تست تصاویر ناکامی روزنزویگ، فرم کودکان: نسخه فارسی (قسمت آخر) روش اجرا و نمره گذاری، صحت و اعتبار، و تصاویر (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

شواهد منتشر شده در باب قابلیت اعتماد و اعتبار تصاویر ناکامی در "دفترچه راهنمای اصلی" خلاصه شده (روزنزویگ، 1978ب) و به تفصیل در کتاب "رفتار پرخاشگرانه و تصاویر ناکامی" مورد بحث قرار گرفته است (روزنزویگ، 1978الف). تا آن زمان و زان پس همچنان شواهدی معتبری در جهت تأیید اعتبار سازه و ملاکی تصاویر ناکامی در گستره وسیعی از جمعیت ها و موقعیت ها گزارش شده اند؛ از آن جمله: ارائه یافته هایی مبنی بر این که داده های هنجاری در باب جهت ها و ریخت های پرخاشگری، با الگوی تحولی سن، مطابقت دارد (روزنزویگ، 1950؛ روزنزویگ، و آدلمن، 1977؛ گریبل، 1987، 1990)، گزارش همبستگی های معنادار بین تصاویر ناکامی و دیگر سنجه های پرخاشگری، پرسشنامه های شخصیت و مقیاس های سازش یافتگی، همچون MMPI، پرسشنامه 16 عاملی شخصیت کتل، و ارزش های آلپورت ورنون (روزنزویگ، 1978ب، روزنزویگ و روزنزویگ، 1976؛ گریبل، هیولمن، 1993)، یافته هایی در تأیید ارتباط معنادار تست تصاویر با سایر تست های فرافکن، همچون تست رورشاخ (شوارتز، 1952؛ پالمر 1957)، گزارش نتایج حاصل از مقایسه مجموعه ای از تست های فرافکن، مبنی بر این که تست تصاویر ارتباط مستقیم تری با رفتار پرخاشگرانه داشته (کولمن، 1967؛ لیندزی، 1950) و توان قابل ملاحظه ای برای متمایز کردن کودکان واجد اختلال های عاطفی، بزهکار و سازش نایافته از کودکان عادی دارد (پاریک، 1960؛ دوهمن، 1959؛ روزنزویگ و روزنزویگ، 1952؛ سینک، پالول، گوپتا، 1972؛ فرریرا، کاپیتو، 2013؛ لویت و لیلی، 1955؛ لیندزی و گلدوین، 1954).