اثر مداخلۀ مبتنی بر ذهن آگاهی در بافت آموزشی بر اهما ل کاری و سرزندگی تحصیلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این پژوهش آزمون تأثیر برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دختر نوجوان تهران بود. در یک پژوهش تجربی از نوع طرح پیش آزمون _ پس آزمون_ پیگیری با گروه گواه، 60 دانش آموز دختر با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب و سپس در غربال گری ثانویه با استفاده از فرم مصاحبه بالینی 30 نفر از آن ها انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون مقیاس های اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی را تکمیل کردند و سپس در طول فرایند مداخله گروه آزمایش برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه گواه برنامه آموزشی مهارت های مطالعه را به مدت 8 جلسه دریافت کردند. پس از پایان مداخله، هر دو گروه بار دیگر در مراحل پس آزمون و پیگیری یک ماهه به هر دو مقیاس پاسخ دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که گروه دریافت کننده برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی علاوه بر اینکه در قیاس با گروه گواه به طور کلی کاهش در اهمال کاری تحصیلی و بهبود در سرزندگی تحصیلی بیشتری نشان دادند، در طی زمان نیز این اثرگذاری برای گروه آزمایش حفظ شد که پایداری اثر مداخله را نشان می دهد. به طور کلی، نتایج این پژوهش از تأثیرگذاری برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مشکلات تحصیلی حمایت می کند و استفاده از این برنامه را توسط درمانگران و مشاوران تحصیلی در بافت آموزشی مستند ساخت.The Effect of Mindfulness-based Intervention in Educational Setting on Academic Procrastination and Buoyancy
The purpose of this Study was to examine the effect of mindfulness-based stress reduction training program on academic procrastination and academic buoyancy of adolescent female students. In a experimental study using a pretest-posttest followup design with a control group, 60 female students were selected according to the inclusion and exclusion criteria and then in the secondary screening using a clinical interview form, 30 people were selected and they were randomly assigned to the experimental group and the control group. In the pretest stage, Participants completed scales of academic procrastination and academic buoyancy and then during the intervention process, the experimental group received mindfulness -based stress reduction training program and the control group received study skills training program for 8 sessions. After the intervention, both groups again responded to both scales in posttest and fallowup stages. The results of the mixed analysis of variance test showed that the group receiving the mindfulness-based stress reduction training program showed not only a generally decrease in academic procrastination and a greater improvement in academic buoyancy than the control group; rather, over time, this effect was maintained for the experimental group, which shows the stability of the intervention effect. In general, the results of this study supported the influence of mindfulness-based stress reduction training program on academic problems and documented the use of this program by academic therapists and counselors/advisors in the educational settings.