هدف این پژوهش ارائه الگوی اثر بدبینی سازمانی و رفتار سیاسی بر سلامت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. 120 نفر از کارکنان ورزش و جوانان به طور تصادفی برای نمونه انتخاب شدند.سه پرسشنامه سلامت سازمانی (هوی و فلدمن، 1996)، بدبینی سازمانی (دین و همکاران،1998) و رفتارهای سیاسی (دوب رین، 1987) استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه ها توسط متخصصان امر مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن ها در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب 88/0، 82/0 و 87/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار اس.پی.اس.اس 22 و آموس استفاده شد. نتایج همبستگی دوسویه نشان داد که ابعاد بدبینی سازمانی و سطح کلی بدبینی سازمانی ارتباط منفی، اما در حد ضعیف با ابعاد سلامت سازمانی و نیز سطح کلی سلامت سازمانی کارکنان دارند. بین ابعاد رفتارهای سیاسی و سطح کلی رفتار سیاسی و سطح کلی سلامت سازمانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج مدل یابی معادلات ساختاری، بدبینی سازمانی و رفتار سیاسی کارکنان اثر مستقیم و منفی بر سلامت سازمانی داشتند. مدل مفهومی ابعاد بدبینی سازمانی، رفتارهای سیاسی و سلامت سازمانی مدل مناسبی می باشد، چرا که، بدبینی سازمان و رفتارهای سیاسی اثر مستقیم و منفی بر سلامت سازمانی کارکنان اداره ورزش و جوانان را داشت. به تمامی مدیران اداره ورزش و جوانان توصیه می شود که از طریق کنترل و مدیریت رفتارهای سیاسی و کاهش بدبینی کارکنان به سازمان می توانند سبب ارتقاء سلامت سازمانی شوند.
