استراتژی های زنان ایرانی جهت ورود به عرصه سیاست و مواجهه با امر سیاسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زنان ایرانی جهت ورود به عرصه سیاست یا مواجهه با امر سیاسی، استراتژی های متنوعی درپیش می گیرند که هدف این پژوهش، فهم آنها از منظر زنان است. منظور از استراتژی، راهبردهای کلانی است که می توان در مجموع از رفتارهای فرد در موقعیت های گوناگون کشف کرد و در نوشتار حاضر بدین معناست که زنان ایرانی از چه سازوکارهای جهت ورود به عرصه سیاست و مواجهه با امر سیاسی استفاده می کنند؟ به این منظور چارچوب مفهومی با رویکردی تفسیری - انتقادی و با اتکا به مفاهیم حساسی همچون درک از نابرابری جنسیتی، تجربه متفاوت (تجربه زیسته زنانه) و پیشروی آرام منبعث از دیدگاه هایی همچون فمینسیم رادیکال و نظریه آصف بیات، تدوین شد. این پژوهش با رویکرد کیفی (مصاحبه های فردی و گروهی) و با روش تحلیل مضمون انجام شده است. براساس نتایج این پژوهش چهار گونه استراتژی مقاومت جنسیتی جسورانه، بی عملی منتظرانه، سیاست ورزی زنانه (استراتژی نرم)، و عزلت گزینی مأیوسانه به دست آمده اند. ازاین رو می توان گفت با توجه به تفاوت شیوه آگاهی و منشأ آن در افراد، گزینش استراتژی و راهبرد نیز در بین زنان متفاوت است و به دنبال آن تکثری از الگوهای عاملیت و سوژگی زنان در میدان سیاست وجود دارد. علاوه براین نتایج پژوهش حاکی از دو نکته مهم است: 1. حساسیت های جنسیتی و کنشگری سیاسی زنان پیونده خورده و جدایی ناپذیرند. 2. جنسیت را می توان به عنوان یکی از بردارهای تعیین کننده کنشگری سیاسی در عرصه خرد و کلان دانست.Strategies of Iranian Women to Enter the Field of Politics and Face Political issues
Iranian women adopt various strategies to enter the field of politics or to face political issues. The purpose of this study is to understand these strategies from the perspective of women. Strategy refers to large-scale approaches that can be explored as a whole from individual behaviors in different situations, and in the present article, we are particularly concerned with mechanisms Iranian women use to enter politics and confront political issues and problems? For this purpose, a conceptual - critical approach was developed with an interpretive approach relying on sensitive concepts such as understanding gender inequality, different experience (female lived experience) and slow progression from perspectives such as radical feminism and that of Asif Bayat. This research has been done with a qualitative approach (individual and group interviews) and with the method of content analysis. Based on the results of this study, four types of strategies were identified: bold gender resistance, anticipatory inaction, feminine political attitude (soft strategy) and desperate isolation. Thus it can be said that due to the difference in the method of awareness and its origin in different individuals, the choice of strategy is different among women, and consequently there is a multiplicity of patterns of agency and subjectivity of women in politics. In addition, the results of the study indicate two important points: 1. Gender sensitivities and women's political activism are interconnected and inseparable. 2. Gender can be considered one of the determining factors of political activism in the micro and macro arenas.
تبلیغات
