کنترل قامت از قابلیت های مهم در زندگی عادی و فعالیت های ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل های کانون توجه تکلیف فرا قامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانش آموزان دختر یکی از دبستان های شهرستان ملایر شرکت داشته اند که از طریق قرعه کشی به صورت تصادفی، به سه گروه، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شد که با استفاده از دستورالعمل های ارائه شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعمل ها در ارتباط با توجه به میله ای که به صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دست های خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بود.نتایج تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، نشان داد که روند یادگیری در گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی (049/0=P)، و کنترل (005/0=P)، معنا دار بود، اما تفاوت معنا داری بین یادگیری گروه توجه درونی و کنترل یافت نشد (345/0=P). نتیجه اینکه دستورالعمل کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل کانون توجه درونی روی تکلیف فرا قامتی به کنترل قامتی بهتر منجر شد.
