نقش دینداری والدین بر تاب آوری و سلامت روان دانشجویان: نقش واسطه ای عقلانیت دینی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف:هدف محققان در این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای عقلانیت دینی بین رابطه دینداری والدین با تاب آوری و سلامت روان دانشجویان بود. روش: روش پژوهش، همبستگی و جامعه آماری آن، شامل دانشجویان دختر دانشگاه الزهرا و والدینشان بوده که نمونه ای به تعداد 308 نفر دانشجو و پدر و مادر آنها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. دانشجویان به پرسشنامه های عقلانیت دینی میردریکوندی، سلامت روان گلدبرگ و تاب آوری کانر- دیویدسون و والدین آنان به پرسشنامه دینداری خدایاری فرد پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک نظر متخصصان و اساتید روان شناسی در حد مطلوب گزارش شده است. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل مسیر که توسط نرم افزار لیزرل 8.7 انجام شد، نشان داد که مدل مدّ نظر، برازش بسیار خوبی دارد و اثر مستقیم دینداری والدین بر عقلانیت دینی دانشجویان و عقلانیت دینی دانشجویان بر تاب آوری و سلامت روان آنها معنادار است. همچنین اثر غیر مستقیم دینداری مادر بر سلامت روان و تاب آوری نیز معنادار به دست آمد که این اثر غیر مستقیم در پدر، غیر معنادار است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که عقلانیت دینی واسطه ای مناسب بین دینداری والدین، به ویژه دینداری مادر، با تاب آوری و سلامت روان دانشجویان محسوب می شود؛ به این معنا که به میزانی که والدین از دینداری بالاتری برخوردار باشند، عقلانیت دینی فرزندانشان افزایش می یابد و این موجب افزایش تاب آوری و سلامت روان در میان آنان می شود.