در این مقاله یافته های یک پیمایش ملّی درمورد بازخورد جوانان ایرانی به ارزش های ازدواج، بازبینی شده است. در پیمایش 2680 مرد و زن دانش آموز و دانشجو از چهار مرکز استان (تهران، تبریز، زاهدان و سنندج) مشارکت داشتند. و "زمینه یاب ارز ش های ازدواج" (دلخموش، 1386) را که ملهم از نظریة ارزش های فرهنگی شوارتز (شوارتز و راس، 1995) است، تکمیل کردند. برای مقایسة گروه ها در پاسخ به مواد زمینه یاب از آزمون های نامتریک بهره گرفته شد. یافته ها حاکی از آن بود که مثبت ترین بازخوردها به موضوع های ازدواج، مبتنی است بر ارزش های خودپیروی و برابرنگری، و منفی ترین بازخوردها به موضوع هایی اظهار شده اند، که ارزش های محاط شدگی در ازدواج را پاس می دارند. با این وجود، نمی توان سوگیری جوانان به ارزش های خودپیرو و برابرنگر را به تمام موضوع های ازدواج تسری داد. این بدین معناست که به رغم روی آورد غیرسنتی تر جوانان به ازدواج، ارزش های خودپیرو به منزلة توجیهات مشروع رفتار زناشویی، هنوز وسیعاً مورد پذیرش قرار نگرفته اند. همچنین، تفاوت های بازخورد گروه ها به ارزش های ازدواج، بر اساس ماهیت توسعة اجتماعی اقتصادی ایران و تأثیر متفاوت آن بر ارزش های سنتی گروه ها تبیین شد.
