تعیین رابطه بین سبک تصمیم گیری، سبک رهبری و اعتماد سازمانی با عدالت سازمانی به منظور ارایه ی یک مدل مناسب برای آموزش و پرورش شهر اصفهان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین سبک های رهبری، سبک های تصمیم گیری و اعتماد سازمانی با عدالت سازمانی ادراک شده ی دبیران آموزش و پرورش است. روش پژوهش همبستگی از نوع علّی و شیوه ی نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده است که نهایتاً تعداد 363 نفر بطور تصادفی برای پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش چهار پرسشنامه ی عدالت سازمانی، سبک رهبری باس، سبک تصمیم گیری و اعتماد سازمانی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. بطور کلی نتایج پژوهش نشان می دهد سبک رهبری تحولی به تنهایی 48 درصد واریانس عدالت را تبیین می کند. براساس ضریب بتا به ازای یک واحد افزایش سبک تصمیم گیری جامع میزان عدالت 584/0 واحد افزایش می یابد. همچنین یافته های پژوهش نشان می دهد اعتماد به سازمان به تنهایی 5 درصد واریانس عدالت تعاملی را تبیین می کند. با ورود اعتماد به مدیر میزان واریانس تبیین شده به 13 درصد و با ورود اعتماد به همکاران به 18/0 درصد افزایش می یابد. بطور کلی مدل معادله ی ساختاری نشان می دهد، شاخصGFI برابر با 95/0 و شاخص AGFI برابر با 8/0 بوده که حاکی از برازندگی مدل تجربی پژوهش می باشد.Determining the relationship between decision making styles, leadership styles and organizational trust with perceived organizatinal justice toward obtaining an adjusted model for use in Esfehan City's education
The main purpose of this research was to determine the model of relationship between leadership styles,decision making stlyles and organizational trust with teachers' perceived organizational justice. The method of study was correlational. The statistical population consisted of all high school teachers of Iran's cental province of Esfehan. The data-gathering instruments comprised 4 questionnaires: Organizational Justice,Bass Leadership Styles, Decision-making Styles and Organizational Trust.The results indicated that transformational leadership by itself can explain 48% of justice variance. Based on B coefficient, proportional to an increase of one unit of comprehensive decision making, organizational justice increases by.584 unit. Further, the results show that trust in the organiztion by itself explains only 5% of the interactional justice variance, whereas with the inclusion of trust in administration and trust in colleagues, this figure rises to 13% and 15%, respectively. On the whole, the structural equation model indicates that the GFI index is .95 and that of the AGFI is .80, which bear witness to the goodness of fit of the experimental model of this reseach. Keywords:
تبلیغات
