مقدمه: هدف تحقیق حاضر ارزیابی و مقایس ه وضعیت سلامت روانی نظامیان پایور و وظیفه در یک واحد نظامی بوده است.
روش: روش تحقی ق زمین ه یاب ی از ن وع مقطع ی و علی
مقایسه ای اس ت. با اس تفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چن د مرحله ای نمونهای به حجم 892 نفر از بین کلیه کارکنان نظامی مشغول به خدمت انتخاب شدند. در جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه سلامت روانی (GHQ-28) و پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است.
نتایج: نتایج نشان داد که 38/9 درصد از کارکنان پایور و 51/6
درصد از کارکنان وظیفه مش کوک به اختالل روانی ش ناخته
شدند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) نشان
داد ک ه بین نیروهای نظامی و انتظامی در همه ابعاد سلامت
روانی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین نیروهای نظامی پایور و وظیفه نیز در همه ابعاد سلامت روانی به جز اختالل در عملکرد اجتماعی، تفاوت معنادار است.
بحث: این تحقیق نشان داد که کارکنان نیروهایی که بیشترین
ارتباط را با مردم داش تند و کارکنان وظیفه از سلامت روانی
پایین تری برخوردار هستند
