پاتوق و تولید اجتماعی فضا: مطالعه پدیدارشناسانه زندگی روزمره در پاتوق های زنانه اصفهان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر فهم تجربه زیسته و ادراکات فضایی زنان از پاتوق های زنانه و نقش این پاتوق ها در بازتولید ساختار اجتماعی است. به منظور دستیابی به این اهداف، با تکیه بر سنت پدیدارشناسی، مصاحبه و مشاهده به منزله تکنیک های جمع آوری اطلاعات در نظرگرفته شد. در این زمینه، چهار نوع پاتوق زنانه انتخاب شد و از طریق نمونه گیری هدفمند، 27 نفر از زنان پاتوق نشین شهر اصفهان در این پاتوق ها مصاحبه شدند. پژوهش حاضر نشان می دهد که پاتوق نشینی و مصرف مکان هایی نظیر کوچه و جلسات مذهبی می تواند به عنوان ابزاری در جهت بازتولید مناسبات قدیمی زنان در جامعه به کار گرفته شود. در واقع، این دو فضا «بازتولید و استمرار پرکتیس فضایی سنتی» را در خود دارند که به «بازتولید ایدئولوژیکی فضای جمعی» منجر می شود. در مقابل این دو فضا، کافه و محافل شعر و موسیقی به مثابه پاتوق هایی عمل می کنند که در آن ها شکل جدیدی از زیست روزمره تولید می شود که مبتنی بر بازتولید ارزش های مردسالارانه یا استمرار ارزش های سنتی جامعه نیست. چنین پاتوق هایی را می توان «تولید نشانه شناسانه فضای اجتماعی مدرن» دانست که در برخی موارد مانند محافل ادبی و هنری به «تولید فضای روشنفکرانه و مقاومت فرهنگی» منجر می شود.Hangouts and the Social Production of Space: A Phenomenological Study of Everyday Life in Isfahan Women's Hangouts
The presence of women in the city and attending informal gatherings is part of their daily lives. The main purpose of this study is to describe women's experience of the relationships they produce and reproduce as social actors in feminine urban hangouts. Influenced by Henri Lefebvre's theory of space production, the premise of this study is that space and place were not merely a material product but a product of social relations. The main purpose of the present study is to understand women's lived experiences and spatial perceptions of feminine hangouts and their role in reproducing social structure. In order to achieve these goals, relying on phenomenology, interviews and observation were considered as data collection techniques. In this regard, four types of women's hangouts were selected through targeted sampling and also 27 women from Isfahan were interviewed. The present study showed the process in which the hangouts such as alleyways and women's religious meetings act as two spaces through which women reproduce the traditional relations of society. In fact, these two spaces have the "reproduction and continuity of traditional spatial practice" that leads to the "ideological reproduction of collective space". In contrast, the two venues, the café and the poetry and music circles, serve as hangouts in which a new form of everyday life is produced that is not based on the reproduction of patriarchal values or the continuation of traditional community values. Such hangouts can be termed the "semiotic production of modern social space", which in some cases, such as literary and artistic circles, leads to "intellectual space production and cultural resistance". In combination with other factors, it provides a context for wider cultural and social change.