هدف : پدیده حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری به شدت تحت تأثیر عدم تقارن اطلاعاتی و تضاد نمایندگی قرار می گیرد. استفاده از حسابرسان برای کاهش چنین مسئله ای ضروری است؛ زیرا، حسابرسان برای کاهش ریسک حسابرسی مرتبط با حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری رسیدگی های بیشتری انجام می دهند که این امر کیفیت حسابرسی را بهبود می بخشد و شرایط تأمین منابع مالی خارجی را آسان تر می کند و حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری کاهش می یابد. روش : به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1388تا 1395 انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از رابطه رگرسیونی چندگانه با اثرهای ثابت انجام گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد در شرکت های بورسی ایران، حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری وجود دارد و حق الزحمه عادی حسابرسی بر میزان حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری تأثیر کاهشی می گذارد. همچنین، نتایج دیگر پژوهش نشان داد که حق الزحمه غیرعادی حسابرسی، شدت حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری را افزایش می دهد. نتیجه گیری : انتظار می رود حسابرسان با افزایش تلاش های خود، میزان ریسک حسابرسی مرتبط با حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری را کاهش دهند و برای جبران زحمات و تلاش های خود حق الزحمه بیشتری مطالبه کنند. بنابراین، با افزایش اعتباردهی به صورت های مالی، مسئله عدم تقارن اطلاعاتی و تضاد نمایندگی کاهش می یابد و شرکت ها به راحتی می توانند از تأمین مالی منابع خارجی استفاده کنند. همچنین امکان دارد حسابرسان به دلیل وابستگی اقتصادی به صاحبکار، تلاش های اصلی و اضافه ای را به منظور کاهش ریسک حسابرسی مرتبط با حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری انجام ندهند. این مسئله عدم تقارن اطلاعاتی و تضاد نمایندگی را افزایش می دهد و به دلیل کاهش کیفیت حسابرسی، هزینه تأمین منابع مالی خارجی نسبت به منابع داخلی بیشتر می شود و حساسیت جریان نقد سرمایه گذاری افزایش می یابد.