (P=0/054) و نیز پس از باخت (P=0/450) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

انگیزش یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار بر موفقیت و کیفیت مطلوب عملکرد ورزشکاران است. این در حالی است که تحقیقات محدودی درباره تعیین صفات انگیزشی در ورزشکاران ایران انجام گرفته است. هدف از این تحقیق، توصیف صفات انگیزشی در ورزشکاران ماهر و مبتدی، رشته های تیمی و انفرادی در چند رشته ورزشی منتخب بود. بدین منظور به صورت هدفمند بازیکنان تیم های ملی در رشته های انفرادی کاراته، تکواندو، شمشیربازی، بدمینتون، قایقرانی و در رشته های تیمی بسکتبال، والیبال، دراگون بوت، هندبال و فوتسال به عنوان جامعه آماری ورزشکاران ماهر و 60 نفر به صورت تصادفی در تمام رشته های ورزشی منتخب مذکور از چند استان منتخب کشور به عنوان نمونه آماری ورزشکاران مبتدی در نظر گرفته شد. داده های حاصل از پرسشنامه نگرش ورزشی (SAI) براساس رشته تیمی و انفرادی و ورزشکاران براساس مبتدی و ماهر گروه بندی شدند و با استفاده از آمار توصیفی تجزیه وتحلیل شد. نتایج آمار استنباطی آزمون تحلیل واریانس نشان داد انگیزه رقابت در ورزشکاران ماهر و مبتدی رشته های انفرادی به صورت معناداری بیشتر از رشته های تیمی و در ورزشکاران ماهر بیشتر از ورزشکاران مبتدی بود (P<0/05).

هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین منظور از 42 دانشجوی تربیت بدنی در دامنه سنی 20 تا 25 سال که واحد بسکتبال 1 و 2 را گذرانده اند، استفاده شد. نمونه حاضر به شکل تصادفی ساده دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند، پس از 15 دقیقه گرم کردن عمومی بدن و تمرین تکالیف ابتدا یک پیش آزمون بدون مداخلة خودگفتاری، شامل آزمون پاس دادن توپ بسکتبال، ایفرد 1996 الف تحت تکلیف ساده و آزمون پاس دادن، ایفرد 1984 تحت تکلیف پیچیده، انجام گرفت. سپس یک پس آزمون شامل آزمون عنوان شده با مداخلة خودگفتاری از آنها به عمل آمد. در این پژوهش برای تعیین اختلاف درون گروهی و برون گروهی به ترتیب از آزمون های t همبسته و t مستقل از نرم افزار SPSS با نسخة 5 /11 در سطح معنی داری آلفای 05 /0 استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های کنترل و تجربی در اجرای مهارت ساده (703 /0= P) و پیچیده (512 /0=P) در مرحلة پیش آزمون وجود نداشت. در نتیجه هر دو گروه از نظر عملکرد در یک سطح هستند. همچنین خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت ساده در گروه تجربی شد (01 /0=P) ؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت ساده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (004 /0=P) ؛ خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت پیچیده در گروه تجربی شد (001 /0=P) ؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت پیچیده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (048 /0=P) . با توجه به اختلاف میانگین در مهارت ساده بین گروه انگیزشی و کنترل (94 /0= ) و اختلاف میانگین در مهارت پیچیده بین این دو گروه (48 /0 = )، مشخص شد که اختلاف میانگین در مهارت ساده بیشتر از مهارت پیچیده بوده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد خودگفتاری انگیزشی بر بهبود اجرای تکالیف مؤثر بوده و اثر آن بر مهارت ساده بیشتر بوده است.

