عملکرد ماهرانه در فوتبال علاوه بر تکنیکهای درست، به تصمیمگیری سریع و صحیح نیازمند است. این تصمیمات به طور معمول در شدتهای مختلف فعالیت و عملکرد اتخاذ میشوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف شدت فعالیت و انگیختگی بر تصمیمگیری (سرعت و دقت تصمیمگیری) فوتبالیستهای زن ماهر است. 16 فوتبالیست ماهر زن شرکتکننده در تحقیق که سابقة شرکت در مسابقات را به مدت هشت سال یا بیشتر داشتند، از مجموع بازیکنان ماهر حاضر در لیگ برتر بانوان استان تهران بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند. برای ارزیابی عملکرد تصمیمگیری از تصاویر موقعیت فوتبالی به کمک مانیتور استفاده شد، که بازیکنان باید پاسخ صحیح را از میان گزینهها (شوت – پاس - دریبل) انتخاب میکردند. همچنین موقعیتهای آزمون بهصورت 3 (سطوح انگیختگی) در 3 (سطوح شدت فعالیت) طراحی شد که سطوح مختلف شدت فعالیت شامل سه سطح استراحت، 40 درصد حداکثر ضربان قلب، 80 درصد حداکثر ضربان قلب و سطوح مختلف انگیختگی شامل سه سطح موقعیت بدون حضور تماشاچی، موقعیت همراه با تماشاچی غیرفعال، موقعیت همراه با تماشاچی فعال بود. از روش آماری پارامتریک تحلیل واریانس چندمتغیره، 3 (سطوح شدت فعالیت) در3 (سطوح انگیختگی) بر دقت و نیز سرعت تصمیمگیری بهمنظور مقایسة کلی میان موقعیتهای آزمون برای پیدا کردن تفاوت به تفکیک در موقعیتها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه، اندازههای تکراری و نیز آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 95درصد استفاده شد. نتایج تفاوت معنیداری را در سرعت تصمیمگیری بین سطوح مختلف انگیختگی نشان نداد (05/0R>)، اما دقت تصمیمگیری بین سطوح مختلف انگیختگی تفاوت معنیداری را نشان داد (05/0R< ). سرعت تصمیمگیری بازیکنان در سطوح انگیختگی بدون حضور تماشاچی و تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت تمرین بهبود داشت، ولیکن سرعت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیت همراه با تماشاچی فعال بین شدتهای مختلف فعالیت تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0R>). همچنین دقت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیتهای بدون حضور تماشاچی و تماشاچی فعال بین شدتهای مختلف فعالیت اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0R>). دقت تصمیمگیری بازیکنان در موقعیت تماشاچی غیرفعال با افزایش در شدت فعالیت بهبود یافت. این یافتهها نشان میدهد که شدت فعالیت و انگیختگی بهطور جداگانه بر هر یک از مؤلفههای تصمیمگیری اثرگذارند.
