الگوهای ارتباطی خانواده و خودشفقت ورزی: نقش واسطه ای راهبردهای مقابله با تنیدگی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

این پژوهش با هدف پیش بینی خودشفقت ورزی براساس الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه گری راهبردهای مقابله با تنیدگی انجام شد. برای اجرای آن 347 نفر (141 پسر و 206 دختر) از دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان به روش نمونه برداری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس های الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریتچی، 1994)، راهبردهای مقابله با تنیدگی (کالزبیک، ریجکن، هنگوون و دکر، 2003) و خودشفقت ورزی (ریس، پومیر، نف و ون گوچت، 2011) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه مطابق با مراحل بارون و کنی (1986) نشان داد که گفت وشنود پیش بینی کننده مثبت خودشفقت ورزی است و همنوایی به صورت منفی بر خودشفقت ورزی تأثیر دارد. گفت وشنود راهبرد مسئله محور را به صورت مثبت پیش بینی می کند، اما قادر به تأثیرگذاری بر راهبردهای هیجانی و اجتنابی نیست و همنوایی به صورت منفی بر راهبرد مسئله محور و به صورت مثبت بر راهبردهای هیجانی و اجتنابی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، یافته ها نشان داد که راهبرد مسئله محور خودشفقت ورزی را به صورت مثبت و راهبردهای هیجانی و اجتنابی خودشفقت ورزی را به صورت منفی پیش بینی می کند. نتایج حاکی از آن بود که راهبردهای مقابله با تنیدگی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و خودشفقت ورزی نقش واسطه ای دارد.