هدف این تحقیق پی بردن به علل و عوامل عمده فرهنگی واجتماعی خشونت در فوتبال از نظر برگزار کنندگان ( بازیکنان و مربیان و داوران و مدیران و گزارشگران مطبوعات ) بود برخی از سئوالات مورد مطالعه که تعیین کننده ظهور خشونت بوده پاسخ داده شد و درجه تطابق یافته های تحقیق با فرضیات مورد نظر مورد آزمون قرار گرفت روش انجام این مطالعه پیمایشی و میدانی بوده است ابزار مورد استفاده پرسشنامه و مصاحبه با مخاطبان بود پس از جمع آوری اطلاعات استخراج داده ها به صورت توصیف آماری همبستگی دو متغیره و معرفی عامل خشونت مرکب از چند متغیر و همبستگی چند متغیره و تحلیل عملی یافته هایی داشته است که با نتیجه گیری و ارائه پیشنهاها پی گیری شده است ایجاد عوامل و شرایط خشونت زای ناشی از برخی مشکلات و ناهماهنگی ها توسط برگزار کنندگان موجب خشونتی می گردد که به جمع تماشاگران داخل و سپس خارج از استادیوم منتقل می شود با انسجام وجلب همکاری و سایل ارتباط جمعی به ویژه جراید ورزشی مشارکت همه جانبه مدیریت تربیت بدنی ( فدراسیون فوتبال ) نیروهای امنیتی اجرای برنامه های آموزشی و تربیت با هدف تفکیک هیجانات مثبت از خشونت های نامطلوب ایجاد یکپارچگی و وحدت رویه در برنامه ها و فعالیت های آموزشی و تربیتی برای قشرهای برگزار کننده در جهت برگزاری مسابقات فوتبال تا حد زیادی می تواند از بروز خشونت های موجود جلوگیری کند

عملکرد ماهرانه در فوتبال علاوه بر تکنیک­های درست، به تصمیم­گیری سریع و صحیح نیازمند است. این تصمیمات به طور معمول در شدت­های مختلف فعالیت و عملکرد اتخاذ می­شوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت فعالیت و انگیختگی بر تصمیم­گیری (سرعت و دقت تصمیم­گیری) فوتبالیست­های زن ماهر است. 16 فوتبالیست ماهر زن شرکت­کننده در تحقیق که سابقة شرکت در مسابقات را به مدت هشت سال یا بیشتر داشتند، از مجموع بازیکنان ماهر حاضر در لیگ برتر بانوان استان تهران به­صورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای ارزیابی عملکرد تصمیم­گیری از تصاویر موقعیت فوتبالی به کمک مانیتور استفاده شد، که بازیکنان باید پاسخ صحیح را از میان گزینه­ها (شوت – پاس - دریبل) انتخاب می­کردند. همچنین موقعیت­های آزمون به­صورت 3 (سطوح انگیختگی) در 3 (سطوح شدت فعالیت) طراحی شد که سطوح مختلف شدت فعالیت شامل سه سطح استراحت، 40 درصد حداکثر ضربان قلب، 80 درصد حداکثر ضربان قلب و سطوح مختلف انگیختگی شامل سه سطح موقعیت بدون حضور تماشاچی، موقعیت همراه با تماشاچی غیرفعال، موقعیت همراه با تماشاچی فعال بود. از روش آماری پارامتریک تحلیل واریانس چندمتغیره، 3 (سطوح شدت فعالیت) در3 (سطوح انگیختگی) بر دقت و نیز سرعت تصمیم­گیری به­منظور مقایسة کلی میان موقعیت­های آزمون برای پیدا کردن تفاوت به تفکیک در موقعیت­ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه، اندازه­های تکراری و نیز آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی­داری 95درصد استفاده شد. نتایج تفاوت معنی­داری را در سرعت تصمیم­گیری بین سطوح مختلف انگیختگی نشان نداد (05/0R>)، اما دقت تصمیم­گیری بین سطوح مختلف انگیختگی تفاوت معنی­داری را نشان داد (05/0R< ). سرعت تصمیم­گیری بازیکنان در سطوح انگیختگی بدون حضور تماشاچی و تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت تمرین بهبود داشت، ولیکن سرعت تصمیم­گیری بازیکنان در موقعیت همراه با تماشاچی فعال بین شدت­های مختلف فعالیت تفاوت معنی­داری را نشان نداد (05/0R>). همچنین دقت تصمیم­گیری بازیکنان در موقعیت­های بدون حضور تماشاچی و تماشاچی فعال بین شدت­های مختلف فعالیت اختلاف معنی­داری را نشان نداد (05/0R>). دقت تصمیم­گیری بازیکنان در موقعیت تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت فعالیت بهبود یافت. این یافته­ها نشان می­دهد که شدت فعالیت و انگیختگی به­طور جداگانه بر هر یک از مؤلفه­های تصمیم­گیری اثرگذارند.

