پژوهش حاضرباهدف بررسی نقش واسطه گری انعطاف پذیری شناختی در حل مسأله اجتماعی با رویکرد به متغیّرهای مهارت های اجتماعی و جوّ عاطفی خانواده انجام شد. بدین منظور 200 نفر (شامل 100 پسر و 100دختر) از دانش آموزان کلاس ششم ابتدایی شهر شیراز با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس جوّ عاطفی خانواده (هیل برن، 1964)، مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی ماتسون (1983)، پرسش نامه حل مسأله اجتماعی (دیزوریلا، نزو، میدو-الیورس، 2002) و پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) استفاده شد. داده ها با استفاده از شیوه آماری تحلیل مسیر، با نرم افزارAMOSمورد تحلیل قرار گرفت و شاخص های برازش مدل استخراج شد. نتایج پژوهش حاضر نشان از برازش مطلوب مدل داشت و در نتیجه مدل مورد پژوهش تأیید شد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که متغیّر مهارت های اجتماعی پیش بینی کننده مثبت و معنادار حل مسأله اجتماعی است. همچنین متغیّرهای مهارت های اجتماعی و جوّ عاطفی خانواده، پیش بینی کننده مثبت و معنادار انعطاف پذیری شناختی هستند. از طرف دیگر، انعطاف پذیری شناختی نیز حل مسأله اجتماعی را پیش بینی می کند،اما بین جوّ عاطفی خانواده و حل مسأله اجتماعی، ارتباط معناداری مشاهده نشد؛ ولی نقش واسطه گری انعطاف پذیری شناختی بین مهارت های اجتماعی، و جوّ عاطفی خانواده با حل مسأله اجتماعی تأیید شد.
