نقش راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان و سلامت عمومی در ناگویی خلقی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف پژوهش حاضر پیش بینی ناگویی خلقی بر پایة راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان و سلامت عمومی بود. 431 دانشجوی دانشگاه ارومیه (193 مرد، 238 زن) به عنوان نمونه به شیوة نمونه برداری تصادفی طبقه ای انتخاب و با پرسشنامه های راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان )گارنفسکی،کرایچ و اسپینهاون ،2002) پرسشنامة سلامت عمومی (گلد برگ و هیلر، 1979) و مقیاس فارسی ناگویی خلقی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور،1994) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که ناگویی خلقی با تمام زیرمقیاس های سلامت عمومی رابطة مثبت معنا دار دارد. همچنین، ناگویی خلقی با ابعاد سرزنش دیگران، سرزنش خود و فاجعه آمیزپنداری، رابطة مثبت معنا دار، و با ابعاد توجه مثبت مجدد و پذیرش رابطة منفی معنا دار داشت. از بین متغیرهای پژوهش، نارساکنش وری اجتماعی، اضطراب، پذیرش، سرزنش خود و فاجعه آمیز پنداری، و سرزنش دیگران 25 درصد از واریانس ناگویی خلقی را تبیین کردند. هر چقدر ناگویی خلقی بالاتر باشد، سلامت عمومی پایین تر و کاربرد راهبردهای نظم دهی شناختی ناکارآمدترخواهد بود. نتایج این پژوهش ضرورت بازشناسی نقش راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان ها و سلامت عمومی را در پیش بینی ناگویی خلقی دانشجویان مورد تأکید قرار می دهند.