سیستم پذیرش دکتری در ایران و دانشگاه های برتر: یک مطالعه تطبیقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر شناسایی تفاوت ها و تشابهات سیستم پذیرش دکتری دانشگاه های برتر و ایران از سه جنبه هدف، ویژگی های مطلوب و الزامات ورود است. بدین منظور از روش پژوهش توصیفی-تطبیقی استفاده شد. سه دانشگاه برتر دنیا-هاروارد، استنفورد و کمبریج- بر اساس رتبه بندی شانگهایی به همراه سیستم پذیرش دکتری در ایران بررسی شدند. جهت گردآوری داده ها از اسناد و مدارک کتابخانه ای، اینترنت و درگاه دانشگاه های مربوطه و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از الگوی بردی[1] استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که مهم ترین هدف سیستم پذیرش دانشگاه های برتر و ایران شناسایی شایسته ترین و بااستعدادترین داوطلبان است، هرچند که تعدد اهداف سیستم پذیرش دکتری در ایران بیشتر از سیستم پذیرش دانشگاه های برتر است. در رابطه با ویژگی های مطلوب، همه سیستم های پذیرش از طیفی از مهارت ها، شایستگی ها و ویژگی های شناختی و غیر شناختی جهت غربال کردن داوطلبان استفاده می کنند، با این تفاوت که سیستم پذیرش نیمه متمرکز دکتری ایران توجه اندکی به ویژگی های غیر شناختی دارد. در رابطه با مقیاس های پذیرش یا الزامات ورود، سیستم پذیرش دکتری دانشگاه های برتر و ایران از معیارهای متعددی جهت ارزیابی ویژگی های شناختی و غیرشناختی استفاده می کند، اما تفاوت سیستم پذیرش دکتری دانشگاه های برتر با سیستم پذیرش نیمه متمرکز دکتری در ایران در کیفیت مقیاس های پذیرش-روایی، پایایی و مرتبط بودن- است و نه کمیت آن ها. در پایان، با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد های کاربردی جهت بهبود وضعیت سیستم پذیرش دکتری ایران ارائه شده است. <br clear="all" /> [1]- Beredy’s method or frameworkPhD admissions system in Iran and in top 3 universities: A comparative stud
The present paper aims to investigate the differences and similarities of the PhD admissions systems in Iran and the leading universities in terms of objectives, desired qualities as well as entry requirements. In doing so, descriptive-comparative method was applied. Consulting with the Shanghai Ranking, the graduate admissions systems of the top three universities, i.e. Harvard University, Stanford University, and the University of Cambridge along with the Iranian PhD admission system were examined. To gather data, documentations and universities’ websites were examined. In addition, we corresponded with the graduate admission office of each university. Beredy’s method or framework was used to analyze data. Findings show: All graduate admissions systems look for highly qualified applicants. Additionally, the Iranian PhD system pursues other objectives as well. With regard to desired qualities, all graduate admissions systems look for a wide range of academic and non-academic qualities in the applicants. The Iranian PhD admissions system, however, seems to take less account of non-cognitive qualities. With regard to entry requirements, all graduate admissions systems utilize a variety of measurements to screen out applicants, but the entry requirements used in the Iranian PhD admissions system are flawed in terms of reliability, validity and relevance. Finally, some implications are offered.
تبلیغات
