هدف این پژوهش بررسی رابطه ی محافظه کاری حسابداری و تصمیمات سرمایه گذاری مدیران است. برای اندازه گیری محافظه کاری، دو معیار عدم تقارن زمانی در شناسایی اخبار خوب در مقابل اخبار بد و معیار مبتنی بر ارزش بازار استفاده شده است. از آنجاکه تصمیمات سرمایه گذاری مستقیم قابل مشاهده نیستند، دو معیار حاشیه ی سود (PM) و جریان نقد عملیاتی تعدیل شده (CFO) به منظور بررسی منافع محافظه کاری در کاهش مشکلات نمایندگی مرتبط با تصمیمات سرمایه گذاری مدیران به کار گرفته شد. اطلاعات مورد نیاز از صورت های مالی حسابرسی شده ی 99 شرکت (297 سال شرکت) طی دوره ی زمانی 1387- 1389 استخراج شد. نتایج نشان می دهد، بین معیار عدم تقارن در شناسایی به هنگام برای اندازه گیری محافظه کاری با سودآوری آتی رابطه ی منفی وجود دارد؛این رابطه از نظر آماری معنا داراست. همچنین معیار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام برای سنجش محافظه کاری با سودآوری رابطه مثبت دارد؛ این رابطه از نظر آماری معنا دار نیست.