دراین پژوهش رابطه بین سابقه ورزشی و تحلیل رفتگی دوندگان سرعت و استقامت بانوان تهران مورد بررسی قرار گرفت 60=N تحلیل رفتگی توسط پرسشنامه تحلیل رفتگی مسلخ MBI اندازه گیری شد میزان ابتلا به تحلیل رفتگی در این دوندگان با استفاده از شاخص های توصیفی در سه سطح متوسط کم وزیاد تعیین و مقایسه شد و سپس ارتباط بین سابقه ورزشی این دوندگان با تحلیل رفتگی شان از طریق آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج نشان داد که تحلیل رفتگی استقامت بانوان تهران در دو عامل خستگی عاطفی و بی هویتی با سابقه فعالیت آنها در این رشته ارتباط معکوس داشت هر دو این عوامل (خستگی عاطفی و بی هویتی ) نیز با یکدیگر ارتباط معنی دار و مستقیمی نشان دادند در عین حال دستاوردهای شخصی با هیچ یک از این دو عامل ارتباطی را به دست نداد نمرات تحلیل رفتگی دو گروه به طور کلی جدا از سه متغیر خستگی عاطفی بی هویتی و دستاوردهای شخصی به منظور مقایسه به صورت نمرات استاندارد در آمده و مقایسه گردید نتایج بر تفاوت این دو گروه از دوندگان دلالت داشت و در مقام مقایسه دوندگان استقامت تحلیل رفته تر از دوندگان سرعت نشان دادند

نظریه اسناد یکی از نظریه های پویای روانشناختی است که به تبیین و تشریح ادراک افراد از وقایع می پردازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اسنادهای موفقیت و شکست ورزشکاران و مربیان بود. جامعه مورد مطالعه را، ورزشکاران و مربیان تیم های ملّی(نخبه) و ورزشکاران و مربیان تیم های باشگاهی(زیر نخبه) در رشته های شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس روی میز و کشتی تشکیل دادند؛ از این میان تعداد120نفر ورزشکار مرد و 12نفر مربی به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت مرحله ای انتخاب شدند؛ که با استفاده از پرسشنامه ی سبک های اسنادی(ASQ) اطلاعات مورد نیاز جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و در سطح معنی داری (P<0/05) صورت پذیرفت. یافته های تحقیق نشان داد که ورزشکاران نخبه، دارای اسنادهای ناپایدارتر واختصاصی تر در مواجه با شرایط شکست از خود بیان کردند و درمقابل ورزشکاران زیرنخبه، اسنادهای پایدارتر و کلی تر، در موقعیت های شکست را بیان نمودند(P0/0001). همچنین مربیانِ ورزشکاران نخبه در بُعد موفقیت، اسنادی پایدارتر و اختصاصی تر از مربیان ورزشکاران زیرنخبه بیان کردند(P0/0001). نتیجه اینکه اسنادهای علّی ورزشکاران(نخبه و زیر نخبه) و مربیانِ ورزشکاران(نخبه و زیر نخبه)برتری را به نفع ورزشکاران و مربیان نخبه بیان نمود چرا که ورزشکاران نخبه بیشتر علل موفقیت را درونی، پایدار و کلی بیان نموده اند؛ همچنین ورزشکاران و مربیان اسنادهای متفاوتی در شرایط یکسان از خود بیان کردند. پیشنهاد می شود که مربیان، ورزشکاران خود را بر تلاش بیشتر و بروز تمام توانایی ها در مسابقات تشویق و ترغیب نمایند.

