هدف از انجام این پژوهش، بررسی پیش بینی اضطراب کودکان بر اساس تنظیم هیجانات و تاب آوری در دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19) بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان 7 تا 12 ساله و مادران آن ها مراجعه کننده به مرکز مشاوره آرامش ناجا شهر ملارد در سال تحصیلی 1399 بودند. حجم نمونه 100 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ، فیدل و اولمن (2007) و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به مقیاس اضطراب کودکان اسپنس نسخه والد (SCAS-P) اسپنش و همکاران (2001)، چک لیست تنظیم هیجانی (ERC) شیلد و کیکتی (1998) و فرم کوتاه مقیاس تاب آوری (SR) سورزیکیویکز، کوناسزوسکی و واگنیلد (2018) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین تنظیم هیجانات و تاب آوری با اضطراب کودکان در دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19) رابطه معناداری وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 55/5 درصد واریانس اضطراب به وسیله تنظیم هیجانات و تاب آوری تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که تنظیم هیجانات و تاب آوری سهم معنادار در پیش بینی اضطراب کودکان در دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19) دارند.