آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۴

چکیده

دگرگونی های داخلی، منطقه ای و جهانی در سال های اخیر، شرایط جدیدی را برای دولت عربستان فراهم کرده است که سیاست خارجی این کشور را به سمت صف بندی با کشورهای منطقه به ویژه نزدیکی پنهانی با رژیم صهیونیستی کشیده است. باتوجه به این واقعیت، مقاله حاضر می کوشد با روشی قیاسی فرضیه ای و با تکیه بر نظریه موازنه منافع رندال شولر در چارچوب نظری رئالیسم نئوکلاسیک به بررسی دلایل و زمینه های مؤثر بر شکل گیری این رفتار در سیاست خارجی عربستان بپردازد. یافته محوری حاصل از این پژوهش آن است که مبتنی بر نظریه موازنه منافع رندال شولر، ظهور نسل جدید نخبگان دولتی در عربستان (به عنوان متغیر میانجی) با اولویت بندی ها و درک خاص خود در سیاست گذاری، از ویژگی های چهار متغیر داخلی متأثر است که عبارتند از: انسجام نخبگان، اجماع نخبگان، انسجام اجتماعی و آسیب پذیری حکومت (به عنوان متغیر مستقل داخلی). در کنار این عوامل، افزایش نفود منطقه ای جمهوری اسلامی ایران همراه با تغییرات صورت گرفته در سیاست خارجی امریکا (به عنوان متغیر مستقل ساختاری)، زمینه عادی سازی روابط و ایجاد صف بندی این کشور با رژیم صهیونیستی (متغیر وابسته)، برای دستیابی به اهداف امنیتی و منافع متقابل را فراهم کرده است.

Great Changes in the Relation between Saudi Arabia and the Zionist Regime Reasons and Contexts

Domestic, regional and global changes in recent years have generated new conditions for the Saudi government, which has pushed its foreign policy toward alignment with regional countries, particularly, making a close covert relation with the Zionist regime.  Given this fact, the present study is intended to investigate the reasons and the context that have caused this approach in Saudi foreign policy. This study is conducted through descriptive-analytical method using Randall Schuler's theory of balance of interests in the theoretical framework of neoclassical realism. The main finding of the research indicated that this was affected by the emergence of a new generation of government elites in Saudi Arabia, as the mediator variable, having specific priorities and perceptions in policymaking influenced by four variables of elites’ integration, elites’ consensus, social integration, and social cohesion, and the vulnerabilities of the state, as a the structural internal dependent variable. Furthermore, Iran's increasing regional influence along with changes in US foreign policy, as a structural independent variables, has normalized the relations between Saudi Arabia and the Zionist regime, the independent variable, to achieve security and the goals and to have bilateral interests.

تبلیغات