تبیین روابط علّی بین صفات شخصیت مادران و مشکلات رفتاری کودکان بر اساس نقش میانجی گر سبک های فرزندپروری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: شخصیت و شیوه تعامل والدین با کودک، از عوامل مهم در آسیب شناسی و پیشگیری زودرس مشکلات رفتاری کودکان به شمار می روند. این پژوهش با هدف تبیین روابط علّی بین صفات شخصیت مادران و مشکلات رفتاری فرزندان براساس نقش میانجیگر سبک های فرزندپروری انجام شد. روش : روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی با شیوه مدل یابی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مادران و کودکان 8 الی 12 سال آنان بود که ساکن مناطق 1-3 شهر تهران در سال 1400-1401 بودند که 267 مادر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه صفات شخصیتی نئو (مک کری و کاستا، 1997)، سبک فرزندپروری آلاباما (فریک، 1991) و سیاهه رفتاری کودک (آخنباخ و رسکولار، 2001) بود. تحلیل داده ها با نسخه 24 نرم افزار SPSS و AMOS با استفاده از روش روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده مدل ساختاری مفروض با داده ها برازش مناسب دارد؛ ضریب مسیر کل بین توافق پذیری (0/032=p، 0/145-=β)، گشودگی (0/019=p، 151/0-=β)، وظیفه شناسی شخصیت مادران (0/001=p، 0/380-=β) و روان رنجورخویی مادران(0/001=p، 0/387=β) با مشکلات رفتاری فرزندان معنادار بود. ضریب همبستگی چندگانه برای متغیر مشکلات رفتاری فرزندان 0/57 به دست آمد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نقش میانجی سبک های فرزندپروری در رابطه بین صفات شخصیت مادران و مشکلات رفتاری فرزندان را تأیید کرد. مشکلات رفتاری کودکان می تواند پیامد تعامل صفات شخصیت و سبک های فرزندپروری باشد.Explaining Causal Relationships Between Mothers' Personality Traits and Children's Behavioral Problems Based on the Mediating Role of Parenting Styles
Background and Purpose: The personality and the way parents interact with children are important factors in the pathology and early prevention of children's behavioral problems. The present study was conducted with the aim of explaining the causal relationships between mothers' personality traits and children's behavioral problems based on the mediating role of parenting styles.
Method: The method of this research was descriptive and correlation type with modeling approach. The statistical population of this research included all mothers and their children aged 8-12 living in areas 1-3 of Tehran in 2022-2023, and 267 mothers were selected by convenient sampling method as the study sample. The data collection tools included the Neo Personality Traits Questionnaire (McCree and Costa, 1997), the Alabama Parenting Style (Frick, 1991) and the Child Behavior Checklist (Achenbach and Rescular, 2001). Data analysis was done by SPSS24 and AMOS software using structural equation modeling method.
Results: Based on the obtained results, the structural model has a good fit with the data. Total path coefficient between agreeableness (p=0.032, β=-0.145), openness (p=0.019, β=-0.151), conscientiousness (p=0.001, β=-0.380) and neuroticism (p = 0.001, β = 0.387) was significant with children's behavioral problems. The multiple correlation coefficient for children's behavioral problems variable was 0.57.
Conclusion: The present study confirmed the mediating role of parenting styles in the relationship between mothers' personality traits and children's behavioral problems. Children's behavioral problems can be the result of the interaction of personality traits and parenting styles.
Mothers personality traits , children's behavioral problems , parenting styles ,
تبلیغات
