وجود تفاوت های فردی یادگیرندگان در ابعاد و سبک های مختلف از عوامل تأثیرگذار بر یادگیری است. در همین راستا این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای ترجیحات فکری ندهرمان در تأثیر سبک های یادگیری کلب بر خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان انجام شده است. طرح پژوهش از نوع طرح های همبستگی است و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل دانشگاه فرهنگیان استان کرمان در سال تحصیلی 1396- 1397 است و حجم نمونه به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی 350 دانشجو(238 پسر و 108 دختر) تعیین شده است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک های یادگیری کلب (1985)، پرسشنامه سنجش ترجیحات فکری ندهرمان (1980) و پرسشنامه خودتنظیمی یادگیری بوفارد (1995) است. داده ها در سطح توصیفی و مدل سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد سبک های یادگیری بر ترجیحات فکری (82/0β=) و خودتنظیمی (63/0β=) تأثیر مستقیم و معناداری دارد. ترجیحات فکری نیز بر خودتنظیمی (27/0β=) تأثیر مستقیم و معنادار دارد. همچنین سبک های یادگیری بر خودتنظیمی (23/0β=) به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر میانجی ترجیحات فکری تأثیر معنادار دارد. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش عالی برای آموزش و اعتلای یادگیری خودتنظیمی و سبک یادگیری صحیح به منظور پردازش بهتر اطلاعات تلاش کند.
