هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ممیزی الگوهای ارتباطی خانواده و صفات تاریک شخصیت در تشخیص اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه موردبررسی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99 - 1398 بودند. به این منظور تعداد 30 دانش آموز دارای اعتیاد به تلفن همراه و 30 نفر بدون اعتیاد به تلفن همراه به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (1990)، صفات تاریک شخصیت جانسون و وبستر (2010) و اعتیاد به تلفن همراه سواری (1393) پاسخ دادند. داده های گردآوری شده با آزمون تحلیل تشخیص تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل ممیزی نشان داد که با کمک الگوهای ارتباطی خانواده و صفات تاریک شخصیت می توان اعتیاد به تلفن همراه را پیش بینی کرد. تحلیل ممیزی توانست با 95 درصد پیش بینی صحیح دانش آموزان دختر را به دو گروه با و بدون اعتیاد به تلفن همراه طبقه بندی نماید . نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت این متغیرها در امکان تمایز گذاری بین دانش آموزان با و بدون اعتیاد به تلفن همراه بوده و لذا می توان از این متغیرها در بحث پیشگیری از رفتارهای آسیب زا از ناشی از تلفن همراه توسط مشاوران و روانشناسان استفاده کرد.