دستیابی به توسعه اخلاق مدار و توجه به ارزش ها در فعالیت های اقتصادی زمانی امکان پذیر است که در تعاملات اقتصادی با حفظ ارزش ها، امکان دسترسی به هر دو مقوله مقدور گردد. اکنون در دنیا به بازارهای اخلاقی در راستای توسعه پایدار توجه زیادی می شود. بازارهای اخلاقی به سرمایه گذاری ها و بازارهایی با توجه به مسائل زیست محیطی و مسئولیت اجتماعی توجه دارد که در دنیای کنونی درحال رشد است. از هدف های اصلی توسعه پایدار، دستیابی به سطحی معقول از خوب زیستی است که به طور عادلانه بین اقشار جامعه توزیع شده باشد و بتواند به طور مداوم بین نسل های آینده تداوم یابد. در این تعریف، پایداری درواقع گذار جامعه از رشد اقتصادی مبتنی بر مصرف بی حد و حصر منابع تجدیدناپذیر به پیشرفت (بهبود کیفیت زندگی) مبتنی بر استفاده بیشتر از منابع تجدیدپذیر در درازمدت، است. در این مقاله ارتباط بین اخلاق و توسعه در چارچوب توسعه پایدار مدنظر قرار گرفته است. از بین نگرش های مختلف به توسعه پایدار، نگرش سرمایه ای به توسعه انتخاب شده است. در این نگرش، توسعه پایدار شامل ٤ سرمایه ارزشمند مادی، طبیعی، انسانی و اجتماعی است. برای هریک از محورهای چهارگانه مورد اشاره شاخص هایی که از جنبه اخلاقی بر محور مورد نظر تأثیرگذار است، انتخاب شده است. برای محور سرمایه طبیعی از شاخص عملکرد محیط زیست، برای محور سرمایه اجتماعی از شاخص سرمایه اجتماعی، برای محور سرمایه انسانی از شاخص کیفیت زندگی و برای محور سرمایه مادی از شاخص های حکمرانی خوب، اقتصاد زیرزمینی و پولشویی استفاده و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. در قالب این موارد، با استفاده از روند متغیرها، به آینده نگری و چشم انداز آن محور ها در ایران و چند کشور رقیب ایران در سند چشم انداز پرداخته شده است.
