هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی بلوغ عاطفی براساس جو عاطفی خانواده و میزان مذهبی بودن والدین در دانش آموزان دختر متوسطه دوم و روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش از دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه دوم ساکن شهر قم، که در سال تحصیلی 96-1395 به تحصیل اشتغال داشتند، تشکیل شده بود (N=4980). از این تعداد، 357 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، سه پرسشنامه جو عاطفی خانواده (هیل برن، 1964)، پرسشنامه میزان مذهبی بودن والدین (گرنگویست، 1998) و پرسشنامه بلوغ عاطفی (سینگ و بهارگاوا، 1991) بودند. طبق یافته های به دست آمده، بین «بلوغ عاطفی» و «جو عاطفی خانواده» رابطه مثبت و معنادار وجود داشت (P<0/01)، هم چنین بین«بلوغ عاطفی» و «میزان مذهبی بودن والدین» و مؤلفه های آن همبستگی مثبت و معنادار مشاهده شدP<0/01)). علاوه بر آن «میزان مذهبی بودن والدین» و «جوعاطفی خانواده» قادرند «بلوغ عاطفی» را به طور معناداری پیشبینی کنند. متغیر جوعاطفی خانواده به تنهایی99/9 درصد از واریانس بلوغ عاطفی و متغیر میزان مذهبی بودن والدین نیز به تنهایی، 04/1 درصد از واریانس بلوغ عاطفی را پیش بینی کردند. نتایج کلی پژوهش نشان داد که رابطه عاطفی در خانواده و بین والدین و فرزندان و میزان مذهبی بودن والدین از عوامل تأثیر گذار در میزان بلوغ عاطفی نوجوانان دختر است، بنابر این به منظور ارتقای رشد عاطفی فرزندان لازم است آموزش های مؤثری پیرامون برقراری روابط عاطفی مناسب و مسائل دینی به والدین آن ها داده شود.