هدف اصلی این پژوهش تاثیر میزان فعالیت بدنی بر رفتارهای اخلاقی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی: نقش میانجی میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و نگرش فرد در مورد تصویر بدنی خود بود. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی، و از جمله پژوهش های کاربردی است که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر تهران تشکیل دادند. به منظور برآورد حجم نمونه از جدول مورگان استفاده گردید و حجم نمونه تعداد 300 نفر برآورد شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شد روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط صاحب نظران (15 نفر از اساتید مدیریت ورزشی) مورد تایید قرار گرفت. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (فعالیت بدنی= 85/0، رفتارهای اخلاقی = 81/0، استفاده از شبکه های اجتماعی = 86/0 و نگرش فرد در مورد تصویر بدنی خود= 83/0) گزارش شد. همچنین روایی سازه اعتباریابی پرسشنامه از طریق تحلیل مؤلفه های اصلی با چرخش واریماکس انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای،Spss نسخه 25 و Amos نسخه 23 انجام گرفت. نتایج یافته ها بیانگر آن که بود که متغیر استفاده از شبکه های اجتماعی نمی تواند نقش واسطه ای داشته باشد، همچنین نتایج نشان داد که متغیر نگرش فرد در مورد تصویر بدنی خود می تواند نقش واسطه ای داشته باشد. می توان از نتایج اینگونه نتیجه گرفت که اگر دانشجویان فعالیت-های منظم ورزشی داشته باشند نگرش آنها در مورد تصویر بدنی خود افزایش یافته و این امر موجب اعتماد به نفس بالای آنها می شود و دانشجویان رفتارهای اخلاقی مثبتی از خود بروز می دهند.
