اوقات فراغت، سرمایه فرهنگی و زنان (مطالعه ی موردی زنان شهرستان جویبار) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
چگونگی گذران اوقات فراغت بازتابی از سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر جامعه است. پژوهش حاضر تأثیر سرمایه فرهنگی را بر اوقات فراغت با بهره گیری از روش پیمایشی مورد بررسی قرار داده است. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه بوده است. جامعه ی آماری این تحقیق را کلیه زنان ساکن شهرستان جویبار در دامنه سنی 64- 15 سال تشکیل می دهند. بر اساس نتایج آخرین سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، مجموع کل زنان 15 تا 64 سال در شهرستان جویبار 25325 نفر بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای به حجم 378 نفر بر اساس فرمول کوکران انتخاب گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میانگین مشارکت زنان در اوقات فراغت فعال (91/1 از 4) بیشتر از مشارکت زنان در فراغت غیرفعال (3/1 از 4) است. میزان مشارکت زنان در فعالیت های فراغتی در جامعه مورد مطالعه پایین تر از حد متوسط است. نتیجه رگرسیون خطی چند متغیره نشان می دهد که از میان سه بعد سرمایه فرهنگی، دو بعد (سرمایه فرهنگی عینیت یافته و نهادینه شده) دارای تأثیر معنادار بر اوقات فراغت می باشند.Leisure, Cultural capital, and Women (Case Study of Juybar Town)
The way people spend their leisure is a reflection of social, economic, and cultural capital in any given society. The present research studies the influence of cultural capital on leisure using survey method. Instrument used to collect data has been: questionnaire. The statistical population constitutes all women living in the city of Juybar aged 15-64. Based on the results of the latest census of Statistical Center of Iran, 1385, total women’s population in Juybar was 25325. Using multistage cluster sampling, a sample size of 378 was chosen based on the formula of Cochran. The results show that the average women’s participation in active leisure (1.91 out of 4) is more than women’s participation in passive leisure (1.3 out of 4). Women's participation in leisure activities in this study’s population is lower than average. Multivariate linear regression results show that out of the three dimensions of cultural capital, two dimensions (objective structured and institutionalized cultural capital) have a significant effect on leisure.
تبلیغات
