رابطه باور های خودکارآمدی ، تفکر تأملی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان خانواده های ایثارگر

چکیده

مقدمه : پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باور های خودکارآمدی و تفکر تأملی با پیشرفت تحصیلی انجام شد. روش: نمونه تحقیق 354 نفر از دانشجویان پسر و دختر خانواده های ایثارگر رشته علوم انسانی دانشگاه ها بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت ارزیابی خودکارآمدی دانشجویان از خرده مقیاس باور های خود کارآمدی پرسشنامه راهبرد های انگیزشی برای یادگیری استفاده شد و پرسشنامه تفکر تأملی کمبر(2000) برای ارزیابی تفکر تأملی مورد استفاده قرار گرفت. معدل دانشجویان در پایان ترم تحصیلی نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. نتایج : نتایج نشان داد که رابطه معنا داری بین خود کار آمدی، تفکر تأملی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد. در مقایسه دو جنس تنها میانگین نمرات تفکر تأملی دختران به نحو معنا داری از میانگین نمرات پسران بیشتر بود و در دو متغیر دیگر ، تفاوت معنا داری بین میانگین نمرات مشاهده نگردید. بحث: یافته های این مطالعه همگام باسایر مطالعات انجام شده در گذشته حاکی از آن است که رابطه معناداری بین خود کار آمدی ، تفکر تأملی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد.دربین متغیرها تنها رابطه معنادار بین تفکر تأملی وجنسیت مشاهده شد که بیانگرتاثیربیشتر تفکر تاملی بر دختران نسبت به پسران است .