پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مهارت های حرکتی ظریف بر حرکات کلیشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم 7تا 15 سال شهرستان خمین در سال 1399 انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال اوتیسم به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز توانبخشی اوتیسم ماندگار خمین انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد 10نفر) با میانگین سنی ( 3/16± 10) و میانگین قد ( 23/42± 118) و میانگین وزن ( 7/16± 42) و گروه تجربی (تعداد 10نفر) با میانگین سنی (2/79± 12) و میانگین قد ( 34/67± 116) و میانگین وزن ( 8/34± 38) قرار گرفتند. گروه تجربی 15 جلسه 40 دقیقه ای(سه جلسه در هفته) آموزش مهارت های حرکتی ظریف را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. از آزمون اوتیسم گیلیام ( گارز) برای ارزیابی حرکات کلیشه ای استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق آزمون لون، کلوموگروف-اسمیرنف و واریانس چندمتغیره در سطح معناداری 01/0>P انجام گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه تجربی و کنترل در کاهش حرکات کلیشه ای تفاوت معناداری وجود دارد که در گروه تجربی این کاهش بیشتر از گروه کنترل بود (001/0=p). براساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که یک دوره تمرینات مهارت های حرکتی ظریف می تواند منجر به نتایج درمانی بهتر شود و حرکات کلیشه ای را کاهش دهد.