یکی از اساسی ترین فعالیت های وزارت آموزش و پرورش و انجمن اولیاء و مربیان، افزایش مشارکت اولیاء در امور مدارس است. تحقیق حاضر به بررسی میزان مشارکت اولیاء در فرایند تحصیلی دانش آموزان و ارائه راه کارهای عملی برای افزایش آن می پردازد تا از این طریق، علل کاهش مشارکت اولیاء در امور تحصیلی فرزندان شان مشخص گردد. جامعه آماری این تحقیق، کلیه مدیران و والدین شهرستان ملکان می باشد. به منظور انجام این پژوهش از کل والدین دانش آموزان، تعداد 360 نفر و از کل مدیران، تعداد 173 نفر براساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته ای است که به مشارکت در امور مدارس می پردازد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های "تی استیودنت" ، "کای دو" و "ضریب پیرسون" استفاده شده است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد که؛ بین مشخصات دموگرافیک والدین (به جز عامل جنسیت) و عدم آگاهی اولیاء از مزایای مشارکت، عدم آگاهی اولیاء از حقوق خویش در قبال فرزندان و مدرسه، نگرش سنتی مدیران نسبت به اداره مدرسه، عملکرد مسئولین حوزه ستادی و مدرسه و میزان مشارکت آنان در امور تحصیلی فرزندان شان رابطه وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، وزارت آموزش و پرورش و انجمن اولیاء و مربیان باید با پربارتر کردن کلاس های آموزش خانواده از طریق استفاده از نیروهای متخصص و آموزش دیده، عملی کردن نظرات اولیاء در مدارس، برخورد دوستانه و محترمانه با والدین و توجه به نیازهای مخاطبان، ارتباط خود را با والدین بیشتر نماید.