هدف از این پژوهش، پیش بینی تمایزی مشکل های رفتاری بیرونی کودکان بر اساس تعارض های زناشویی و سرمایه گذاری عاطفی اجتماعی والدین کودکان شهر اهواز بود. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه پژوهش مادران دارای کودک 6 تا 12 ساله شهر اهواز بود. تعداد 702 نفر به روش نمونه برداری داوطلبانه به عنوان مشارکت کنندگان پژوهش انتخاب شدند.به منظور گردآوری داده ها از سنجش رفتار کودک و بزرگسال(مورین، میلر، اسمیت و جانسون، 2016)، پرسشنامه تعارض زناشویی (ثنایی ذاکر، 1387) و سرمایه گذاری والدین بر روی کودکان (بردلی و کالدول، 1997) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تمایز استفاده شد. نتایج نشان داد که تعارض های زناشویی و سرمایه گذاری عاطفی اجتماعی والدین قادر به پیش بینی عضویت گروهی کودکان دارای مشکل های رفتاری بیرونی و بدون مشکل های رفتاری بیرونی هستند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که کاهش تعارض های زناشویی و افزایش سرمایه گذاری عاطفی اجتماعی والدین می تواند مشکل های رفتاری بیرونی کودکان را کاهش دهد.