امروزه بسیاری از رهبران و اعضای تیم آن ها به وسیله گروه افزارهای ارتباطی نظیر پست الکترونیک، شبکه های اجتماعی، صفحات خبری، محاوره های آنلاین، و ویدئوکنفرانس با یکدیگر ارتباط دارند. در چنین شرایطی رابطه دوسویه رهبری و تکنولوژی به سرعت افزایش یافته است. در این مطالعه به بررسی تأثیر رهبری الکترونیکی بر نگرش شغلی کارکنان پرداخته شده است و به این پرسش پاسخ داده می شود که آیا گونه های مختلف کانال های ارتباطی و رضایت ادراکی از ارتباطات می تواند این رابطه را تعدیل کند. فلسفه پژوهش اثبات باوری، رویکرد آن قیاسی، و استراتژی آن پیمایش است. این پژوهش در پژوهشگاه نیرو در شهر تهران انجام شده است. از طریق روش تصادفی ساده، نمونه تحقیق انتخاب و اطلاعات موردنیاز پژوهش از طریق پرسش نامه استاندارد جمع آوری شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری نشان می دهد که رهبری الکترونیکی بر نگرش شغلی کارکنان تأثیر مستقیم معنی داری دارد و کانال های ارتباطی و رضایت ادراکی از ارتباطات رابطه میان رهبری الکترونیکی و نگرش های شغلی کارکنان تیم های مجازی را تعدیل می کند.
