فراپایداری ناحیه نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف پذیر خود را حفظ کرده اند، می توانند به منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحله هماهنگی، مرحله کنترل هماهنگی و مرحله کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به صورت دوبه دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشه ای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیه فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصله 2.270372، 1.689276)، دو ناحیه فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالت های عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معنا داری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیه فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به صورت معنا داری بیشتر بود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی ترین پاسخ های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.
