منابع مطرودساز، طرد اجتماعی و احساس شادمانی زنان سرپرست خانوار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف اندازه گیری میزان احساس شادمانی زنان سرپرست خانوار تهران و همچنین شناسایی منابع طرد و محرومیت اجتماعی این جمعیت و مکانیزم اثرگذاری آن بر شادمانی آن ها صورت گرفته است. روش پژوهش در این تحقیق، اکتشافی پیمایشی است. بدین منظور، ابتدا نمونه ای 30 نفری از زنان سرپرست خانوار تهران به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و داده ها با تکنیک مصاحبه جمع آوری شده است. سپس پیمایش با نمونه 180 نفری و روش نمونه گیری دردسترس و تکنیک پرسش نامه اجرا شده است. نتایج حاصل از مصاحبه ها نشان داد: مجموعه عواملی مثل محرومیت از نیازهای اساسی و احساس نابرابری، دست به دست هم داده و زمینه طرد و محرومیت اجتماعی زنان سرپرست خانوار را فراهم کرده و از طریق و به واسطه ایجاد این طرد و محرومیت، احساس بی انصافی در این قشر از زنان شکل گرفته است؛ در نتیجه این وضعیت باعث کاهش احساس شادمانی در زندگی آن ها شده است. طبق معادله رگرسیون نزدیک به 70درصد از کل تغییرات میزان احساس شادمانی در بین زنان سرپرست خانوار تهران از سوی متغیرهای احساس بی انصافی، طرد اجتماعی و احساس نابرابری پیش بینی می شود. در نهایت، طبق معادله تحلیل مسیر، متغیر طرد اجتماعی قوی ترین و مهم ترین قدرت پیش بینی کننده نسبت به مابقی عوامل تأثیرگذار بر احساس شادمانی زنان سرپرست خانوار است که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر شادمانی این قشر از زنان تأثیر منفی داشته است. در مرتبه بعدی، به ترتیب احساس بی انصافی و احساس نابرابری به صورت مستقیم و عدم پاسخ گویی مؤثر به نیازهای اساسی به صورت غیرمستقیم بر احساس شادمانی این جمعیت تأثیر منفی گذاشته است.The sources of social exclusion and happiness in female-headed households
This research is aimed at measuring the happiness of the women who conduct a family in Tehran and identifying the causes and background of such happiness and also the causes of ostracism and the ways it affects their happiness. This is an explorative survey. For this purpose, 30 women were selected through snowball sampling and the data was collected through interview and then a survey was conducted with the population of 180. The interviews demonstrated that: factors such as deprivation from basic needs and SENSE OF DISCRIMINATION have excluded these women from the society and that is why they feel being discriminated and less happy. . Based on regression equation, about 70 percent of the changes in terms of happiness of the female heads in Tehran is because of lack of fairness, social ostracism and SENSE OF DISCRIMINATION and also lack of effective provision of basic needs which faint away their happiness. Based on path analysis equation, social ostracism is the strongest factor, which negatively affects their happiness directly and indirectly. Lack of fairness comes next in terms of direct effects. Sense of discrimination and effective provision of the basic needs are other factors that affect their happiness respectively.
تبلیغات
