رضا غلامعلی زاده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی وضعیت استعدادیابی رشتة ورزشی کاراته در ایران بر اساس آمادگی های جسمانی و روانی و ارائة الگوی مناسب بود. جامعة آماری تحقیق حاضر را کلیة مسؤلان، مربیان و ورزشکاران زن و مرد تیم های ملی منتخب از مسابقات قهرمانی کاراتة کشور که در اردوی آمادگی سال 1385 کشور حضور داشتند، تشکیل دادند. نمونة آماری پژوهش 63 نفر از کاراته کاهای (31 پسر و 32 دختر) نخبة کشور بودند. ورزشکاران بر اساس برنامة زمان بندی شده در سالن مجهز به وسایل اندازه گیری به منظور اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریکی، ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی حاضر شدند. پیش از آن هر کدام از ورزشکاران پرسشنامة اطلاعات شخصی را پر کردند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 P< صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که در کاراته کاهای دختر از مجموع تمامی عوامل ذکر شده، تنها طول پا، عرض شانه، طول دست، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت واکنش دست، قدرت عضلات شکم، هماهنگی و پرش درجا با موفقیت کسب شده ارتباط قابل ذکر و معنی دار دارند (05/0 P<). از سوی دیگر، در مردان کاراته کا می توان به عوامل طول پا، عرض شانه، قد نشسته، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت واکنش دست، سرعت واکنش پا، چابکی قدرت عضلات شکم، هماهنگی، پرش در جا و تمرکز اشاره کرد (05/0 P<). نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از کاراته کاها بر اساس شاخص های استعدادیابی در فعالیت کاراته شرکت نکرده اند و اساساً در کشور ما هیچ گونه مبنای علمی برای استعدادیابی افراد در رشتة کاراته وجود ندارد و کلیة ورزشکاران تنها بر اساس علاقة خود یا خانواده شان وارد رشتة ورزشی کاراته می شوند.

هدف از انجام این پژوهش ، بررسی ضرورت گرایشی شدن آموزش رشتة تربیت بدنی در سطح دانشگاه های کشور بود. بدین منظور پرسشنامه ای در مقیاس لیکرت تنظیم و بین 80 نفر از جامعة دانشگاهیان کشور (20 نفر هیأت علمی، 20 نفر فارغ التحصیل ، 20 نفر دانشجو و 20 مربی برجسته ) به عنوان نمونة آماری توزیع گردید. اطلاعات مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت، نتایج کلی حاکی از توافق قوی گرایشی شدن آموزش تربیت بدنی است . بدین شرح که 88 درصد وضع کنونی رشتة تربیت بدنی را مناسب ارزیابی نکردند، 83 درصد موافق گرایشی شدن بودند، 92 درصد موافق گرایشی شدن در مقطع کارشناسی بودند و بیش از 80 درصد هم موافق گرایشی شدن در مقطع کارشناسی ارشد بودند، حدود 80 درصد با ایجاد گرایش های جدید مثل تغذیه، علم تمرین ، طراحی تمرین، معلولین و بازپروری و حرکات درمانی موافق اند و پیشنهاد داده اند که این رشته ها باید در برنامة آموزشی تحصیلات تکمیلی رشتة تربیت بدنی و علوم ورزشی گنجانیده شود.

این پژوهش به منظور مقایسه عملکرد حرکتی و مهارت های حرکتی دانش آموزان دختر و پسر 11 تا 16 ساله جنوب تهران انجام گرفت. آزمودنی ها 187 (87 دختر و 100 پسر) دانش آموز بودند که به طور تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از آزمون های استاندارد، عملکرد حرکتی (آزمون قدرت عمومی بدن، قدرت پنجه، پرش عمودی و انعطاف پذیری) و مهارت های حرکتی (آزمون دریبل توپ فوتبال، دریبل توپ بسکتبال و شش ضلعی) آزمودنی ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون t گروه های مستقل (05/0 P<) انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد عملکرد حرکتی پسران در آزمون های قدرت عمومی، قدرت پنجه و پرش عمودی به طور معنی داری از دختران بهتر بوده و عملکرد دو گروه در آزمون انعطاف پذیری تفاوت معنی داری نداشته است. زمان اجرای مهارت های حرکتی دریبل با پا و دریبل با دست پسران به طور معنی داری بهتر ازدختران، اما زمان اجرای آزمون شش ضلعی دختران از پسران بهتر بود.

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین آمادگی جسمانی و آمادگی روانی دانشجویان پسر و دختر ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگکاه تهران بود. آزمودنی های تحقیق را 80 دانشجوی داوطلب پسر و دختر از دانشکدههای مختلف دانشگاه تهران تشکیل می دادند که به طور تصادفی انتخاب شدند. 20 نفر از این دانشجویان پسر ورزشکار و 20 نفر دختر ورزشکار ، 20 نفر پسر غیر ورزشکار و 20 نفر دختر غیر ورزشکار بودند. این دو گروه تحت تمرینات آمادگی جسمانی و آمادگی روانی قرار گرفتند. برای بررسی آمادگی جسمانی آزمودنی ها آزمون های دوی 800 متر استقامت ، بارفیکس ، پرش عمودی ، دوی چابکی 9*4 متر ، دراز و نشست اصلاح شده در 1 دقیقه و 45 متر سرعت را انجام دادند و همزمان با آن این آزمودنی ها برای بررسی آمادگی روانی پرسشنامه هایی را از آزمون SASI پرکردند که شامل 60 سئوال و هر سئوال 1 تا 5 امتیاز داشت. پس از تجزیه و تحلیل نتایج مشخص شد که بین آمادگی جسمانی و آمادگی روانی در دانشجویان پسر ورزشکار ارتباط معنی داری وجود دارد ، اما بین آمادگی جسمانی و آمادگی روانی دانشجویان پسر غیر ورزشکار ارتباط معنی داری وجود ندارد. همچنین بین آمادگی جسمانی و آمادگی روانی دانشجویان دخنر ورزشکار ارتباط معنی داری مشاهده نشد. اما بین آمادگی جسمانی و روانی دانشجویان دختر غیر ورزشکار ارتباط معنی داری وجود داشت.