اصطلاح درخودمانده در مورد افرادی به کار می رود که دارای مجموعه ای از اختلالات رشدی وابسته به سیستم اعصاب مرکزی باشند. این کودکان با نقص در تعامل اجتماعی، زبان و ارتباطات شناخته می شوند. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودمانده10-6 سال شهر مشهد بود. نمونه آماری تحقیق 41 دانش آموز (31 پسر و 10 دختر) مبتلا به اختلال درخودماندگی با عملکرد بالا بود. محقق نخست با استفاده از پرسشنامه ارتباطات اجتماعی(SCQ)، نمره رشد اجتماعی کودکان را به دست آورد. سپس برای تعیین سطح رشد حرکتی، از مقیاس رشد حرکتی لینکلن– ازرتسکی بهره برد. در بررسی آماری داده ها، در بخش توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رشد حرکتی با رشد اجتماعی پسران و دختران درخودمانده ارتباط معنا داری وجود دارد (05/0P<). همچنین در بخش پسران این ارتباط بین مهارت های حرکتی درشت، مهارت های حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست با رشد اجتماعی معنا دار بود (05/0P<). در بخش دختران ارتباط بین مهارت های حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست با رشد اجتماعی معنا دار بود (05/0P<)، اما ارتباط معنا داری بین چابکی انگشتان با رشد اجتماعی در هیچ یک از دو گروه پسران و دختران مشاهده نشد (05/0<P). نتایج در زمینه ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی نشان می دهد که اعمال مهارت های حرکتی ممکن است در بهبود دانش آموزان اوتیسمی مؤثر باشد.

زمان واکنش RT عاملی بسیار مهم در اجرای ماهرانه است یکی از عوامل اثر گذار بر RT پیش نشانه است نتایج تحقیقات انجام شده در مورد این عامل نشان داده است RT به صورت تابعی از میزان اطلاعات پیش نشانه کاهش می یابد ولی اکثر این تحقیقات بر روی تکالیف هدف گیری انجام شده است تحقیق حاضر به منظور آزمودن این فرضیه که RT در یک تکلیف تولید نیرو تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده است یک طرح تحقیق 3 عاملی آمیخته بر روی 16 ( 8 مرد و 8 زن) دانشجوی داوطلب غیر ورزشکار و راست دست در دامنه سنی 20 تا 25 سال اجرا شد آزمودنی ها طی 5 جلسه در روزهای متوالی در مجموع 2400 کوشش ( هر جلسه چهار دسته 120 کوششی ) را با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر در وضعیت های دارای تعداد پیش نشانه مختلف 3-0 انجام دادند تکلیف مورد نظر مستلزم تولید نیروی ایزومتریکی معین 3 یا 6 کیلوگرم به سمت داخل یا خارج و با اندام فوقانی راست یا چپ با حداکثر سرعت و دقت ممکن پس از ارائه پیش نشانه و محرک بود RT ازمودنی ها در سطوح مختلف متغیر مستقل با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس سه عاملی ( تعداد پارامترهای پیش نشانه شده * جنس * جلسه ) با سنجش هایمکرر 2 عامل تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جلسه روز تجزیه و تحلیل شد نتایج نشان داد با افزایش تعداد پارامترهای پیش نشانه شده RT به طور معنی داری کاهش یافت 05/0>P اثر اصلی جنس و جلسه معنی دار نبود 05/0

روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروه های دو نفری برای یادگیری مهارت های حرکتی با هم مشارکت می کنند و به نظر می رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی های یک محیط بهینه آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا 9 ساله، دو گروه 10 نفره تمرین دوتایی و انفرادی را تشکیل دادند. نوآموزان گروه دوتایی پس از شنیدن دستورالعمل های آموزشی و مشاهده مدل ماهر، دو به دو می شدند و نیمی از آنها با ورود به آب به اجرای بدنی مهارت مورد نظر از شنای کرال سینه می پرداختند و فرد بیرون از آب در نقش مربی برای یار خود پس از مشاهده دقیق کوشش او بازخورد اجرای وی را می داد. پس از هر چند کوشش نوآموزان نقش خود را با هم عوض می کردند. این در حالی بود که کودکان گروه تمرین انفرادی پس از دستورالعمل های آموزشی و مشاهده مدل ماهر، همه وارد آب می شدند و  همزمان به اجرای بدنی مهارت مورد نظر می پرداختند. در آزمون یادداری از اجرای 10 متر شنای هر کودک فیلم برداری شد و سپس فیلم ها توسط دو مربی فدراسیون با استفاده از چک لیست ارزیابی شنای کرال سینه ارزیابی شد. ضریب پایایی بین آزمونگری 90/0 به دست آمد. نتایج آزمون یادداری نشان دهنده اختلاف معنادار گروه تمرین دوتایی نسبت به گروه تمرین انفرادی بود (05/0>P). بر اساس نتایج می توان نتیجه گیری کرد که روش دوتایی، علاوه بر مقرون به صرفه بودن از لحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به روش های سنتی آموزش شنا دارد.