نقش چندریختی عامل نوروتروفیکی مشتق از مغز دریادگیری یک مهارت توالی دار حرکتی: چالش سیستم های هماهنگی بینایی-فضایی و هماهنگی حرکتی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: عامل نوروتروفیکی مشتق از مغز (BDNF)، پروتئینی است که به میزان زیادی در ساختارهای دستگاه عصبی مرکزی بیان می شود و شکل پذیری سیناپسی و فراگیری مهارت های حرکتی و شناختی را تحت تاثیر قرار می دهد. این درحالیست که چندریختی val 66 met مقدار و بیان BDNF را مختل می کند.لذا محققان در تحقیق حاضر درصدد بررسی تاثیر چندریختی مذکور بر یادگیری یک مهارت توالی دار حرکتی بودند. روش پژوهش: بدین منظور صد نفر از دانشجویان مرد دانشگاه کاشان (میانگین سنی2.20±21.60) تحت مطالعه قرار گرفتند. پس از استخراج DNA ژنومیک، انجام واکنش زنجیره پلی مراز (PCR) با استفاده از پرایمر رو به جلو 3- ATACTGTCACACACGCTG-5 و پرایمر معکوس 3- ACTCTGGAGAGCGTGA-5 تایید صحت محصول PCR با استفاده از ژل اکتروفرز 1.5 درصد و در نهایت تعیین توالی با استفاده از آنالیزگر Sequencing، مشخص شد 46 نفر فاقد چندریختی مذکور و 54 نفر حامل متیونین (دچار چندریختی) هستند. سپس با استفاده از تکلیف حرکتی بازوی دینامیک، یادداری، انتقال بینایی- فضایی و انتقال حرکتی در مهارت توالی دار حرکتی آزمون شد. یافته ها: نتایج نشان داد، افراد فاقد چندریختی با سرعت بیشتری نسبت به حاملان متیونین پیشرفت کردند و در آزمون یادداری هم بهتر عمل کردند (001/0 =p ). آنها در آزمون انتقال حرکتی نیز از حاملان متیونین بهتر بودند (0/001 =p) ولی در آزمون انتقال بینایی- فضایی تفاوت معناداری بین دو گروه نبود (0/176 =p ). نتیجه گیری: بنابراین به نظر می رسد حاملان متیونین به هرصورت از مراحل اولیه یادگیری حرکتی عبور می کنند ولی با توجه به مشکلات احتمالی ایجاد شده توسط چندریختی، در تکمیل فرایند یادگیری دچار ضعف می باشند.The Role of BDNF Val66met Polymorphism on the Learning of a Motor Sequence Task: The Challenge of Visual-Spatial and Motor Coordination Systems
Introduction: Brain-derived neurotrophic factor (BDNF) is a protein that is highly expressed in the structures of the central nervous system and affects synaptic plasticity and the acquisition of motor and cognitive skills. This is while val 66 met polymorphism disrupts the amount and expression of BDNF. So, in the present study, the researchers aimed to investigate the effect of polymorphism on the learning of a motor sequence task. Methods: One hundred students from Kashan University (mean age 21.60 ± 2.60) participated in the study. After extraction of Genomic DNA, implementation of the polymerase chain reaction (PCR) by forwarding primer 5-ACTCTGGAGAGCGTGAAT-3 and reverse primer 5-ATACTGTCACACACGCTG-3, analyzing PCR by 1.5 percent Electrophoresis Gel, and eventually, DNA sequencing by Sequencing Analyzer, 46 participants were identified without the polymorphism and 54 participants were identified met-carriers (affected by the polymorphism). Then, retention, visual-spatial transfer, and motor transfer of the motor sequence task were tested by the Dynamic Arm Movement Task. Results : Results showed people without the polymorphism progressed faster than met-carriers and also performed the task better on the retention test (P=0/001). They were also better than met-carriers in the motor transfer test (P=0/001), but there was no significant difference between the two groups in the visual-spatial transfer test (P=0/176). Conclusion: It seems that met-carriers, in any way, go through the early stages of motor learning, but due to possible problems caused by the polymorphism, they are weak in completing the learning process.
تبلیغات
