آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۵

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روان شناسی مثبت نگر بر صمیمیت زناشویی و سرزندگی ذهنی در زنان دارای تعارض با همسر مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز در نیمه اول سال1398 بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بود. جامعه ی پژوهش حاضر شامل تمامی زنان دارای تعارض با همسر مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز است که از این میان، نمونه موردنظر از بین مراجعین به 5 مرکز مشاوره شهر شیراز که به دلیل تعارض با همسر مراجعه کرده و داوطلب شرکت در پژوهش بودند30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند- داوطلب انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل مقیاس صمیمیت زناشویی و پرسشنامه سرزندگی ذهنی دسی و رایان هستند. برای گروه آزمایش، 8 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی مداخله روان شناسی مثبت نگر اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که مداخله ی به کاررفته باعث بالا رفتن صمیمیت زناشویی و افزایش سرزندگی ذهنی در زنان دارای تعارض با همسر می شود. به طورکلی، می توان گفت که مداخله ی روانشناسی مثبت نگر برای کمک به زنان دارای تعارض با همسر اثربخش است و توصیه می شود.

تبلیغات