هدف پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی امیدواری براساس دشواری تنظیم هیجانی و نگرش های مذهبی در دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی با حجم نمونه 121 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل، پرسشنامه امیدواری اسنایدر (1991)، دشواری تنظیم هیجانی DERS و نگرش مذهبی (1389) بود. شاخص های استنباطی مورد استفاده در این پژوهش همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل مسیر بود. نتایج پژوهش نشان داد بین امیدواری، دشواری تنظیم هیجان و نگرش مذهبی رابطه معنادار وجود دارد (05/0p <)، و باتوجه به تحلیل مدل مسیر نتایج نشان داد متغیرهای نگرش مذهبی، عدم پذیرش پاسخ هیجان، دشواری دست زدن به رفتار هدفمند ، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان، فقدان شفافیت هیجان، کل دشواری تنظیم هیجان می توانند پیش بینی کننده امیدواری باشند (0001/p <) علاوه بر آن باتوجه به تحلیل مسیر برای پیش بینی امیدواری مطلوب ارزیابی شد. بدین ترتیب عوامل دشواری تنظیم هیجان و نگرش مذهبی پیش بینی کننده امیدواری بودند.