هدف این پژوهش ، بررسی اثر برد و باخـت با توجه به جهت گیری هدفی (وظیفه مدار و خودمدار) بر میزان احساس خودکارامدی در فوتبالیست های لیگ کشور (دسته اول و برتر) است . بدین منظور 60 آزمودنی به طور تصادفی تحت عنوان حجم نمونه در جامعه آماری تیم های شرکت کننده در لیگ دسته اول و برتر کشور شرکت کردند. آزمودنی ها قبل و بعد از مسابقه به پرسشنامه احساس خودکارامدی بندورا و پرسشنامه های وظیفه مداری و خودمداری در ورزش پاسخ دادند. پس از استخراج یافته ها و تنظیم جداول توزیع فراوانی ، به بررسی و مقایسه داده های حاصله بانورم مندرج پرسشنامه ، به ارزیابی میزان احساس خودکارامدی آزمودنی ها پرداخته شد. نتایج حاصل نشان داد میزان احساس خودکارامدی وظیفه مداران بعد از برد به صورت معنی داری افزایش یافته است (00/0=P)، همچنین بعد از باخت کاهش معنی داری مشاهده شد (00/0=P). در همین مورد احساس خودکارامدی در خودمداران پس از باخت کاهش معنی دار (00/0 =P) و پس از برد افزایش معنی داری (00/0 =P) را نشان داد. بین میانگین های مقادیر احساس خودکارامدی در دو گروه وظیفه مدار بعد از برد (14/0 =P) و نیز بعد از باخت (77/0 = P) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

در این مقاله، باتوجه به اهمیت بحث فرهنگ سازمانی سعی شده است به تبیین فرهنگ سازمانی حاکم بر اعضای هیات علمی پردیس های فنی و علوم دانشگاه پرداخته شود. جهت تحقق هدف فوق دو فرضیه ی اصلی و چهار فرضیه ی فرعی در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش عمومی و اختصاصی، شامل سی سؤال در مقیاس لیکرت برای شناسایی فرهنگ موجود و مطلوب در قالب چهار فرهنگ مطرح در مدل دفت (فرهنگ کارآفرینی، مشارکتی، ماموریتی و بوروکراتیک) مورد استفاده قرار گرفت. براساس اطلاعات تکمیل شده 108 پرسشنامه از مجموع اعضای هیات علمی پردیس های فنی و علوم، به عنوان نمونه آماری و با استفاده از برنامه نرم افزاری spss و تکنیک های آماری آزمون فرض صفر، آزمون t و رتبه بندی فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. چنانکه انتظار می رود ماموریت دانشکده های فوق، مقوله آموزش و پژوهش می باشد و بایستی فرهنگ آموزشی تحقیقاتی بر پردیس های مذکور حاکم باشد تا بتوانند موفق و اثر بخش گردند. در صورت فقدان این فرهنگ ، موانع و معضلاتی پیدا می شود که خود مشکلاتی اساسی برای امر آموزش و پژوهش بوجود می آورد و عدم حاکمیت فرهنگ آموزشی و پژوهشی را در بردارد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که فرهنگ سازمانی حاکم بر پردیس های فوق در وضع موجود فرهنگ مشارکتی می باشد. در حالی که در وضع مطلوب باید فرهنگ سازمانی کارآفرینی باشد.

هدف این تحقیق پی بردن به علل و عوامل عمده فرهنگی واجتماعی خشونت در فوتبال از نظر برگزار کنندگان ( بازیکنان و مربیان و داوران و مدیران و گزارشگران مطبوعات ) بود برخی از سئوالات مورد مطالعه که تعیین کننده ظهور خشونت بوده پاسخ داده شد و درجه تطابق یافته های تحقیق با فرضیات مورد نظر مورد آزمون قرار گرفت روش انجام این مطالعه پیمایشی و میدانی بوده است ابزار مورد استفاده پرسشنامه و مصاحبه با مخاطبان بود پس از جمع آوری اطلاعات استخراج داده ها به صورت توصیف آماری همبستگی دو متغیره و معرفی عامل خشونت مرکب از چند متغیر و همبستگی چند متغیره و تحلیل عملی یافته هایی داشته است که با نتیجه گیری و ارائه پیشنهاها پی گیری شده است ایجاد عوامل و شرایط خشونت زای ناشی از برخی مشکلات و ناهماهنگی ها توسط برگزار کنندگان موجب خشونتی می گردد که به جمع تماشاگران داخل و سپس خارج از استادیوم منتقل می شود با انسجام وجلب همکاری و سایل ارتباط جمعی به ویژه جراید ورزشی مشارکت همه جانبه مدیریت تربیت بدنی ( فدراسیون فوتبال ) نیروهای امنیتی اجرای برنامه های آموزشی و تربیت با هدف تفکیک هیجانات مثبت از خشونت های نامطلوب ایجاد یکپارچگی و وحدت رویه در برنامه ها و فعالیت های آموزشی و تربیتی برای قشرهای برگزار کننده در جهت برگزاری مسابقات فوتبال تا حد زیادی می تواند از بروز خشونت های موجود جلوگیری کند