در این پژوهش، انگیزه های اجباری و اختیاری افشاء در سطح صورت های مالی، آزمون شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، نمونه ای شامل 98 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار و حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی انتخاب شده اند. دوره پژوهش، سال های 1379 و 1380، یعنی، به ترتیب، یک سال قبل و یک سال بعد از الزام به رعایت دستورعمل حسابرسی با نگرش به مدیریت خطر حسابرسی و به عنوان معیار تعیین آستانه اهمیت انتخاب شده است. نتایج پژوهش، نشان دهنده تأثیر متغیرهای افشاء به جز حجم سرمایه تأمین شده توسط شرکت، شامل آستانه اهمیت، ضریب حساسیت سود، هزینه مالکانه، بر روی افشای در سطح صورت های مالی است.