اثربخشی استعاره درمانی گروهی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزای دارای اُفت تحصیلی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استعاره درمانی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان با افت عملکرد تحصیلی دوره دوم متوسطه شهرستان لنجان در سال تحصیلی 96-95 انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه              دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی ضعیف در سال مذکور بود که 30 دانش آموز پسر به صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی(15نفر) و کنترل(15نفر) گمارده شدند. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. مداخلات استعاره درمانی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای طی 2 جلسه در هفته بر روی آزمودنی های گروه آزمایش انجام گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایت تحصیلی هوبنر(1994) و تاب آوری کانر و دیویدسون(2003) بود. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شد. تحلیل داده های پژوهش نشان داد که مداخله آموزش مبتنی بر استعاره درمانی در دو متغیر رضایت از مدرسه و تاب آوری منجر به افزایش معنادار عملکرد در گروه ها ی آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون گردید. آموزش مبتنی بر رویکرد استعاره درمانی بر رضایت نحصیلی و تاب آوری به ترتیب 92 و 84 درصد واریانس تغییرات را تبیین نمود. متغیر مستقل در این مرحله بر خرده مقیاس های متغیر تاب آوری شامل شایستگی و استحکام شخصی، اعتماد به غرایز شخصی و تحمل عواطف منفی، پذیرش مثبت  عواطف و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی  به ترتیب 59، 77، 84، 77 و 58 درصد از تغییرات متغیرهای وابسته را تبیین نمود (05/0(P