هدف: متغیرهای تمرکز مشتری و قراردادهای وام بانکی می تواند بر فعالیت های تأمین مالی شرکت ها اثرگذار باشد و تمرکز مشتری ممکن است موجب افزایش بازده شرکت ها شود.
روش: در پژوهش حاضر، ابتدا به بررسی ارتباط بین تمرکز مشتری با قراردادهای وام بانکی پرداخته شده؛ سپس اثر تعدیلی متغیرهای وضعیت مالی و حساب های پرداختنی بر ارتباط بین متغیرهای نام برده سنجیده شده است. جامعه آماری پژوهش از نوع جامعه آماری در دسترس است که کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 6 ساله (1390 تا 1395) را با در نظر گرفتن محدودیت هایی، دربرمی گیرد.
یافته ها: نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد تمرکز مشتری با وام بانکی شرکت رابطه منفی و معناداری دارد. علاوه بر این، وضعیت مالی و حساب های پرداختنی، ارتباط منفی بین تمرکز مشتری و وام بانکی شرکت ها را تشدید می کنند.
نتیجه گیری: با افزایش تمرکز مشتری، بانک ها احتمالاً قوانین سخت گیرانه تری را برای شرکت ها در نظر می گیرند، در نتیجه شرکت با محدودیت های تأمین مالی مواجه می شود. همچنین با افزایش اهرم مالی و حساب های پرداختنی که شاخص های مهمی در تصمیم گیری بانک ها برای اعطای وام هستند، تأمین کنندگان مالی با تردید مواجه شده و تلاش می کنند که از طریق دریافت وثیقه، محدودیت های بیشتری را بر شرکت ها اعمال کنند.
